بیرق ملی اما سیاست ها قومی

لطفا خودمان را فریب ندهیم با شعار و هیاهو، از پرچم، قانون و استقلال کشور حراست نمی شود.
گرامیداشت روز پرچم، روز قانون و روز استقلال خوب است، اما باهیچ وجه کافی نیست چرا که پاسداری و حراست از پرچم، قانون و استقلال کشور با شعار و بازی با کلمات و با برگزاری محافل جشن و پایکوبی محض میسر نیست؛

مگر این که:
ـ سیاست ها ملی باشد نه قومی
ـ انکشاف ملی و متوازن باشد نه قومی و نامتوازن
ـ مدیریت و اداره ملی باشد نه برای یک قوم؛
ـ وزارت خانه ها ملی باشد نه قومی؛
ـ کمک های بین المللی ملی باشد نه قومی؛
ـ تحصیلات ملی باشد نه قومی؛
ـ بودجه ملی باشد نه قومی؛
ـ برخورد با مفسدین ملی باشد نه گزینشی؛
ـ رفتارها و عملکردها ملی باشد نه قومی؛
ـ امکانات دولتی ملی باشد نه قومی؛
ـ سفارت خانه و قنسولگری ها ملی باشد نه قومی؛
ـ تقررها و انتصاب ها ملی باشد نه قومی؛

اما متأسفانه:
عملکردها و سیاست های دولتمردان خلاف مقتضای مفاد و کارکردهای پرچم، قانون و استقلال کشور می باشد به عنوان مثال:

پرچم؛ نماد اتحاد،همدلی و وحدت ملی محسوب می شود اما دولتمردان، سیاستمداران و نخبگان کشورخلاف آن عمل می کنند و بر محور سیاست های قومی و حزبی در حرکتند.
قانون؛ بر قانونمداری و التزام به قانون تأکید می کند اما دولتمردان، سیاستمداران و نخبگان کشور خلاف آن بر محور قانون گریزی و قانون شکنی حرکت می کنند.
استقلال؛ به عدم وابستگی و استقلال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور تأکید می کند اما دولتمردان، سیاستمداران و نخبگان کشور بر محور وابستگی به کشورهای بیگانه مخصوصا آمریکا در حرکتند.

در نتیجه:
دولتمردان،سیاسیون و نخبگان خودفروخته صلاحیت حراست و پاسداری از پرچم، قانون و استقلال کشور را ندارند، چرا که عملکرد آنان در گذشته و سیاست های کنونی آنان با روح قانون، استقلال و پرچم کشور در تضاد می باشند، آنان در سایه پرچم کشور با شعار های فریبنده قانون، دموکراسی و استقلال، مرتکب بیشترین خیانت به کشور شده اند.

دولتمردان فاسد از یک سو فرصت های بی نظیری را که در چهار دهه گذشته برای باز سازی و انکشاف فراهم شده بود نابود ساختند؛ صدهامیلیارد دولار کمک های جامعه بین المللی را به تاراج بردند به گونه ی که امروز هریک از دولتمردان و چهره های سیاسی و همین طور نخبگان توجیه گر صاحب چندین ساختمان، ماشین های گران قیمت ، شرکت، زمین و میلیون ها دولار می باشند، و هریک از چهره های سیاسی صاحب کندک یا کندک های از مشاورین می باشد که هر مشاوری بدون اینکه خدمت ارایه بدهد ماهانه معاش چند هزار دولاری دریافت می کند....

در سوی دیگر، ملت افغانستان اعم از سربازان، معلمین، جوانان تحصیلکرده بیکار، و صد ها هزار کارجویان بیکار می باشند که به برکت دولتمردان مفسد و دزدان کشور همه چیز را از دست داده اند؛ اینک در سایه ی نا امنی ها، کشتار، انتحار، فقر و بیکاری، ویرانی، به تماشای دربدری و بیچارگی شان نشسته اند و در تأمین نیازهای اولیه اطفال و زن و بچه اش گیرمانده اند.
می توان گفت سهم ملت از این بیرق، سیاهی و سرخی است نه بیشتر....

امروز دولتمردان و سیاسیون وقتی به پرچم کشور نگاه می کنند باید عرق شرم بر جبین شان نشیند چرا که آنان وضعیت را بگونه ای رقم زدند بجای که پرچم کشور نماد عزت، اقتدار و سربلندی باشد اما امروز شده نماد فقر، بیچارگی، تباهی، مواد مخدر، قتل و انتحار و....

محمد فروغی