تنگی نفس مازندران از کرونا و آتش کاه و کلش

این روزها نفس مردم مازندران تنگ است، عده‌ای پس از ابتلا به کرونا، این تنگی نفس به سراغشان آمده است و دستگاه اکسیژن است که به آنها حیاتی دوباره می‌بخشد و عده‌ای دیگر، به خاطر سوزاندن کاه و کلش از سوی کشاورزان نفسشان تنگ می‌شود.

سوزاندن بقایای گیاهان به خصوص کاه و کلش در مزارع مازندران هر ساله انجام می شود. انگیزه ها و اهداف مختلفی برای کشاورزان جهت این کار وجود دارد.

آماده سازی زمین برای کشت دوم، از بین بردن بذر علف‌های هرز باقیمانده در مزارع، از بین بردن آفات گیاهی و بیماری‌ها، جلوگیری از تکثیر آفات و بیماری‌ها مانند کرم ساقه خوار برنج و پوسیدگی ساقه برنج، جلوگیری از نشت آب باران به دلیل مانع شدن کاه و کلش از حرکت آب در مزرعه، جلوگیری از کمبود ازت و کلر و زردی در برگها در کشت بعدی از مهم ترین دلایلی است که کشاورزان به آن اشاره می کنند.

اما به گفته کارشناسان بقایای گیاهی نقش اساسی در تولیدات گیاهی دارد که کاهش فرسایش آبی و بادی، تأمین مواد غذایی گیاه، فعالیت به عنوان یک مالچ، کاهش میزان هدر رفت آب از خاک و تعدیل دمای خاک از جمله موارد است و آلودگی هوای مازندران در تابستان گرم و نفس گیر از عواقب این بی توجهی محسوب می‌شود، در غروب‌های گرم و نفس‌گیر تابستان که دما و رطوبت هوا به شدت افزایش می‌یابد، غلظت هوا با دود ناشی از سوزاندن ساعات نفس‌گیری را ایجاد می‌کند.

"فقط کافی است در شهر برای چند دقیقه حضور پیدا کنید، هوای تیره و تار که به سختی می‌توانید در آن محیط نفس بکشید، باید یک دستگاه اکسیژن‌ساز به همراه خود برای تردد در شهر داشته باشید، البته این موضوع مخصوص شهرها نیست، در روستاها که انگار در میان دود و آتش زندگی می‌کنید، مردم گاهی اوقات به تصور اینکه به واسطه بیماری کووید 19 تنگی نفس دارند، احساس خطر می‌کنند اما قطعا مشکل این نیست، مشکل از عده‌ای کشاورز و بی‌توجهی مسئولان نظارتی است چرا اینجا پس از برداشت برنج، کاه و کلش را می‌سوزانند و نفس‌ها تنگ می‌شود.

اینها را احمد یک جوان فریدونکناری می‌گوید و معتقد است که دود حاصل از آتش زدن کاه و کلش را می‌توان در تمام این شهر دید، چطور مسئولان در فریدونکنار تردد می‌کنند و این موارد را نمی‌بینند.

مرتضی نجفی یک کشاورزان ساروی است که سنت دیرینه آتش زدن مزارع را هرساله اجرا می کند، وی می‌گوید که، از سال‌های دور این کار را اجدادمان انجام می دادند زیرا معتقد بودند آتش زدن کاه و کلش باقیمانده در مزارع سبب کنترل آفات و علف‌های هرز است.

وی با بیان اینکه کاه و کلش اگر در مزارع بماند سبب رشد آفات می شود، اظهار می‌کند که، این کاه و کلش را در جهادکشاورزی از ما تحویل می گیرد نه دامدار حاضر است برای استفاده علوفه دام از ما بخرد و ناچاریم آن ها را بسوزانیم.

علی محمدی یکی دیگر از کشاورزان مازندرانی با اشاره به مشکلاتی که دامن گیر زراعت برنج در استان است می گوید: الان مسئله اساسی سوزاندن کاه و کلش نیست،مهم رنج کشاورز است که با مشقت تمام در این اوضاع اقتصادی به تولید داخلی کمک می کند اما دلالان و واردات برنج باعث شده سهم کمی از درآمدهای اقتصادی این محصول نصیب کشاورز شود،بسیاری از زمین های کشاورزی اکنون تغییر کاربری داده است،سوزاندن کاه و کلش را می توان متوقف کرد در صورتی که ابتدا مشکل کشاورزان حل شود.

اما دودناشی از سوزاندن کاه و کلش همواره یک معضل جدی برای مردم بوده است، سارا زمانی از اهالی روستای طبقده ساری درباره حادثه تصادف خود به سبب دود ناشی از سوزاندن کاه و کلش می گوید که، با خودرو در حال تردد از روستا به ساری بودم که ناگهان همه جاده را را دود و آلودگی گرفت تا جایی که شعاع دیدم به 10 متر رسید و ناگهان با ماشین روبرو تصادف کردم و تا مدت ها درگیر بیمارستان و هزینه های جانبی آن بودم.

امیر عباسی نیز ازکه یکی از شهروندان ساری است می گوید: من بیماری تنفسی دارم و با نزدیک شدن به روزهایی که کشاورزان کاه و کلش را در مزارع می سوزانند حس خفگی می کنم،نه تنها من که مردم عادی نیز با این سطح وسیع از دود و آلودگی حس خفگی می کنند.

اما کارشناسان معتقدند پس از آتش زدن مزارع تا مدت های زیادی در همان قسمت گیاه سبز نمی‌شود، زیرا با آتش زدن و گرما میکروارگانیسم‌ها، باکتری و قارچ‌های موجود در لایه بالایی خاک ازبین می‌رود، در نتیجه خاک از حالت زنده بودن و حاصلخیز بودن خارج و به خاک مرده تبدیل می‌شود.

زمانی که خاک حاصلخیزی خود را از دست می‌دهد با توجه به شرایط اقلیمی معتدل و حاکم در خطه مازندران به شرط مراقبت و رعایت سیستم حفاظتی زمان زیادی برای احیای دوباره زمین طول می‌کشد.

متخصصان این حوزه می گویند یکی از راه های جایگزین آتش زدن استفاده کاه و کلش به عنوان خوراک دام است، بازگرداندن کاه و کلش به زمین می تواند مواد عالی زمین را تقویت کند در هر صورت آتش زدن باقی مانده گیاه علاوه بر اینکه هیچ توجیحی ندارد، از هر زاویه ای دیگرهم به این موضوع نگاه شود ضرر وزیان با بخش کشاورزی ملموس است.

اگربه هر دلیلی کشاورزان محصول را به صورت نارس یعنی زمانی که هنوز زرد نشده درو کردند می توانند مقداری نیتروژن جهت تجزیه بهتر کاه و کلش مصرف داشته باشند تا مشکلی در روند تجزیه آن به وجود نیاید.

انتهای پیام