این زنان بیشتر در معرض شکستگی استخوان هستند

به گزارش بهداشت نیوز، مدت ها تصور می شد که چاقی به محافظت در برابر شکستگی کمک می کند. این باور به این دلیل است که بارگذاری مکانیکی روی استخوان‌ها، که با وزن بدن افزایش می ‌یابد، به افزایش تراکم مواد معدنی استخوان، یک عامل تعیین ‌کننده مهم در استحکام استخوان، کمک می ‌کند.

با این حال، مطالعات اخیر نشان داده اند که رابطه بین چاقی و خطر شکستگی بسته به جنسیت افراد، محل اسکلتی مورد مطالعه و تعریف چاقی مورد استفاده متفاوت است. برای کسب اطلاعات بیشتر، دکتر آن فردریک تورکوت (Anne-Frederique Turcotte) و همکارانش از واحد غدد درون ریز و نفرولوژی در مرکز تحقیقات شهر کبک کانادا، داده های مبتنی بر جمعیت ۲۰ هزار فرد ۴۰ تا ۷۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

در ادامه شاخص توده بدنی و دور کمر افراد به عنوان معیار چاقی شکمی اندازه‌ گیری شد. همچنین شکستگی ها با استفاده از یک الگوریتم تایید شده قبلی شناسایی شدند. طی یک پیگیری ۵.۸ ساله، ۴۹۷ زن و ۳۲۳ مرد دچار شکستگی شدند.

از تعداد کل ۴۱۵ شکستگی عمده استخوان شامل شکستگی لگن، استخوان ران، ستون فقرات، مچ دست یا بازو، ۲۶۰ مورد در زنان و ۱۵۵ مورد در مردان اتفاق افتاد. از ۳۵۳ شکستگی دیستال اندام تحتانی شامل شکستگی مچ پا، پا و ساق پا ، ۲۱۹ مورد در زنان و ۱۳۴ مورد در مردان بروز کرد. به گزارش سیناپرس، همچنین از ۲۰۳ شکستگی دیستال اندام فوقانی مانند شکستگی مچ دست، ساعد یا آرنج، ۱۴۱ مورد در زنان و ۶۲ مورد در مردان وجود داشت.

نتایج پژوهش ها نشان داد که در زنان، اندازه دور کمر بیشتر به طور خطی با افزایش خطر شکستگی همراه است. به ازای هر ۵ سانتی متر افزایش دور کمر، خطر شکستگی در هر محل ۳ درصد بیشتر و خطر شکستگی دیستال اندام تحتانی ۷ درصد بیشتر می شود. همچنین ارتباط بین دور کمر و شکستگی مچ پا به ویژه بسیار قوی است.

یافته ها نشان داد که زنان با شاخص توده بدنی ۲۲.۵ کیلوگرم بر متر مربع نسبت به زنان با شاخص توده بدنی ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع، ۵ درصد کمتر در معرض خطر شکستگی دیستال اندام تحتانی بودند. مشخص نیست که چرا چاقی با خطر بالاتر شکستگی در زنان مرتبط است. با این حال، بیشتر شکستگی ها در اثر زمین خوردن در افراد چاق اتفاق می افتد. مچ پا، بر خلاف لگن و استخوان ران، توسط بافت نرم محافظت نمی شود که می تواند آن را مستعد شکستن در هنگام زمین خوردن دانست.

دکتر تورکوت می ‌افزاید: دور کمر با شکستگی در زنان بیشتر از شاخص توده بدنی مرتبط بود. این اتفاق ممکن است به دلیل چربی احشایی باشد. این چربی که از نظر متابولیکی بسیار فعال است، در اعماق شکم ذخیره شده و در اطراف اندام ها پیچیده شده و ترکیباتی ترشح می کند که بر استحکام استخوان تأثیر منفی می گذارد.

او در انتها افزود: افرادی که چربی بدنشان در ناحیه شکم توزیع شده ممکن است بیشتر در معرض خطر افتادن باشند. در مردان، افزایش شاخص توده بدنی و اندازه دور کمر با شکستگی ارتباط معنی ‌داری نداشت.

وی گفت: ما می دانیم که افراد چاق که دچار شکستگی می شوند، به احتمال زیاد دچار مشکلات سلامتی دیگری نیز می شوند که ممکن است باعث کندتر شدن بهبود و توانبخشی شده و خطرات بعد از عمل و جوش خوردگی را افزایش دهد.

منبع: سیناپرس