«اکنلو» روستایی با قدمت 1000 ساله

روستای اکنلو با قدمتی ۱۰۰۰ ساله از جمله روستاهای زیبای شهرستان کبودراهنگ بوده که در سال ۱۳۹۱ به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری استان همدان معرفی شده است.

به گزارش «دنیای سفر»، اکنلو در فاصله ۱۳۸ کیلومتری استان همدان، ۷۳ کیلومتری کبودراهنگ و ۳۲ کیلومتری بخش شیرین سو در دهستان مهربان علیا واقع است و با جمعیتی افزون بر ۱۸۰۰ نفر شامل ۵۴۱ خانوار از پرجمعیت ترین روستاهای بخش شیرین سو کبودراهنگ به شمار می رود.

چشمه های متنوع در دل کوه ها، جنگل های سرسبز، گستردگی باغات و تاکستان های انگور با کوه ها و مناظر طبیعی بکر و زیبا، گونه های درختی برافراشته و سرسبز و نیز مکان های تاریخی مانند قلعه ساره، حمام تاریخی و مرکز تحقیقات انیستو پاستور بی نظیرترین زیست بوم را با طبیعت چشم نواز و منحصربفرد در این روستا رقم زده است.

روستایی که نه تنها از لحاظ طبیعت بکر، زیبا و سرسبز شهره بوده بلکه با داشتن اهالی فهیم و میهمان دوست و خون گرم با فرهنگی غنی همه ساله به ویژه در ایام نوروز و شهریورماه پذیرای هزاران گردشگر طبیعت دوست از استان های مختلف است.

انگورهای متنوع از فخری، صاحبی، شیرازی و یاقوتی و فرآورده های مختلف انگور از شیره، کشمش، مویز و سرکه و نیز انواع میوه و گردو از جمله محصولات کشاورزی شاخص این روستا به شمار می رود، ضمن اینکه گوسفند نژاد مهربان این روستا که از پوست و گوشت آن در صنایع مختلف استفاده می شود، دارای شهرت فراوانی است.

طی چهار سال گذشته هر ساله در اواخر شهریورماه جشنواره بومی محلی انگور و صنایع دستی روستای هدف گردشگری اکنلو برگزار می شود که این امر نیز موجب شده گردشگران زیادی برای بازدید از جاذبه های طبیعی و تاریخی، این روستا را به عنوان یکی از مقاصد گردشگری خود لحاظ کنند.

گردشگرانی که روستای هدف گردشگری اکنلو را برای مسافرت و ده گردی انتخاب می کنند، به طور قطع از صرف غذای محلی «اِی ران شوربا» ثبت شده این روستا در فهرست ملی آثار ناملموس کشور غافل نخواهند شد.

کلوچه و نان محلی، انواع آش، تولیدات صنایع دستی روستا، برند اصیل فرش مهربان، لبنیات محلی و عسل، انگور، شیره، سرکه، پوست و گوشت و پشم گوسفند مهربان، انواع میوه ها و گردو را می توان از جمله سوغاتی های این روستا دانست.

علاوه بر آن، آنچه که این روستا را بیش از هر روستای دیگری منحصربفرد کرده، شهرت این روستا به روستای پرفسور بالتازار است.

شیوع موج سوم اپیدمی طاعون در سال ۱۳۳۱ و حضور و سکونت یک پزشک و اپیدمیولوژیست حاذق فرانسوی به نام مارسل بالتازار در این روستا به منظور تحقیق در رابطه با این بیماری و تأسیس پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران به علت تحقیقات پزشکی توسط وی در اکنلو موجب شد که این روستا از همان زمان یکی از روستاهای متفاوت شود و امروز این روستا را به نام روستای پرفسور بالتازار بشناسند.

هر ساله بیش از ۱۰ تا ۱۵ مورد کارگاه ملی و بین المللی در این روستا برگزار می شود ضمن اینکه همزمان با رویداد ۲۰۱۸ در سال ۹۷ روستای اکنلو میزبان ۱۶ کشور آسیایی، آفریقایی و اروپایی جهان در یک دوره هشت روزه بود.

روستای اکنلو با دارا بودن زیرساخت های لازم همچون اینترنت پرسرعت، فیبرنوری، آب، برق، گاز و تلفن دارای ۳۲ معبر بوده که هر یک از این معابر و خیابان ها به نام محققان انستیتو پاستور ایران نامگذاری شده ضمن اینکه پنج معبر و خیابان و کوچه به نام شهدای روستاست.

شغل اکثر اهالی روستا کشاورزی، دامداری، باغداری و جنگل داری بوده و سبقه روستای اکنلو از نظر فرهنگی تأثیر بالایی در تحصیلات اهالی روستا داشته است به طوریکه این روستا علاوه بر مشاغل مختلف چون استاد و معلمی چندین پزشک تحویل جامعه داده و در استان و یا خارج از استان مشغول به طبابت هستند.

روستای اکنلو سالانه پذیرای ۴۰۰۰ هزار مسافر است

به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کبودراهنگ، روستای اکنلو سالانه به طور تقریبی دارای ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر گردشگر و مسافر است.

مهدی غلامی در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: روستای علیصدر و اکنلو یکی از دو روستای مهم گردشگری شهرستان کبودراهنگ بوده که متأسفانه فاقد خانه بوم گردی هستند اما در این روستاها واحدهای اسکان موقت و خانه های مسافر دارای فعالیت است.

وی با اشاره به روستای اکنلو معروف به روستای پرفسور بالتازار اظهار کرد: حمام قدیمی روستای اکنلو مربوط به دوران قاجار، قنات پرآب و گوارای روستا، جنگل های ۱۵۰ هکتاری، بافت سنتی و زیبا در پای کوه همراه با مناظر طبیعی و کوه های یکنواخت و باغات انگور و نیز پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور از جمله جاذبه های روستای اکنلو به شمار می رود.

وجود موزه پزشکی از وسایل باقیمانده از پرفسور بالتازار

وی بیان کرد: در سال ۱۳۳۱ که دکتر بالتازار برای تحقیقات پزشکی و شناسایی و درمان طاعون به روستای اکنلو می آید، برخی از وسایل باقیمانده از وی از آن دوران جمع آوری، گردآوری شده و توسط انستیتو پاستور ایران یک موزه داخلی پزشکی در سال ۹۲ در پایگاه تحقیقاتی بیماری های نوپدید و بازپدید اکنلو راه اندازی می شود.

غلامی اضافه کرد: این موزه پزشکی مربوط به وزارت بهداشت و انستیتو پاستور ایران بوده و به علت جانمایی موزه در مرکز تحقیقاتی پزشکی اکنلو بازدید عمومی ندارد و باید برای بازدید با این پایگاه تحقیقاتی پزشکی هماهنگی شود.

وی با اشاره به غذای محلی «ای ران شوربا» روستای اکنلو یادآور شد: غذای محلی «ای ران شوربا» در سال ۹۵ به شماره ۱۱۷۰۱ ثبت فهرست ملی آثار ناملموس کشور شده است.

غلامی به نحوه پخت این غذا نیز اشاره کرد و گفت: شکل کلی این غذا شبیه آبگوشت است اما علاوه بر مواد داخل آبگوشت، دوغ محلی، روغن حیوانی و آرد نیز به این غذا افزوده می شود.

روستای اکنلو خانه بوم گردی ندارد

وی با بیان اینکه ایجاد خانه بوم گردی در روستای اکنلو به واسطه جاذبه های گردشگری روستا توجیه اقتصادی خوبی خواهد داشت، مطرح کرد: این روستا فعلاً تنها دارای دو خانه اسکان موقت برای گردشگران و مسافران بوده و خانه بوم گردی ندارد.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کبودراهنگ یادآور شد: یک یا دو نفر برای راه اندازی خانه بوم گردی در روستای اکنلو متقاضی بودند که خانه های پیشنهادی آنها برای راه اندازی خانه بوم گردی ایمنی لازم را نداشت و مورد تأیید قرار نگرفت.

دهیار روستای اکنلو هم در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: روستای اکنلو در فصل بهار و تابستان معمولاً دارای بیشترین مسافر و گردشگر است.

علیرضا زارعی بیان کرد: شهرستان کبودراهنگ دارای ۱۲۸۰ هکتار باغات انگور بوده که از این میزان سطح باغات انگور بیش از ۱۰۰ هکتار آن به روستای اکنلو اختصاص دارد و انگور از جمله محصولات باغی مهم روستا به شمار می رود.

«اکنلو» آماده استقبال از میهمانان نوروزی است

وی با اشاره به اینکه روستای اکنلو آماده استقبال از میهمانان و گردشگران نوروزی ۱۴۰۳ شده است، تصریح کرد: در نوروز امسال برنامه های ویژه ای با توجه به نوروز و ایام ماه مبارک رمضان در این روستا پیش بینی شده که استقبال از نوروز و برگزاری بازی های بومی محلی از جمله این برنامه ها برای این روستاست.

به گزارش ایسنا، شهرستان کبودراهنگ دارای ۲۳۶ اثر تاریخی، فرهنگی و طبیعی بوده که تاکنون ۱۲۹ اثر آن ثبت فهرست آثار ملی کشور شده است ضمن اینکه چندین بازی بومی محلی و غذای محلی شهرستان نیز برای ثبت در فهرست آثار ناملموس کشور در دست پیگیری است.