اشعار ولادت امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) و امام سجاد(ع)

شعبان و شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیة الله آمد

با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

**********************

شاهی به دوصد عزت و اجلال آید / با شوکت و فر و جاه و اقبال آید

امروز حسین آید و فردا عباس / خورشید ز پیش و مه ز دنبال آید . . .

برخیز که نور ازلی می آید

بر عالم ایجاد ، ولی می آید

مجموعه حُسن و عشق و ایثار و کرم

یعنی که حسین بن علی می ‌آید . . .

میلاد گل رسول و زهرا و علی است

زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است

ما را دگر از روز جزا بیمی نیست

چون بر دل ما عشق حسین ابن علی است

مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد / پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد

مژده ای دل که برای دل غمدیده ما / هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد . . .

مژده ای دل خدای عشق رسید

شاهدان را لقای عشق رسید

جان به پایش کنید قربانی

عاشقان خونبهای عشق رسید . . .

.

بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید / عطر فردوس هم آغوش صبا می آید

نوگل مصطفوی، زینت باغ علوی / مظهر پنج تن آل عبا می آید

نام تو را دواى درد است حسین

بى یاد تو بین که چهره زرد است حسین

عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود

بى عشق تو بین که سینه سرد است حسین

ز گلزار نبی و بوستان حیدر و زهرا

گلی بشگفت با بوی خوش و با چهره ی زیبا

شنیدستی که با یک گل نمی گردد بهار؟ اما

گلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیها

مفهوم بلند آفتابی عباس

از گریه کودکان کبابی عباس

از تشنگیت فرات دلخون گردید

والله که آبروی آبی عباس

الا ای پاسدار انقلاب کشور عشق

نام نیکویت همیشه ثبت، اندر دفتر عشق

تو کردی اقتدا در عزت و ایثار به آن کس

که هستی اش فدا بنمود و گردید مظهر عشق

صفا گرفته دلم از صفای ثارالله

نوای مرغ دلم در نوای ثارلله

زصبح روز ولادت نه صبح روز ازل

پریده مرغ دلم در هوای ثارالله

فاطمه آورده فرزندی که در قدر و جلال

هم محمد هم امیرالمؤمنین هم مجتباست

چشم ثاراللهیان روشن به میلاد حسین

کام حزب اللهیان شیرین که این عید خداست

خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد که پیش وسعت او گم هزار ها دریاست

در انبیا و رسل در ائمه تنها اوست که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست

رسول گفت حسین از من است و من زحسین

نبی حسین و حسین اش همان رسول خداست

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست

ادب کنید که میلاد سید الشهداست

گرفته ختم رسل روی دست آینه ای

که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست

به مصحف رخ او با وضو نگاه کنید

که نقطه نقطه آن جای بوسه ی زهراست

میلاد حسین شادی دلها شد

امید دل پیامبران پیدا شد

اینک بسویش برو که فردا دیر است

کز آمدنش در شفاعت وا شد

میلاد حسین نوگل زهراشده امشب

گیتی ز رخش طور تجلا شده امشب

ده مژده ی جانبخش بعالم ز قدومش

زیرا که در رحمت حق واشده امشب

امروز که بلبلان ترنم کردند

با یکدیگر از عشق تکلّم کردند

چون غنچه و گل علی و زهرا

از شوق بر روی حسین خود، تبسم کردند

ای آنکه ترا حُسن خداداد بُود

میلاد تو جلوه گاه ایجاد بُود

ما را به نگاه لطف خود شادان کن

امروز که قلب فاطمه،شاد بُود

بر آنچه که شد هادی فطرس صلوات

خوانیم به دل شادی فطرس صلوات

میلاد حسین عید آزادی اوست

بر لحظه ی آزادی فطرس صلوات

وقتی که حسین یافت میلاد امروز

یزدان در لطف تازه بگشاد امروز

در عالم قدس یک حسین داشت خدا

آن را به محمد و علی داد امروز

مشب شب میلاد حسین است حسین

اندر همه جا یاد حسین است حسین

خوانند همه نادعلی، لیک علی امشب

بلبش ناد حسین است حسین

امشب که فضا پر است از بوی حسین

عطر گل سرخ آید از سوی حسین

ای فطرس پر سوخته احرام ببند

از بهر طواف کعبه ی روی حسین

در سوم شعبان که همه لطف و صفاست

میلاد پر افتخار شاه شهد است

در حیرتم از این که بُوَد وقت سرور

یا موسم سوز و گریه و شور و نواست

از خاطر دهر کی رود یاد حسین

گلبانگ عدالت است فریاد حسین

بر خلق ستم دیده، مبارک بادا

مرگ ستم است، روز میلاد حسین

میلاد حسین خون بهای دین است

این عید، حیات شیعه را تضمین است

امروز فرشتگان به هم می گویند

احیاگر آیین محمد این است

نام تو را دوای درد است حسین

بی یاد تو بین که چهره زرد است حسین

عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود

بی عشق تو بین که سینه سرد است حسین

نور ابدی و ازلی می آید

بر عالم ایجاد، ولی می آید

مجموعه ی حسن و عشق و ایثار و کرم

یعنی که حسین ابن علی می آید

حق کرده ظهور تا حسین آمده است

آیات جهاد با حسین آمده است

فطرس به امید عفو بر درگه او

با ذکر حسین، با حسین آمده است

باعث کون و مکان منشاء ایجاد حسین

که وجودش به جهان مفخر انسان آمد

مظهر ذات خدا سبط رسول دو سرا

نور چشمان علی آن شه مردان آمد

نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد

بین به این نور که این گونه درخشان آمد

وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین

موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد

روز فرخنده میلاد حسین بن علی

مژدهی خامُشی آتش نیران آمد

مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد

پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد

مژده ای دل که برای دل غمدیده ما

هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد

خیز ای دل تو بیارای کنون بزم طرب

که دگر موسم اندوه به پایان آمد

همین نه من شده ام ریزهخوار خوان حسین

که هست عالم ایجاد، میهمان حسین

ز آفتاب قیامت نباشدش باکی

کسی که رفت دمی زیر سایبان حسین

ای پناه مستمندان یا حسین بن علی

ای دوای دردمندان یا حسین بن علی

کشتی راه نجات ما گنه کاران رس

به فریاد غریبان یا حسین بن علی

بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید

عطر فردوس هم آغوش صبا می آید

نوگل مصطفوی ، زینت باغ علوی

مظهر پنج تن آل عبا می آید

میلاد گل رسول و زهرا و علی است

زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است

ما را دگر از روز جزا بیمی نیست

چون بر دل ما عشق حسین بن علی است

میلاد گل رسول و زهرا و علی است

زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است

ما را دگر از روز جزا بیمی نیست

چون بر دل ما عشق حسین بن علی است

بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید

عطر فردوس هم آغوش صبا می آید

نوگل مصطفوی ، زینت باغ علوی

مظهر پنج تن آل عبا می آید

ای پناه مستمندان یا حسین بن علی

ای دوای دردمندان یا حسین بن علی

کشتی راه نجات ما گنه کاران

رس به فریاد غریبان یا حسین بن علی

همین نه من شده‌ام ریزه‌خوار خوان حسین

که هست عالم ایجاد، میهمان حسین

ز آفتاب قیامت نباشدش باکی

کسی که رفت دمی زیر سایبان حسین

مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد

پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد

مژده ای دل که برای دل غمدیده ما

هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد

خیز ای دل تو بیارای کنون بزم طرب

که دگر موسم اندوه به پایان آمد

نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد

بین به این نور که این گونه درخشان آمد

وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین

موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد

روز فرخنده میلاد حسین بن علی

مژده‌ی خامُشی آتش نیران آمد

باعث کون و مکان منشاء ایجاد حسین

که وجودش به جهان مفخر انسان آمد

مظهر ذات خدا سبط رسول دو سرا

نور چشمان علی آن شه مردان آمد

حق کرده ظهور تا حسین آمده است

آیات جهاد با حسین آمده است

فطرس به امید عفو بر درگه او

با ذکر حسین، با حسین آمده است

نور ابدی و ازلی می ‌آید

بر عالم ایجاد، ولی می ‌آید

مجموعه ی حسن و عشق و ایثار و کرم

یعنی که حسین ابن علی می‌ آید

نام تو را دوای درد است حسین

بی یاد تو بین که چهره زرد است حسین

عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود

بی عشق تو بین که سینه سرد است حسین

میلاد حسین خون بهای دین است

این عید، حیات شیعه را تضمین است

امروز فرشتگان به هم می ‌گویند

احیاگر آیین محمد این است