شیلی، قطب انرژی های تجدیدپذیر در آمریکای لاتین

به گزارش تجارت‌نیوز، صحرای آتاکامای شیلی تنها مکانی در آمریکای لاتین است که یک برج حرارتی خورشیدی دارد. این برج 240 متری یکی از ارکان برنامه جاه‌طلبانه انرژی سبز شیلی محسوب می‌شود که هدف آن جایگزینی کامل سوخت‌های فسیلی با انرژی های تجدیدپذیر تا سال 2040 است.

در همین حال، پروژه دیگری نیز تلاش می‌کند یک نیروگاه ترموالکتریک با سوخت زغال سنگ را به سیستمی برای ذخیره‌سازی انرژی های تجدیدپذیر تبدیل کند.

تابش خورشیدی بالا و نمک‌های استخراج‌شده از خشک‌ترین بیابان روی کره زمین، مواد تشکیل‌دهنده یک مخلوط انرژی قدرتمند برای تولید و ذخیره الکتریسیته هستند.

آزمایشگاه انرژی های تجدیدپذیر در صحرای آتاکاما

به گزارش یورونیوز، برج حرارتی خورشیدی Cerro Dominador، که مردمان شیلی‌ آن را با برج سائورون در سری فیلم‌های ارباب حلقه‌ها مقایسه می‌کنند، به نمادی از انقلاب انرژی شیلی علیه تغییرات آب‌وهوایی تبدیل شده است.

مارسلو منا، وزیر سابق محیط زیست شیلی می‌گوید: «یک دهه پیش، هیچ کس تصور نمی‌کرد که بیش از یک سوم انرژی شیلی تا قبل از سال 2030 از خورشید و باد تأمین شود.»

امروزه 35.4 درصد انرژی تولید شده در شیلی از انرژی های تجدیدپذیر همچون بادی و خورشیدی است، زغال سنگ و گاز 26.9 درصد و 37.2 درصد از منابع آب در سیستم ملی برق (SEN) تأمین می‌شود که اکثریت قریب به اتفاق تقاضا را پوشش می‌دهد.

مارتا آلونسو، مدیر خدمات جهانی انرژی آمریکای جنوبی (GES)، ارائه‌دهنده خدمات جهانی صنعت بادی و خورشیدی، می‌گوید: «کمتر کشوری در جهان توانسته‌اند صنعت انرژی های تجدیدپذیر را مانند شیلی به طور واقعی ادغام کنند.»

برج حرارتی خورشیدی چیست؟

Cerro Dominador یکی از تنها چهار برج حرارتی خورشیدی در جهان است. اطراف آن را 10 هزار و 600 آینه یا هلیواستات احاطه کرده‌اند.

نمک‌های خورشیدی از طریق مجاری شریان‌مانند که به نوک سازه متصل می‌شوند، به گردش در می‌آیند؛ جایی که آینه‌های انعکاس دهنده نور خورشید، آنها را تا دمای 565 درجه سانتیگراد گرم می‌کنند.

سپس، همان لوله‌ها را به سمت ظروف آب پایین می‌آورند که با تولید بخار، توربین را حرکت می‌دهد و به نوبه خود برق تولید می‌کند. ظرفیت نصب شده نیروگاه 110 مگاوات است.

پروژه‌های مربوط به انرژی های تجدیدپذیر در شیلی

شاید یکی از بزرگترین موانع کربن‌زدایی، ذخیره‌سازی باشد. آلونسو می‌گوید: «این یک معضل است، زیرا ذخیره‌سازی هنوز فناوری توسعه‌یافته‌ای نیست.»

شیلی شروع به کشف یک جایگزین کرده است. هر دو Cerro Dominador و پروژه آلبا از نمک‌های خورشیدی به اصطلاح استخراج شده از صحرای آتاکاما، متشکل از نیترات پتاسیم و نیترات سدیم تغذیه می‌شوند. هنگامی که ذوب شده و در حالت مایع نگهداری می‌شوند، اجازه می‌دهند انرژی های تجدیدپذیر ذخیره شود. برای برج Cerro Dominador، نمک‌ها به این معنی است که دوره ذخیره‌سازی آن 17 ساعت است.

پروژه آلبا همچنین قصد دارد از همین فناوری برای تبدیل نیروگاه ترموالکتریک مدرن آنگاموس با سوخت زغال سنگ به باتری استفاده کند که با انرژی فتوولتائیک و باد تامین می‌شود. این پروژه، به نوبه خود نمک‌ها را گرم کرده و انرژی را ذخیره می‌کند.

دیگو پاردو، وزیر انرژی شیلی می‌گوید: «پروژه آلبا در جهان همانند ندارد. این تنها پروژه‌ای است که به این بزرگی در خارج از دانشگاه وجود دارد.»

با حذف نیروگاه‌های زغال سنگ، شیلی قصد دارد آنها را با نیروگاه‌های حرارتی خورشیدی جایگزین یا به باتری‌هایی مانند پروژه آلبا تبدیل کند. اهداف انرژی های تجدیدپذیر شیلی تا سال 2040 برنامه‌ریزی شده‌اند.

اخبار حوزه محیط زیست و تغییرات اقلیمی را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.