قهرمان آفرود بانوان کشور: عاشق هیجان هستم / رانندگی زنان بد نیست؛ فقط محتاط ترند!

به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان؛ ازدواج لیلا حاجیان جعفری با علی اکبر دبیری از قهرمانان کشور در رشته آفرود سبب شد حاجیان هم با رشته ای که همسرش در آن صاحب عنوان بود آشنا شود. این آشنایی به تدریج کار را به جایی رساند که حاجیان پس از کسب آموزش های لازم از سوی همسر ، تبدیل به یک قهرمان شد. زوج اتومبیلران همچنان در کنار هم تمرین می کنند و یک خانواده آفرودی تشکیل داده اند. گفتگوی ورزش بانوان را با لیلا حاجیان جعفری ، قهرمان آفرود زنان کشور ، پنج سال پس از ورودش به این رشته را بخوانید.

*سرعت چه حسی به شما می دهد؟

من عاشق سرعت و هیجان اتومبیلرانی هستم. البته در رشته آفرود قدرت بر سرعت ارجحیت دارد و بنده از قدرت و بزرگی خودرو بیشتر لذت می برم.

*خودروتان را خودتان آماده سازی می کنید یا اینکه افراد متخصص این کار را برایتان انجام می دهند؟

تیون کردن، تقویت، اصلاح موتور و در کل ارتقا کارآیی خودروی من توسط همسرم انجام می شود. ایشان در این زمینه تخصص دارند و در حال حاضر هم در کارگاه خصوصی خودمان مشغول ساخت یک ماشین آفرود هستند‌. از نظر من اگر کسی بخواهد خودرویش را برای مسابقات آماده کند حتما باید این کار را به افراد متخصص بسپارد.

*تولید و تبدیل خودروها به آفرود چقدر هزینه به دنبال دارد؟

نمی توان به صورت دقیق این مبلغ را برآورد کرد. آفرود رشته پرهزینه ای محسوب می شود و دارای تجهیزات گران قیمتی است. یک ورزشکار برای فعالیت در این رشته ورزشی و تهیه لباس مورد نیاز خود و همچنین تامین، تقویت و گارد کشی اتومیبلش باید هزینه های زیادی را متحمل شود. قبل از هر مسابقه اتومبیل باید آماده شود و بعد از برگزاری مسابقه نیز صد در صد نیاز به تعمیر مجدد دارد.

*برخی از آفرود سواران برای تقویت اتومبیل خود تغییرات غیر استانداردی در آن ایجاد می کنند. درخصوص تغییرات غیراستاندارد خودروها توضیح دهید. یک خودرو غیراستاندارد تا چه اندازه می تواند خطرآفرین باشد؟

با توجه به ماهیت ورزش آفرود رعایت نکردن نکات ایمنی و نداشتن مهارت در رانندگی خطرات زیادی را برای راننده به همراه خواهد داشت. مسیرهای آفرود مسیرهای دشواری هستند که به کار بردن تجهیزات غیر استاندارد در این مسیرها بسیار خطرناک است و می تواند زندگی فرد را تهدید کند. خوشبختانه قبل از مسابقات ماشین ها توسط داوران و کارشناسان متخصص بررسی می شود و اتومبیل ها برای شرکت در مسابقه باید از استانداردهای لازم برخوردار باشند. اگر کوچکترین مشکلی در لباس یا ماشین شرکت کننده وجود داشته باشد اجازه ورود به پیست را به او نمی دهند. با این وجود حتی در مسابقات هم شاهد چپ کردن خودروها و معلق زدن آنها هستیم.

*از مزیت های ایران این است که تقریبا تمام شرایط و انواع مسیرهای آفرود در طبیعت آن وجود دارد. آیا رانندگان ما در رشته آفرود از این پتانسیل ها به خوبی بهره می برند. به طور کلی از لحاظ فنی در سطح جهان در چه جایگاهی قرار داریم؟

همان طور که گفتید ایران دارای مسیرهای طبیعی، جنگل ها و بیابان های بکر بسیار زیادی است اما باید در نظر داشته باشیم که اتومبیلرانی آفرود آسیب های جدی به طبیعت وارد می کند. عبور خودروهای آفرود از عوارض طبیعی موجب تخریب پوشش گیاهی مناطق می شود و برخی از گروه ها و تشکل های زیست محیط با انجام این ورزش در طبیعت مخالف هستند و با این اقدامات مقابله می کنند. من هم اعتقاد دارم که برای جلوگیری از تخریب محیط زیست بهتر است این مسابقات در پیستهای مشخصی برگزار شود تا هم طبیعت تخریب نشود و هم بتوانیم از امکانات امدادرسانی برخوردار باشیم. از نظر فنی هم باید بگویم که ورزشکاران ما در مقایسه با ورزشکاران سایر کشورها قدرتمند عمل نمی کنند. البته ما رانندگان بسیار خوبی داریم. اما این رانندگان حرفه ای به دلیل هزینه های زیادی که این ورزش دارد و همچنین حمایت نشدن از سوی مسئولین نمی توانند در سطح گسترده ای فعالیت کنند.

*مسیرهای آفرود بیراهه ها و مسیرهای نامتعارف و دشواری هستند که نیاز به تکنیک خاصی برای حرکت دارند که این مسیرها شامل آفرود کویری، آفرود برفی و آفرود گلی می شوند. شما در کدام مسیر آفرود مهارت بیشتری دارید؟

معمولا مسیرهای مهیج، خشن، چالش برانگیز و دشوارتر مانند مسیرهای صخره ای و ناهموار را ترجیح می دهم. البته من کمتر طبیعت گردی می کنم و اغلب در پیست تمرین می کنم.

*جاده های آفرود را چگونه مسیریابی می کنید؟

در طبیعت معمولا مسیرهایی را انتخاب می کنم که قبلا توسط سایر اتومبیلرانان طی شده باشد و از تجربه آنها برای پیمودن این مسیرها بهره می گیرم. ناگفته نماند که همیشه چندین نفر به عنوان راهنما، ما را در مسیرهای نامتعارف همراهی می کنند. در مسابقات هم کلیه شرکت کنندگان قبل از شروع رقابت برای آشنا شدن با مسیر، یک دور مارشال را پشت سر اتومبیل مارشال یا راهنمای پیست می پیمایند، تا بتوانند استراتژی خود را برای عبور از این مسیر مشخص نمایند.

*راندن ماشین های دو دیفرانسیل سبک و تکنیک خاص خودش را دارد و اگر کسی مهارت کافی نداشته باشد بعید نیست که در رانندگی با این اتومبیل ها خطرساز شود. از نظر شما بهتر نیست برای راندن این خودروها به صورت ویژه کلاس آموزشی برگزار شود و گواهی نامه این نوع ماشین ها تخصصی گردد؟

بله من هم با نظر شما موافق هستم. مهارت یافتن در راندن اتومبیل های آفرود نیاز به گذراندن دوره های آموزشی دارد. با توجه به اینکه پیست های اتومبیلرانی تفاوت بسیاری با هم دارند، یک راننده حرفه ای باید بداند که در نقاط مختلف هر پیست با چه سرعت و دنده ای حرکت کند. آموزش، تمرین، تکرار و تجربه نقش بسیاری در کسب مهارت راننده ایفا می کند. خوشبختانه من آموزش مهارت های لازم را از طریق دانش و تجربه همسرم کسب می کنم.

*موفقیت در این رشته ورزشی چند درصد به تجهیزات خودروی ورزشکاران بستگی دارد و چند درصد به توانایی و مهارت در استفاده از این تجهیزات؟

من فکر می کنم تجهیزات خودرو و مهارت راننده مکمل هم هستند اما راننده ای که از مهارت بیشتری برخوردار باشد بهتر می داند که چه تجهیزاتی را باید برای اتومبیل خود فراهم کند و چگونه از این تجهیزات بهره ببرد تا بتواند عملکرد موفق تری داشته باشد.

*برگزاری مسابقات آفرود برای خودروسازانی که خودروهای شاسی بلند تولید می کنند، فرصت مناسبی به شمار می رود تا با نمایش قدرت، سرعت و تکنولوژی محصولات جدیدشان، برای به دست آوردن مشتریان بیشتر به رقابت بپردازند. آیا شرکت های اتومبیل سازی داخلی و خارجی از رانندگان حرفه ای ما حمایت می کنند؟

خیر، هیچ گونه حمایتی از سوی آنها صورت نمی گیرد و شاید یکی از دلایل حمایت نشدن رشته آفرود این است که این رشته ورزشی هنوز هم آن طور که باید در میان مردم جامعه ما شناخته شده نیست.البته اخیرا عده بیشتری از مردم با آفرود آشنا شده و از آن استقبال می کنند ولی هنوز هم این رشته ورزشی نیاز به فرهنگسازی در سطح گسترده تری دارد.

*از نظر برخی افراد رانندگی مردان از زنان بهتر است. آیا شما این مساله را قبول دارید؟

خیر این طور نیست، متاسفانه هنوز هم در جامعه ما بانوان را دست کم گرفته و به آنها اهمیتی نمی دهند. البته ملاحظه کار بودن زنان موجب می شود که قدرت ریسک پذیری کمتری نسبت به مردان داشته باشند و اگر بانوان ما به خودباوری برسند، می توانند در این زمینه پیشرفت کنند و با نشان دادن قابلیت های خود باعث تغییر در این نوع نگرش ها شوند.

*چرا تاکنون تیم ملی ایران در مسابقات بین المللی حضور نداشته است؟

حمایت نشدن این رشته ورزشی و پرهزینه بودن آن از جمله دلایلی است که باعث می شود از حضور در این رقابت‌ها محروم شویم. ما حتی آن طور که باید مورد حمایت معنوی از سوی مسئولین قرار نمی گیریم. تشویق و قدردانی باعث ایجاد انگیزه در ما می شود اما متاسفانه در مسابقات کشوری برای بانوان جایزه نقدی در نظر نمی گیرند.

*وضعیت پیست های اتومبیلرانی ایران چگونه است؟ آیا پیست ها استاندارد هستند و نکات ایمنی در آنها رعایت می شود؟

اکثر پیست های اتومبیلرانی نسبت به گذشته وضعیت بهتری پیدا کرده اند، اما هنوز در برخی از پیست ها استاندارهای لازم رعایت نشده است.

*گفتگو از : فرزانه قنبر دزفولی / پایگاه خبری ورزش بانوان – شیراز