تغییر رفتار ناگهانی کودک نوپا مرحله 4 سرطان را نشان می دهد، اکنون مادرش به همه والدین هشدار می دهد!

مادری متوجه شد که دختر 2 ساله اش سرطان دارد.

هنگامی که مادری نیکول دوج برای اولین بار متوجه شد که دختر 2 ساله‌اش به طرز عجیبی دستش را حرکت می‌دهد، هرگز پیش‌بینی نمی‌کرد که تشخیصی را که انجام داده است دریافت کند. در سال 2022، او مشاهده کرد که ناتالی فقط از نیمه پایین بازوی خود استفاده می کند. او به اشتراک گذاشت: فکر می کردم دیوانه هستم. در ابتدا، نیکول مشکوک بود که ممکن است آسیب شانه باشد. با این حال، علائم ادامه یافت و آنها را به دنبال مشاوره پزشکی سوق داد.
پزشکان گفتند که ناتالی احتمالا سرطان دارد. نیکول به یاد می‌آورد: «من می‌گفتم «چی؟» احساس کردم زمین زیر پایم خالی شده است.»
شانس زنده ماندن ناتالی تنها 50 درصد بود.

چهار روز بعد، Dodges تماسی را با نتایج آزمایش ناتالی دریافت کرد. این نوروبلاستوما در معرض خطر یا مرحله 4 بود. MYCN تقویت شده است، به این معنی که نوع سرطان او 10 برابر سرعت نوروبلاستوما معمولی رشد می کند.
نیکول بیان می‌کند: «این اساساً بدترین پیش‌بینی بود که می‌توانستیم داشته باشیم. من کاملا آن را از دست دادم. من و شوهرم فقط به اتاق خوابمان رفتیم و گریه کردیم. خیلی بد بود. ما احساس می‌کردیم که هیچ امیدی در آن نقطه وجود نداشت.» دوج به اشتراک می‌گذارد که انکولوژیست به او اطلاع داده است که حتی اگر وارد یک آزمایش بالینی شوند، بهترین شانس ناتالی برای زنده ماندن تنها 50 درصد است.
خوشبختانه، آنها کلینیکی پیدا کردند که میزان درمان بالایی را نشان داد.

او می‌گوید: «دکتر ما بلافاصله وارد خانه شد و گفت که من خبرهای بسیار خوبی دارم. دکتر در مورد کلینیک دیگری به او گفت که در حال انجام مطالعات بود و میزان بقای آنها بیش از 80 درصد است. و آنها آماده پذیرش ناتالی بودند. نیکول می‌گوید: «تمام دنیای ما در یک چشم به هم زدن دوباره تغییر کرد. و من به شوهرم نگاه کردم و گفتم: باید برویم.
در کمتر از یک هفته، دوج و دخترش سفری 700 مایلی را به این کلینیک آغاز کردند و در آنجا بیش از 10 ماه را تحت درمان گذراندند.

سرانجام، پس از پنج دور اول شیمی‌درمانی و ایمونوتراپی، ناتالی بدون هیچ مدرکی دال بر بیماری اعلام شد و او به طور مداوم اسکن‌های واضحی را نشان می‌داد. نیکول می گوید: «این واقعاً قابل توجه است. من پروتکل‌های دیگری را در بیمارستان‌های دیگر در سرتاسر جهان دیده‌ام، و تعداد بچه‌هایی که در این کلینیک دیده‌ام، در مراحل اولیه درمان آن‌ها در مراحل اولیه NED نیستند.»

دوج قدردانی خود را از خانواده، دوستان و جامعه برای حمایت آنها در طول این اتفاق چالش برانگیز ابراز می کند، و او با به اشتراک گذاشتن داستان ناتالی در رسانه های اجتماعی، که درمانی بوده و به عنوان یک یادآوری از پیشرفت آنها عمل می کند، آرامش پیدا می کند.