رفح، نقطه پیروزی مقاومت یا سرآغاز کوچ اجباری؟

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ نام رفح وارد صفحات تاریخ شد، اما اکنون یک سوی سرنوشتش در دستان محور مقاومت و سوی دیگر در دستان محور شرارت (رژیم صهیونیستی، آمریکا و حامیانشان) است. سرنوشت رفح دیگر تنها به مقاومت غزه وابسته نیست، بلکه به عملکرد محور مقاومت بستگی دارد. آیا محور مقاومت اجازه می‌دهد رفح نقطه نابودی آرمان فلسطین باشد یا اینکه از آن پلی برای پیروزی برابر محور شرارت می سازد؟

رژیم صهیونیستی در حال راندن تدریجی ماشین نسل کشی خود از شمال سرزمین های اشغالی به سمت جنوب و خان یونس است تا اینکه به رفح رسید و در عملیاتی جنایتکارانه تعداد زیادی از غیرنظامیان را هدف قرار داد؛ آن هم در منطقه ای که تعداد ساکنانش از 1.5 میلیون نفر فراتر می رود و بیشترشان کودکان، زنان و سالمندان هستند. این روزها اهالی غزه در رفح هستند، در فاصله 100 متری از مرز مصر.

خودداری کشورهای جهان، سازمان ملل متحد و شورای امنیت از اقدام فوری و قاطع سیاسی یا نظامی و بازنداشتن رژیم صهیونیستی از حمله به رفح به معنای برنامه ریزی شده بودن چنین تحرکی است

رژیم صهیونیستی قصد دارد اهالی غزه را با بمباران، کشتار و گرسنگی دادن هدف قرار دهد و به زور و با تهدید اسلحه مجبور کند از رفح به مصر بروند. صهیونیست ها غیرنظامیان را کشتند، اموالشان را غارت و خانه هایشان را ویران کردند. اهالی غزه مجبور به ترک محل سکونتشان از شمال به جنوب شدند، اما رژیم صهیونیستی نتوانست به اهداف خود یعنی آزادسازی اسیران و از بین بردن مقاومت و جنبش حماس دست یابد و به دلیل شدت جنایت هایش در عرصه بین المللی، قضایی و منطقه ای رسوا شد.

امروز زمان تصمیم گیری قاطع است؛ موفقیت رژیم صهیونیستی در کوچاندن اهالی غزه به صحرای سینا از گذرگاه رفح به وسیله بمباران می تواند نشان دهنده چندین نکته باشد؛ ازجمله اینکه رژیم صهیونیستی، آمریکا و غرب برای تخلیه غزه و آواره کردن ساکنان آن با یکدیگر تبانی و همدستی کردند و هدفشان آوارگی مردم فلسطین است. نتانیاهو گفته بود، «اگر وارد رفح نشویم، جنگ را باخته ایم»، زیرا او موفقیت را در آواره کردن ساکنان غزه می بیند.

خودداری کشورهای جهان، سازمان ملل متحد و شورای امنیت از اقدام فوری و قاطع سیاسی یا نظامی و بازنداشتن رژیم صهیونیستی از حمله به رفح به معنای برنامه ریزی شده بودن چنین تحرکی از سوی سازمان ملل متحد و برخی کشورهای جهان است. شاید شورای امنیت نیز در جریان هدف رژیم صهیونیستی برای کوچاندن جمعیت غزه قرار داشته باشد.

تصمیم نتانیاهو برای ورود ارتش صهیونیستی به رفح و تأکید مکرر وی برای عملیات، همزمان با تهدیدهای مکررش برای آغاز جنگ در شمال فلسطین (جنوب لبنان) نشانه وجود تفاهم قبلی با دولت آمریکا و دیگر کشورهاست.

بی تردید بازیگران محور مقاومت از روند وقایع، چشم‌انداز و پیامدهای تحولات بی‌خبر نیستند و اگر مانع ارتش رژیم اشغالگر برای کوچاندن ساکنان غزه از گذرگاه رفح نشوند، جای تعجب است. درواقع اگر چنین اجازه ای داده شود، آنها به نتانیاهو برای کسب پیروزی سیاسی و راهبردی پاس گل داده اند. کوچاندن اهالی غزه همان چیزی است که یکی از جنایتکارترین رهبران رژیم صهیونیستی (شارون) همیشه آرزویش را داشت.

سفر حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران به بیروت و دیدار با مسئولان لبنانی (نخست وزیر، رئیس مجلس و نیز دبیرکل حزب الله) و نیز سفرش به سوریه را می توان در راستای تحولات اخیر ارزیابی کرد. شاید تصمیم قطعی مقاومت نزدیک است.

آیا نتانیاهو وارد رفح می شود، قتل عام محدودی انجام می دهد تا دروازه های گذرگاه رفح به وسیله مصر باز شود و کودکان، زنان، سالمندان و سپس همه اهالی غزه تحت لوای «نجات غیرنظامیان» خارج شوند؟ این چیزی است که متأسفانه انتظار می رود. سؤال دیگر این است؛ آیا نتانیاهو همزمان با لبنان جنگ دیگری آغاز خواهد کرد تا امکان کوچاندن مردم غزه را فراهم کند و ارتش رژیم اشغالگر ابتکار عمل به دست بگیرد؟

اینکه آیا نتانیاهو جنگی علیه لبنان آغاز خواهد کرد یا خیر بستگی به روند تحولات و جزئیات اتفاقات رفح دارد. به نظر می آید دشمن صهیونیستی همه احتمالات را در نظر گرفته است که این موضوع احتمال توسل به جنگ را در شمال فلسطین نشان می دهد.

بازیگران محور مقاومت از روند وقایع، چشم‌انداز و پیامدهای تحولات بی‌خبر نیستند و اگر مانع ارتش رژیم اشغالگر برای کوچاندن ساکنان غزه از گذرگاه رفح نشوند، جای تعجب است

آنچه باید دانست، موضع جمهوری اسلامی ایران است؛ بیانیه های رسمی تهران رنگ و بوی آرامش دارد و به سراغ گزینه گسترش جنگ نمی رود. ایرانی‌ها کتمان نمی‌کنند به وسیله واسطه‌ها میان تهران و واشنگتن پیام تبادل شده است، ولی ایران خواهان گسترش جنگ در منطقه نیست. ایران و پادشاهی سعودی برای پایان دادن به جنگ غزه به تبادل نظر و تماس های دیپلماتیک مشغولند و برای جلوگیری از گسترش جنگ تلاش می کنند.

آیا دولت آمریکا می تواند نقش مد نظر خود را ایفا کند و نتانیاهو را از دادن دستور به ارتش برای جنگ نامحدود در رفح منصرف کند؟ یا ممکن است اظهارات دیپلماتیک و آرام با نیت ها مطابقت نداشته باشند؟

همه بازیگران منطقه با چالش هایی مواجه هستند، به جز رهبران میدانی حماس در غزه که نخستین و آخرین دغدغه شان مبارزه است. آنها در عملیات «طوفان الاقصی» به پیروزی دست یافتند و مردم غزه با شهادت خود پای آن را امضا کردند. شهادت اهالی غزه باعث شده است مقاومت بتواند شروط خود را برای برقراری آتش بس به دشمن تحمیل کند.