کشت پنبه باید مقرون به صرفه باشد

محمدحسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه گفت: بنابر آمار سالانه ۱۸۰ هزارتن پنبه مورد نیاز صنعت نساجی است که اگر از ۲۰۰ هزار پنبه کاری به طور متوسط ۳ تن وش برداشت شود، تولید وش به ۶۰۰ هزارتن می‌رسد.

او با بیان اینکه برداشت پنبه ۱۵ دی ماه به پایان می‌رسد، افزود: برآورد‌ها حاکی از آن است که امسال تولید پنبه به ۸۰ هزارتن برسد.

کاویانی از ثبات قیمت خرید پنبه طی ۳ سال اخیر از کشاورزان خبر داد و گفت: با شعار، امکان افزایش سطح زیرکشت پنبه وجود ندارد و زراعت پنبه باید سودآور باشد به طوریکه قابل رقابت با کشت شالی باشد، در غیر این صورت کشاورز رغبتی به کشت ندارد.

مدیرعامل صندوق پنبه با بیان اینکه امکان پتانسیل خودکفایی پنبه در داخل وجود دارد، افزود: با توسعه مکانیزاسیون و فراهم شدن زیرساخت‌ها برای ماشین آلات برداشت پنبه و همچنین قیمت خرید مناسب محصول از کشاورزان می‌توان به خودکفایی دست یافت، کمااینکه در سنوات گذشته علاوه بر تامین نیاز داخل صادرکننده هم بودیم.

او ادامه داد: اگر به دنبال توسعه سطح زیرکشت پنبه هستیم، متناسب با آن برداشت باید ماشین‌های پنبه از نوع وش چین داشته باشیم.

کاویانی با بیان اینکه عمر ماشین آلات پنبه به بالای ۴۵ سال می‌رسد، گفت: کشور‌های تولیدکننده پنبه همچون ترکیه با ماشین آلات اقدام به برداشت می‌کنند، درحالیکه با توسعه زراعت پنبه به دلیل نبود ماشین آلات، محصول تولیدی روی دست کشاورز می‌ماند. اما در صنعت پنبه پاک کنی ماشین آلات جدید وارد نشده است.

مدیرعامل صندوق پنبه با بیان اینکه سالانه ۲۰۰ میلیون دلار ارز یارانه‌ای برای واردات پنبه از کشور خارج می‌شود، افزود: با پرداخت این میزان یارانه به کشاورزان داخل و حمایت از تولید، می‌توان به خودکفایی و تامین نیاز صنعت نساجی دست یافت.

کاویانی با بیان اینکه پنبه از جمله محصولاتی است که باید به خودکفایی ۱۰۰ درصدی در آن رسید، افزود: با توجه به سیاست‌های وزارت جهاد مبنی بر خودکفایی ۵ محصول استراتژیک که یکی از آن‌ها پنبه به شمار می‌رود، سیاست‌های حمایتی از کشت و کار باید صورت گیرد.

این مقام مسئول محدودیت واردات پنبه در زمان برداشت را یکی دیگر از سیاست‌های حمایتی از تولید داخل اعلام کرد و گفت: با توجه به سیاست ممنوعیت واردات برنج در فصل برداشت و محدودیت صادرات چای انتظار می‌رود که این سیاست در خصوص پنبه نیز اعمال شود.

او ادامه داد: در برنامه هفتم، پتانسیل تولید ۵۰۰ هزارتن پنبه و صادرات نخ و پارچه و لباس به بازار‌های هدف وجود دارد که این امر به شرط داشتن توسعه مکانیزاسیون، تغییر ماشین آلات پنبه پاک کنی، پرداخت وام کم بهره به صنعت نساجی و حمایت از کشاورزان محقق می‌شود.

کاویانی قاچاق پوشاک و واردات بی رویه نخ را یکی دیگر از چالش‌های خودکفایی پنبه اعلام کرد و گفت: واردات چمدانی پوشاک از طریق مسافران یا قاچاق، منجر به کاهش تقاضا برای خرید پوشاک در داخل می‌شود و در نهایت به سبب کاهش تقاضا برای خرید نخ و پنبه در داخل، کشاورزان رغبتی به کشت پنبه ندارند.

او گفت: با توجه به شرایط خشکسالی، کاهش بارندگی و کمبود منابع آبی نیاز است که سیستم‌های آبیاری تحت فشار در مزارع پنبه توسعه یابند تا به سبب کمبود آب، تولید در واحد سطح، کاهش نیابد.