فقر می‌تواند احتمال ابتلا به معلولیت را افزایش دهد

به گزارش رکنا به نقل از ایرنا، بحران‌های اقتصادی برای گروه‌های آسیب‌پذیر، سختی‌های بیشتری به همراه دارد. یکی از گروه‌های آسیب‌پذیر در بحران‌های اقتصادی معلولان هستند، این گروه اگرچه ممکن است در روزهای عادی مورد توجه دیگران باشند، امادر زمان بحران از نخستین گروه‌هایی هستند که فراموش می‌شوند.

کتاب «اقتصاد ویژه تنی» نوشته آکیهیکو ماتسویی، ترجمه علی عباسی و داود نجفی با مقدمه محسن رنانی منتشر شده است. در این کتاب درباره تاثیر بحران‌های اقتصادی و سیاسی، بر وضعیت اقتصادی و راهکار کاهش آسیب‌ها توضیح داده شده است.

در ادامه بخش نخست گفت‌وگوی خبرنگار کتاب ایرنا با علی عباسی یکی از مترجم‌های کتاب «اقتصاد ویژه تنی» منتشر شده، این گفت‌وگو در دو بخش تنظیم شده است و بخش نخست آن را در ادامه می‌خوانید.

برای تقویت استقلال اقتصادی افراد دارای معلولیت، استراتژی جامعی که شامل بهبود فرصت های شغلی ، دسترسی مالی، حمل و نقل و مسکن قابل دسترس، برنامه‌های آموزشی و آموزش حرفه‌ای، سیاست‌های فراگیر، و آگاهی اجتماعی است، ضروری به نظر می‌رسد.

این رویکرد باید بر رفع تبعیض در محل کار با اجرای قوانین ضد تبعیض و آموزش کارفرمایان در مورد ارزش نیروی کار متنوع متمرکز باشد. سیستم‌های مالی نیاز به اصلاحات دارند تا مزایایی مانند (Social Security Disability Insurance) SSDI و SSI (Supplemental Security Income) را قابل دسترس‌تر کرده و حدود دارایی‌ها را برای بازتاب واقعیت‌های اقتصادی کنونی به روز رسانی کنند.

افزایش دسترسی به مسکن و حمل و نقل مقرون به صرفه و قابل دسترس برای توانمندسازی استقلال و دسترسی به اشتغال و آموزش حیاتی است. آموزش حرفه‌ای باید قابل دسترس شود تا مهارت‌های لازم برای بازار کار را فراهم آورد، در حالی که سیاست‌ها باید با تضمین دسترسی به میکروفاینانس و سرمایه راه‌اندازی، کارآفرینی در میان افراد دارای معلولیت را تشویق کنند.

همچنین کمپین‌های آگاهی اجتماعی می‌توانند نقش حیاتی در تغییر دیدگاه‌ها و ترویج جامعه‌ای فراگیر ایفا کنند. رسیدگی به هزینه‌های اضافی مرتبط با زندگی با معلولیت از طریق برنامه‌های پشتیبانی می‌تواند فشارهای مالی را کاهش دهد و بیشتر به ترویج استقلال اقتصادی کمک کند.

کارگران دارای معلولیت با شکاف دائمی دستمزدها مواجه هستند

در بحران‌های اقتصادی و سیاسی، وضعیت اقتصادی معلولان چگونه ارزیابی می‌شود و این حوزه به چه توجه‌هایی نیاز دارد؟

در بحران‌های اقتصادی و سیاسی، وضعیت اقتصادی افراد دارای معلولیت آسیب‌پذیر است؛ زیرا نابرابری‌ها و موانع ساختاری موجود که اغلب در زمان‌های ناپایداری تشدید می‌شوند، بر آن‌ها اثر می‌گذارد. افراد دارای معلولیت با نرخ‌های بالاتری از فقر، بیکاری و موانع دسترسی به خدمات ضروری روبه‌رو هستند، که در زمان‌های بحران شدت بیشتری می‌یابند.

افراد معلول به طور قابل توجهی در مقایسه با همتایان غیرمعلول خود در فقر زندگی می کنند. تبعیض و موانع ساختاری بر سر راه امنیت اقتصادی و تحرک رو به بالا به این نابرابری کمک می کند، به طوری که کارگران دارای معلولیت با شکاف دائمی دستمزدها مواجه هستند و نرخ های بالاتری از بیکاری را تجربه می کنند. علاوه بر این، افراد معلول بیشتر با مشکلات مالی مواجه هستند، با کمبود مواد غذایی و ناتوانی در پرداخت صورت‌حساب‌های ماهانه مواجه می‌شوند، که این امر چالش‌های اقتصادی چند وجهی را که با آن مواجه می‌شوند برجسته می‌کند.

تعریف‌های قانونی از معلولیت، که صلاحیت دریافت کمک‌های دولتی را تعیین می‌کنند، ممکن است به صورت محدود تفسیر شوند، دسترسی به برنامه‌های حمایتی حیاتی و کمک‌های تغذیه‌ای را محدود می‌کنند. این، همراه با معیارهای پزشکی سختگیرانه برای واجد شرایط شناختن مزایای معلولیت، افرادی را که با معلولیت‌ها یا بیماری‌های مزمن (که به راحتی قابل اندازه‌گیری یا درک نیستند)، به حاشیه می‌راند و فرآیند دریافت مزایا را برای بسیاری پیچیده و دست‌نیافتنی می‌کند.

برای رسیدگی به چالش‌های اقتصادی در زمان بحران‌ها، تلاش برای دستیابی به عدالت اقتصادی برای افراد دارای معلولیت نیاز به رویکرد جامعی دارد که شامل رسیدگی به موانع پایدار عدالت اقتصادی، مانند شکاف دستمزد، تبعیض در استخدام، و هزینه‌های اضافی زندگی با معلولیت می‌شود. این‌ها شامل هزینه‌های مراقبت شخصی، فناوری‌های سازگاری، و نبود حمل و نقل و مسکن قابل دسترس و مقرون به صرفه است که دسترسی افراد دارای معلولیت به استقلال اقتصادی را بیشتر مختل می‌کند.

برای رسیدگی به وضعیت اقتصادی افراد دارای معلولیت در زمان بحران‌های اقتصادی و سیاسی، نه تنها اصلاحات سیاستی که دستمزدهای منصفانه، فرصت‌های اشتغال قابل دسترس، و سیستم‌های پشتیبانی جامع را تضمین می‌کند، بلکه همچنین تعهد جامعه برای شناسایی و رفع چالش‌های منحصر به فرد روبه‌روی افراد دارای معلولیت مورد نیاز است. این شامل بهبود قابلیت اطمینان و دسترسی به خدمات پشتیبانی و حمل و نقل، کاهش هزینه‌های فرآیند مطالبه مزایا و اطمینان از اینکه سیاست‌های اقتصادی نیازهای متنوع جامعه دارای معلولیت را در نظر بگیرد، می‌شود.

ایدئولوژی سیاسی یک کشور بر تجربه افراد دارای معلولیت از فقر تأثیر می‌گذارد

آیا ارتباطی میان مساله معلولیت و فقر وجود دارد؟ راهکار شما چیست؟

بله، ارتباط معناداری بین معلولیت و فقر وجود دارد. این رابطه پیچیده و دوسویه است، به این معنا که نه تنها معلولیت می‌تواند خطر فقر را به دلیل عواملی مانند تبعیض، هزینه‌های اضافی مراقبت های بهداشتی، موانع دسترسی به آموزش و اشتغال افزایش دهد، بلکه فقر نیز می‌تواند احتمال ابتلا به معلولیت را به دلیل دسترسی ناکافی به مراقبت‌های بهداشتی، شرایط زندگی نامناسب، و خطرات زیست محیطی افزایش دهد.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که عوامل محیطی و فردی، مانند دسترسی به آموزش، اشتغال، مراقبت‌های بهداشتی و حمایت‌های اجتماعی به طور قابل توجهی تجربیات اقتصادی افراد دارای معلولیت را تحت تاثیر قرار می‌دهند. این عوامل با توجه به کشور، منطقه، و حتی در داخل کشورها متفاوت است و میزانی که معلولیت منجر به فقر می‌شود تحت تاثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال، بهداشت و زیرساخت‌های بهتر می‌توانند ارتباط بین معلولیت و فقر را کاهش دهند. برخی استدلال می‌کنند که ایدئولوژی سیاسی یک کشور می‌تواند بر تجربه افراد دارای معلولیت از فقر تأثیر بگذارد.

پرداختن به ارتباط بین معلولیت و فقر نیاز به رویکردی چند وجهی دارد که شامل بهبود دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، و مسکن مقرون به صرفه و قابل دسترس، همچنین اجرای سیاست‌هایی است که تضمین می‌کند اشتغال عادلانه و دستمزدهای کافی برای افراد دارای معلولیت فراهم می‌شود. علاوه بر این، تقویت سیستم‌های حمایت اجتماعی و اطمینان از دسترسی و کفایت مزایای معلولیت برای پوشش هزینه‌های اضافی مرتبط با زندگی با معلولیت اقدامات مهمی هستند.

همچنین ضروری است که تجربیات متفاوت افراد دارای معلولیت، از جمله تأثیرات سن، نوع معلولیت، جنسیت، نژاد، و موقعیت جغرافیایی را در نظر گرفت تا مداخلات هدفمندی که نیازهای خاص گروه‌های مختلف در جامعه دارای معلولیت را برآورده می‌کند، توسعه داد.