تلاش رسانه‌های ضدانقلاب برای تحریف یک حضور پرشور/ رسانه‌های ضدانقلاب: حضور بانوان در استادیوم نتیجه فشارهای بین‌المللی بود!/ نظر علما و مراجع درباره حضور بانوان در ورزشگاه‌ها چیست؟

گروه فرهنگ-رجانیوز: شنبه، سوم‌ شهریور‌ماه سال جاری، بانوان ایرانی به تماشای مسابقه‌ی فوتبال استقلال تهران و مس کرمان در ورزشگاه یکصد‌ هزار نفری آزادی نشستند. این اتفاق که در گذشته نیز مسبوق به سابقه است، پس از درنظر گرفتن زیرساخت‌های لازم به منظور حفظ جایگاه و شخصیت زنان ایرانی و صدور مجوزهای لازم انجام شد.

آنچه که اخیرا برخی از رسانه‌های ضدانقلاب دوباره به آن دامن زده و جمهوری اسلامی را به آن متهم می‌کنند، بحث ممنوعیت حضور بانوان در ورزشگاه‌ها به دلیل مسائل فقهی و دینی بوده است. براین اساس، این عقب‌نشینی و مجوز حاصل هم، جز با فشار فدراسیون بین‌المللی فوتبال و رویکرد سیاسی-دیپلماتیک آنها قابلیت عملیاتی شدن نداشته است.

اما آیا فقها و مراجع تقلید نیز بر این مسئله صحه گذاشته و آن را تایید می کنند؟ مشخصا غالب مراجع بر این عقیده نیستند که حضور بانوان در ورزشگاه‌ها از اساس جائز نبوده و حرام است. آنچه از نظر ایشان قابل تامل و پرداخت است، بحث اختلاط، امنیت، حفظ جایگاه و تشخص ذاتی زنان و جلوگیری از هرگونه تعرض بوده که در شرایط حاکم بر ورزشگاه‌ها این مورد رعایت نشده و زیرپا گذاشته می‌شد.

پس با توجه به این نکات، باید برای رفع این مشکل به منظور حفظ کرامت انسانی بانوان، زیرساخت‌ها و شرایط ویژه و خاصی در ورزشگاه‌ها در نظر گرفت تا با مسائل فقهی و اجتماعی منطبق شده و قابلیت اجرایی کردن داشته باشد.

این روند به سبب سهولت بیشتر، ابتدا در استادیوم دوازده‌هزارنفری آزادی حین برگزاری مسابقات والیبال اجرا شد. مسئولان این فدراسیون نیز، با درنظرگرفتن زیرساخت‌های لازم، شرایط را برای حضور بانوان در یک مسابقه‌ی ورزشی فراهم کرده و بدون هرگونه حاشیه‌ای به آن جامه‌ی عمل پوشاندند.

تصاویر حضور بانوان در بازی ایران و صربستان، سال ۱۳۹۵

همچنین در جریان بازی بسکتبال ایران با عراق در سال ۹۶ نیز تعدادی از بانوان تماشاچی در ورزشگاه آزادی حضور داشته و شاهد بازی تیم ملی بودند. طیبه سیاوشی، نماینده‌ی وقت مجلس شورای اسلامی که خود در سالن حضور داشت، گفت: «آنچه مانع استفاده این قشر از چنین فضاهایی است، قوانین نانوشته عرفی است که باید با ایجاد زیرساخت‌های مناسب فرهنگی و سخت‌افزاری، شرایط مهیا شود».

همچنین برگزاری اجتماعات مختلف خانوادگی در استادیوم آزادی که حضور توامان بانوان و آقایان را به همراه داشته، خود موید آن است که تنها ایراد وارده بر حضور بانوان در ورزشگاه‌ها، عدم وجود زیرساخت‌های لازم فرهنگی به منظور حفظ شئون اسلامی و کرامت انسانی زنان بوده که در صورت حل آنها، هیچ مخالفت بنیادینی نیز بر سر اجرایی و عملیاتی کردن طرح مذکور مطرح نخواهد شد.

اکنون هم بانوان علاقمند به فوتبال با تمهیدات صورت گرفته، از این پس می‌توانند در مسابقات لیگ برتر فوتبال در ورزشگاه‌هایی که شرایط لازم را دارا هستند، حضور داشته و از مسابقه‌ی فوتبال تیم محبوبشان لذت ببرند. اینکه این تصمیم از روی اجبار بوده و یا با فشار فدراسیون بین‌المللی فوتبال محقق شده، اساسا به علت کذب بودن آن فاقد ارزش است و جز راه انداختن یک بازی سیاسی-فرهنگی به منظور نیازسازی کاذب در بین جامعه علت دیگری را دنبال نمی‌کند.

انسیه خزعلی معاون زنان و امور خانواده ریاست جمهوری نیز، روز شنبه درباره همین مسئله با اعلام اینکه «حضور بانوان تصمیم وزارت ورزش بود و به هیچ‌عنوان فشار فیفا در این مسئله تاثیرگذار نبود»، بر باطل بودن ادعای کاذب رسانه‌های خارجی و داخلی مبنی بر فشار فیفا در اتخاذ تصمیم مسئولان وزارت ورزش برای حضور زنان در ورزشگاه را تاکید کرد.

بنابراین مسئله‌ی ورود بانوان به ورزشگاه اساسا نه یک مسئله‌ی سیاسی بوده و نه مقوله‌ای ایدئولوژیک که با لجبازی مسئولین و یا به قول همین رسانه‌ها «نظام»، حضور آن‌ها به تاخیر افتاده باشد. مسئله حفظ جایگاه و کرامت انسانی بانوان منطبق بر مسائل فقهی است که هدفی جز بالابردن و ترفیع ارزش انسانی بانوان و تشخص ذاتی آنها ندارد؛ مقصودی که به هیچ وجه دنبال اعمال محدودیت یا ممنوعیت نبوده و افراد و رسانه‌هایی که به دنبال تلقی این امر بر جامعه هستند، به ‌هیچ وجه برچسب وطن دوستی و حامی حقوق زنان بر تارک آنها زده نخواهد شد.

رسانه‌های خارجی و برخی جریانات داخلی با دستاویز قراردادن این مقوله، نه تنها خوراک خود را برای حمله به جمهوری اسلامی می یابند، بلکه مسائل و مشکلات زنان را تقلیل داده و با چنگ‌انداختن به این امر، برای خود وجهه‌ی پوشالی خریده و در رای‌آوری برای انتخابات نیز استفاده می‌کنند.

تقلیل مسئله‌ی زنان از موضوعات مهم و اساسی، به عبارت کلیشه‌ای آزادی زنان، ورزشگاه رفتن، و یا دوچرخه سواری و موتور سواری، یقینا علاوه بر اهانت به زنان و عدول آنها از نقش والای انسانی‌شان، در پی سیاسی‌سازی هر امری بوده تا منافع جناحی مورد تاکید خود را نیز با‌چنگ‌انداختن به آن وصول کنند. اینکه برای این افراد حقوق، مسائل و مشکلات زنان سرپرست خانوار فاقد اهمیت بوده و به خاطر متنفع نشدنشان در لایه‌ی رسانه‌ای به آن نمی پردازند، یا اینکه به حقوق مربوط به ازدواج و بارداری، حقوق مادی در طلاق، حقوق قانون‌گذاری، مدیریت، اجرا و نظارت در امور فرهنگی این بخش از جامعه، توجهی نمی‌کنند، جز سیاسی‌سازی و همچنین سوءاستفاده از زنان هیچ مقصود دیگری وجود نداشته و به آن وقعی نهاده‌نمی‌شود.

اینکه آنها در شعار انتخابی‌شان بر آزادی زنان تاکید کرده و از عدم تبعیض جنسیتی صحبت کرده و می‌گویند که «تبعیض برای زنان ما قابل قبول نیست. جنسیت نمی‌تواند معیار درستی برای تصدی مسئولیت‌ها در جامعه باشد. در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها باید زنان همانند مردان نقش ایفا کنند» جز اهداف سیاسی گفته شده کارکرد دیگری ندارد. وگرنه اینکه بعد از تصدی‌شان بر صندلی پاستور آن را فراموش نکرده و برای تحقق آن ازهیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند.

به‌حال مطلوب است به مسائل مربوطه در حوزه‌ی زنان و بانوان این کشور نگاه ابزاری نداشته و برای رسیدن بخش کثیری از جامعه به حقوق‌شان نیز، از هیچ تلاشی مضایقه نشود.