پونتیاک توجان، سوپراسپرت 800 اسب بخار بر اساس فایربرد
در دههٔ ۸۰، شرکتی بنام نادسن از طریق قراردادی با پونتیاک، خودرویی بنام توجان را بر اساس فایربرد تولید کرد که میتوانست تا ۸۰۰ اسب بخار قدرت داشته باشد. پونتیاک فایربرد در دههٔ ۸۰ همچنان خودروی بسیار محبوب و مشهوری بود اما بر اساس این ماشین، مدلی...
در دههٔ ۸۰، شرکتی بنام نادسن از طریق قراردادی با پونتیاک، خودرویی بنام توجان را بر اساس فایربرد تولید کرد که میتوانست تا ۸۰۰ اسب بخار قدرت داشته باشد.
پونتیاک فایربرد در دههٔ ۸۰ همچنان خودروی بسیار محبوب و مشهوری بود اما بر اساس این ماشین، مدلی بنام توجان ساخته شده که خیلیها تاکنون نامش را نشنیدهاند. توجان چیزی بین یک خودروی تولیدی رسمی و یک محصول مستقل بود و هرکسی آن را میبیند میپرسد این چیست؟ در ادامه داستان ساخت توجان را مرور خواهیم کرد.
در آغاز دههٔ ۸۰، پونتیاک به دنبال فرصتهایی بود تا خود را از دیگر برندهای جنرال موتورز متمایز کند و مدیران این برند میخواستند به سمت شعار «ما هیجان میسازیم» حرکت کنند. ازاینرو، پونتیاک با شرکتی بنام نادسن اتوموتیو در نبراسکا که خودروهایی با ظاهر نئو کلاسیک میساخت قراردادی منعقد کرد. هدف از این کار، ساخت خودرویی بر اساس فایربرد بود که از لحاظ پرفورمنس و خاص بودن در سطح بالاتری قرار داشته باشد. این خودرو توسط «هنری بردلی» طراحی شد یعنی کسی که بیشتر ماشینهای اسباببازی هاتویلز را طراحی میکرد.
با توجه به محدودیتهای کار روی بدنهٔ نسل سوم فایبربرد، بردلی خیلی خوب از پس انجام این کار برآمد تا جایی که به نظر میرسید طراحی توجان از بازی ویدئویی آیندهنگر سایبرپانک ۲۰۷۷ آمده است. در داخل نیز از صندلیهای ریکارو با حمایت مناسب از بدن و تریم چوبی استفاده شده بود. علاوه بر این، تمام ویژگیهای لوکس دههٔ ۸۰ از رادیو با سابووفر گرفته تا سیستم تهویه و کروز کنترل هم در اینجا وجود داشت.
طبق گزارشات، اولین پروتوتایپ پونتیاک توجان یک هیولای مطلق بود زیرا پیشرانهٔ V8 آن با تجهیز به دو توربوشارژر، حدود ۸۰۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد. این نسخه توانست در آزمایشهای واقعی به حداکثر سرعت ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت برسد که برای آن زمان باورنکردنی بود. بااینحال، پونتیاک توربوشارژرها را یا حذف میکرد یا بوست آنها را بسیار کاهش میداد. به همین دلیل، توجانها که بهصورت کوپه و کانورتیبل ساخته میشدند، اکثراً به پیشرانههای استاندارد ۵ لیتری یا ۵.۷ لیتری V8 جنرال موتورز مجهز بودند اما امکان سفارش سوپرشارژر یا توربوشارژر هم وجود داشت.
از پونتیاک توجان تنها حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ دستگاه ساخته شده که تعداد بسیار کمی از آنها همچنان سالم باقی ماندهاند و حالا یکی از این خودروها برای حراج گذاشته شده است. این نمونهٔ مشکیرنگ، شرایط بسیار خوبی دارد و به پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری V8 با ۲۰۵ اسب بخار قدرت و گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک مجهز است. سیستم تعلیق پرفورمنس WS6، دیفرانسیل لغزش محدود و ترمزهای دیسکی در هر چهارچرخ نیز از دیگر ویژگیهای این توجان هستند. این خودرو مدل ۱۹۸۷ است و تنها ۶۶ هزار کیلومتر کارکرد دارد. بالاترین قیمتی که تا این لحظه برای این توجان پیشنهاد شده ۲۰ هزار دلار است.