دولت عیدی را به بازنشستگان دولتی ندهد هم هیچ اتفاقی نمی افتد/ کاهش 12 ساله کیفیت زندگی بازنشستگان

در این راستا محمد حسن حق شنو فعال مدنی به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: بر اساس چه منطقی این رقم تعیین شده است. دولت این مبلغ را هم به بازنشسته ها ندهد فرقی به حال بازنشستگان نمی‌کند. مگر بازنشستگان کشوری سی سال حق بیمه پرداخت نکرده‌اند. نگاه دولت به بازنشسته‌ها مانند یک عضو مصرفی است در شرایطی حتی که بیمه حداکثری پرداخت کردند ولی از کمترین مزایا برخوردار نیستند. با این دو میلیون و پونصد هزار تومن نهایتا بتوانند برای یک وعده دیدار با فرزندانشان گوشت و مرغ بخرند!

افزایش حقوق بازنشستگان باید بر مبنای رشد تورم باشد

حق شنو با اشاره به آب رفتن سال به سال دستمزد بازنشستگان ادامه داد: در قانون اساسی به صراحت اعلام شده که افزایش حقوق و دستمزد بازنشستگان باید برمبنای رشد تورم باشد اما چنین اتفاقی تا کنون محقق نشده است. بازنشسته‌ای که در سال ۹۰ حقوقش معادل ۲هزارو پانصد دلار بود با توجه به نرخ تورم و عدم افزایش عادلانه دستمزد امسال دستمزدش معادل ۵۰۰ دلار است. به این معنی که کیفیت زندگی بازنشستگان از ۱۲ سال پیش تا به حال روز به روز رو به وخامت رفته است. در حالی که بازنشستگان با توجه به شرایط زندگی، بیماری ونیاز‌های مختص سالمندی در فشار‌های اقتصادی بیشتر خرد می‌شوند.

این فعال مدنی می‌گوید: کانون بازنشستگان کشوری تبدیل شده به بنگاهی شکست خورده‌ای که با اقدامات ناکارآمد، گامی در جهت بهبود کیفیت خدمت به بازنشستگان برنمی دارد. دولت در افزایش حقوق‌های بازنشستگان بر سر حداقل بگیران منت می‌گذارد که ۵۹ درصد افزایش حقوق داشته است این در حالی است که حقوق بخش کثیری را ۲۰ درصد افزایش داده یعنی کمتر از تورم تا بتواند حقوق حداقل بگیران را افزایش دهد و در اصل بودجه‌اش را از جیب خود حقوق بگیران تأمین کرده و از اعتبارات دولتی چیزی به میان نیاورده است.

حق شنو معتقد است: این وظیفه کانون بازنشستگان است که در این موارد از حقوق بازنشسته‌ها دفاع کند و نه اینکه در جلسه با دولت به فکر زد و بند‌های سیاسی و اقتصادی باشد. این نهاد باید به فکر احقاق حق بازنشسته‌ها باشد و لاغیر.کارمندان کشوری که در حال حاضر مشغول به کار هستندبا نفوذ در دولت حقوق خود را دریافت میکنند اما بازنشستگان با کوتاه شدن دستشان از تصمیمات دولتی نماینده ای جز کانون های بازنشستگان ندارند اما این کانون ها هم با بی کفایتی از انجام وظایف خود شانه خالی می کنند.