اتوبوس‌های داخلی یا وارداتی؛ کدام زودتر به خیابان‌ها می‌آیند؟

بعد از آن که با پایان سال ۱۴۰۲، هنوز بسیاری از وعده‌های مسئولان درخصوص توسعه ناوگان اتوبوسرانی از طریق مدل‌های دیزلی و برقی تحقق نیافته اما به تازگی وزیر صمت وعده داخلی‌سازی المان‌های اصلی الکتروباس‌ها را داده، این در حالی است که همچنان اماواگرهای بسیاری درخصوص امکان برقی‌سازی ناوگان و زیرساخت‌های لازم در کلانشهرها وجود دارد اما به نظر می‌رسد برخی مسئولان همچنان به برقی‌سازی اصرار دارند، آن هم در شرایطی که هنوز توسعه اتوبوسرانی کشور با مدل‌های دیزلی به طور کامل انجام نشده و در این بخش همچنان کمبودهایی احساس می‌شود و تصمیم مشخصی هم در این زمینه وجود ندارد و بسیاری از طرح‌ها و تصمیمات، نیمه‌کاره رها می‌شوند. همچنین هنوز هم در تحریک تقاضا برای اتوبوس برقی اقدام جدی انجام نشده و جز تعداد انگشت‌شماری اتوبوس برقی، شاهد حضور این محصولات در خیابان‌ها نیستیم. در این شرایط صحبت از داخلی‌سازی مطرح شده است.

اِلمان‌های اصلی اتوبوس‌های برقی داخلی‌سازی می‌شود

وزیر صنعت، معدن و تجارت در کمیسیون اصل ۹۰ وعده داد تا پایان سال المان‌های اصلی اتوبوس‌های برقی داخلی‌سازی می‌شوند.

عباس علی‌آبادی همچنین گفت آمادگی داریم نیاز بازار در حوزه حمل‌ونقل عمومی را مطابق سفارش‌ها تامین کنیم. درحال‌حاضر برای تولید ۲۰۰۰ اتوبوس دیزلی و ۲۰۰ اتوبوس برقی ظرفیت ایجاد شده، اما اگر بیشتر هم سفارش داده شود، آمادگی تولید را داریم.

علی‌آبادی همچنین درخصوص مشکلات حمل‌ونقل عمومی درون شهری و برون شهری و کمبود اتوبوس و قطار اظهار کرد: تولید ۲۰۰۰ دستگاه اتوبوس دیزلی و ۲۰۰ اتوبوس برقی، نسبت به سال قبل به ترتیب ۳۷۷ و ۲۷۷درصد با افزایش همراه بوده است.»

واردات اتوبوس‌های برقی چینی به کجا رسید؟

در حالی صحبت‌های وزیر صمت حول محور برقی‌سازی ناوگان اتوبوسرانی می‌چرخد که پیش از این نیز وعده‌های بسیاری این ناوگان را هدف گرفت اما در میانه مسیر رها شد.

شاهد ماجرا آن‌که معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران اواخر سال گذشته با اشاره به عقب‌ماندگی تاریخی زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی پایتخت طی سال‌های گذشته اظهار کرده بود برای جبران این عقب‌ماندگی، موضوع واردات اتوبوس‌های برقی پیگیری می‌شود.

محسن هرمزی گفت: بعد از تست ۲ دستگاه اتوبوس برقی وارداتی، قرارداد خرید ۲هزار و ۱۹۴ دستگاه اتوبوس برقی از چین، وارد مرحله اجرایی خواهد شد و با تفاهم صورت‌گرفته مقرر شده است هر ۲ماه یک‌بار ۲۰۰ دستگاه اتوبوس برقی وارد کشور شود. اما حالا در دومین‌ماه از سال همچنان خبری از واردات اتوبوس‌های برقی یا حضور آن‌ها در ناوگان کلانشهر آلوده تهران نیست.

حمایت از واردات اتوبوس‌های برقی

به‌نظر می‌رسد تمایل وزارت صمت و شهرداری‌ها رقابت غیرمنصفانه و ناخواسته‌ای را میان اتوبوس‌سازان داخلی و چینی‌ها شکل داده است. رقابتی که دور از انتظار نیست اگر برنده آن، تولیدکنندگان چینی و موافقان واردات باشند چراکه بارها تولیدکنندگان داخلی به بهانه نبود بودجه کافی کنار گذاشته‌ شده‌اند درحالی‌که بعد از سفر شهردار تهران به چین و انعقاد خرید اتوبوس‌های برقی، سخنگوی دولت با اشاره به توافق وزارت کشور و بانک مرکزی برای تامین ارز موردنیاز واردات این اتوبوس‌ها اعلام کرد دولت متعهد است در زمان‌بندی مشخص منابع ارزی لازم را در اختیار شهرداری قرار دهد تا مطابق آن فرآیند واردات ۲۰۰۰ اتوبوس برقی تسهیل شود.

علی بهادری‌جهرمی بابیان حمایت از تولیدات داخل در کنار واردات، گفته بود شرکت‌های داخلی بالفعل ظرفیت تولید ۴هزار اتوبوس برقی در سال را دارند که البته بخشی از آن نیز با همراهی دولت در اختیار شهرداری تهران قرار خواهد گرفت.

یک بام‌ودو هوای تخصیص ارز برای تولید داخل و واردات

دولت در شرایطی تمام‌قد از واردات اتوبوس‌های برقی حمایت کرده و قصد تخصیص ارز برای تامین این خودروها را دارد که در سال‌های اخیر صحبت از نبود ارز برای خودروسازان بارها مطرح شده و درواقع عدم تخصیص ارز، از مشکلات اصلی خودروسازان داخلی برای تامین قطعات بوده است.

ازسوی‌دیگر شهرداری‌ها نیز به‌عنوان اصلی‌ترین مشتریان اتوبوس‌های تولید داخل به بهانه نبود بودجه کافی سال‌ها از سفارش‌گذاری اتوبوس‌های داخلی سر باز زده‌اند. اما حالا که سفارش از چین نیز با تاخیر همراه است، به‌نظر می‌رسد این حمایت‌های دولتی برای خرید اتوبوس و بودجه‌ها و ارزهای تخصیص‌یافته به توسعه ناوگان، حق مسلم تولیدکنندگان داخلی باشد تا بتوانند بعد از گذر از سخت‌ترین سال‌های صنعت، دوباره تولید را از سر بگیرند و به سال‌های پررونق خود نزدیک شوند.

شاید این اتفاقی باشد که کلانشهرها را هم به برخورداری از هوای پاک برساند و هزینه‌های بهداشتی و درمانی کمتری هم به دولت تحمیل شود