حمله ایران به اسرائیل بسیار موفق‌تر از آن چیزی بود که به نظر می‌رسد

راشاتودی در گزارشی درباره عملیات «وعده صادق» ایران در پاسخ به تجاوزگری رژیم صهیونیستی نوشت: در شب ۱۴ آوریل، ایران یک سری حملات موشکی و هواپیما‌های بدون سرنشین را به اسرائیل انجام داد. این حملات غافلگیر کننده نبود. تهران هشدار داده بود که به تلافی حمله هوایی اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق سوریه در اول آوریل که منجر به کشته شدن چند افسر عالی رتبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله دو فرمانده شد، پاسخ خواهد داد. این حمله تلافی جویانه عملیات «وعده صادق» نام داشت.

بحث‌های زیادی در مورد موفقیت آمیز بودن حمله تلافی جویانه ایران وجود دارد. اکثر کارشناسان نظامی موافقند که هیچ چیز غیرعادی در مورد اقدامات تهران وجود ندارد، به جز اینکه این اولین حمله مستقیم ایران به اسرائیل بود. از نقطه نظر فنی، استراتژی ساده و صحیح بود: ایران ابتدا سامانه‌های پدافند هوایی دشمن را با پهپاد سرکوب کرد سپس موشک‌های مافوق صوت را پرتاب کرد که اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها قادر به رهگیری آنها نبودند.

عجولانه نتیجه گیری نکنید

بسیاری از کارشناسان در مورد حمله ایران تردید داشتند و عجله داشتند که بگویند این اقدام تلافی جویانه انتظارات را برآورده نمی‌کند. با توجه به تفکر اکثر مفسران، این واکنش کاملا تعجب آور است. استدلال آنها شبیه یک فیلم پرفروش هالیوودی پر از جلوه‌های ویژه است، جایی که پایان جهان و نجات معجزه آسا آن در ۹۰-۱۲۰ دقیقه صورت می‌گیرد. در زندگی واقعی همه چیز متفاوت است. همانطور که سون تزو در زمان‌های قدیم نوشته بود، جنگیدن در ۱۰۰ نبرد و پیروزی در ۱۰۰ نبرد اوج مهارت نیست. بهترین راه برای برنده شدن این است که اصلاً دعوا نکنید. این استراتژی ایران است. حمله این کشور به اسرائیل، آنقدر که یک حرکت استاد بزرگ در یک بازی بزرگ شطرنج بود، یک پاسخ نظامی نبود و بازی هنوز تمام نشده است.

پس از حمله به کنسولگری ایران در پایتخت سوریه، تهران در شرایط سختی قرار گرفت. باید به گونه‌ای پاسخ می‌داد که قانع کننده به نظر می‌رسید و به اهداف نظامی خاصی می‌رسید، اما جنگ بزرگ مقیاس را آغاز نمی‌کرد.

برای دستیابی به اولین نکته، ایران مجبور بود حمله مستقیم انجام دهد و اینگونه عمل کرد. در مورد نکته دوم، با وجود اینکه تعدادی از موشک‌ها و پهپاد‌ها سرنگون شدند، برخی از آنها موفق شدند به فضای هوایی اسرائیل نفوذ کرده و اهداف نظامی را مورد اصابت قرار دهند.

راشاتودی نوشت: محمد باقری، رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح ایران اعلام کرد که مرکز اطلاعات در مرز اسرائیل و سوریه و پایگاه هوایی «نواتیم» اسرائیل هدف قرار گرفت؛ و در نهایت، در مورد سومین نکته - جنگ اتفاق نیفتاد. این شبیه وضعیت سال ۲۰۲۰ بود که ایرانی‌ها در پاسخ به ترور سردار سلیمانی به پایگاه‌های آمریکا در عراق حمله کردند.

آنچه ایران به دست آورده است

تاکید بر این نکته مهم است که عملیات ایران وزن سیاسی بیشتری داشت تا نظامی. از این نظر، با ظرافت انجام شد و موفقیت آمیز بود. بدیهی است که ایرانی‌ها نمی‌خواستند جنگی را آغاز کنند که آمریکا را درگیر کند، اگرچه این همان چیزی است که نتانیاهو می‌خواست. به عبارت دیگر، اسرائیل نتوانست ایران را تحریک کند.

همچنین بدیهی است که جمهوری اسلامی پهپاد‌ها و موشک‌های قدرتمندتری نسبت به موشک‌های مورد استفاده در حمله ۱۴ آوریل دارد. با این حال، حتی پهپاد‌ها و موشک‌های کنونی توانستند به فضای هوایی اسرائیل نفوذ کرده و خسارت اقتصادی وارد کنند و اسرائیل هزینه‌های بسیار بیشتری را نسبت به پولی که ایران برای ساخت این موشک‌ها و پهپاد‌ها خرج کرده بود، صرف کرد تا آنها را سرنگون کند.

تهران بار دیگر نشان داد که اسرائیل آسیب پذیر است و امکان حمله به آن وجود دارد. در مورد میزان خسارت وارده، که برخی از مفسران از آن ناراضی بودند، تا حد زیادی به نوع موشک‌ها و پهپاد‌های مورد استفاده در حمله بستگی دارد چرا که ایران تجهیزات نظامی زیادی دارد که استفاده از هر یک از آنها میزان خسارات وارده به اسرائیل را تعیین می‌کند .

سوال بزرگ اکنون این است که اسرائیل چگونه پاسخ خواهد داد

در نهایت، دستاورد اصلی ایران این است که توانسته اسرائیل را به همان شکلی که پس از حمله حماس در ۷ اکتبر گیج شده بود، گیج کند. تل آویو باید پاسخ دهد. اما چگونه؟ آیا اسرائیل باید به نیرو‌های نیابتی ایران حمله کند؟ این ممکن است، اما اسرائیل این کار را همیشه بدون نتیجه زیاد انجام می‌دهد. آیا باید مستقیما به ایران ضربه بزند؟ اما این جنگی را آغاز می‌کند که هیچکس از جمله ایالات متحده برای آن آماده نیست.

اکنون توپ در زمین اسرائیل است و این رژیم با همان چالش‌هایی مواجه است که جمهوری اسلامی پس از حمله اول آوریل به کنسولگری مواجه بود و این در حالی است که حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران ایران گفته است که از این پس اگر اسرائیل به منافع ایران و شهروندان ایرانی حمله کند، تهران مجدداً به آن ضربه خواهد زد. این یک بیانیه مهم است. اساساً حمله ایران در ۱۴ آوریل فقط یک حمله تلافی جویانه نبود، بلکه نظم جدیدی را ایجاد کرد. ایران نشان داد که آماده توسل به ابزار‌های جدید است.