کابل؛ شهری در محاصره دزدان

محمد عالم سروری نام دارد و در وزارت تحصیلات عالی وظیفه ایفای وظیفه می کند، چون امروز موترش عارضه تخنیکی داشته است ازاین رو تصمیم گرفته که با استفاده از تکسی های شهری به دفتر بیاید.
در ساحه قلعه فتح الله در سیت عقبی یک موتر نوع کرولا که سه تن راکب" یک تن پیش رو و دو تن در سیت عقبی" نیز داشته سوار گردیده است، اما بعد از طی مسافت در حدود صد متر راکیبن با استفاده از جنگ افزاز های شان (تفنگچه دستی و چاقو) وی را به شدت لت و کوب کرده اند و سپس ششصد دالر پول نقد پولی که قرار بود توسط آن حیوانی را جهت قربانی در عید قربان خریداری نماید و به ارزش ششصد دالر یک سیت موباییل ایفون ونیز انگشتر زمرد نقره ای که یادگار شیرین خانم شان است، را به یغما برده است.

روزانه شبکه های اجتماعی و رسانه ها از حملات دزدان مسلح بالای شهروندان کابل گزارش به نشر می رسانند، شهر کابل با داشتن هزاران نیروی نظامی" اردو، پولیس و امنیت ملی" یکی از پایتخت های به شدت نا امن در میان کشورهای منطقه" ایران، پاکستان و کشورهای آسیای مرکزی" به حساب می آید.

مسوولین در جواب به عوامل افزایش نا امنی پاسخ های به شدت تکراری و کلیشه ای ارایه می کنند، این که فقر وجنگ از فکتورهای افزایش نا امنی در شهر کابل می باشد؛ اما این پاسخ به شدت از منطق تهی و کودکانه است، شهر کابل" مرکز و حومه ها" به گونه کامل در اختیار دولت قرار دارند از اینکه جنگ باعث نا امنی گردیده است درست نیست، بحث فقر نیز دلیل موجه بوده نمی تواند، چون گراف فقر در مناطق تحت کنترول طالبان به مراتب بلند تر از شهر کابل است، اما آمار حوادت جنایی در شهر کابل نسبت به مناطق یاد شده به شدت بلند است و دلیل عمده آن برخورد قاطع و جدی گروه طالبان با سارقین و قطاع طریق ها و عدم برخورد جدی دولت با مجرمین متکرر می باشد، قسمی که در سال 2018 گروه طالبان چهار قطاع طریق را بعد از فیصله محاکم ثلاثه در ولسوالی انار دره ولایت فراه در انظار عامه تیر باران کردند. تحمیل جزا های سنگین در مناطق تحت کنترول طالبان زمینه جولان سارقین را به شدت محدود ساخنه است، اما در ساحات تحت کنترول دولت دزدان روز به روز پر روتر و خشن تر می شوند، در گذشته دزدان در بازه زمانی مشخص(از طرف شب) دست به دزدی می زدند، ولی حالا سارقین در مزدحم ترین زمان رو و در قلب شهر کابل دست می زند.

به باور مردم دزد های مسلح و شبکه های جرمی مستقر در شهر کابل در سطح محلی با حوزه های پولیس هماهنگ هستند و در پایان هفته برای آمرین حوزه ها پول می دهند، اما درسطح بزرگ سارقین مسلح کابل از حمایت کسانی برخوردار اند که در فرهنگ سیاسی افغانستان به آنان "بزرگان سیاسی" می گویند این بزرگان سیاسی در لایه های مختلف نظام حضور دارند و با کشورهای منطقه و فرا منطقه نیز روابط جاسوس مآبانه دارند و همین مساله باعث شده که در بیست سال پسین نه نتها سطح جرم و جنایت در کشور کاهش نیافته، بلکه با گذشت هر روز گراف جرم سیر صعودی داشته است.
به باور من تا زمان که حمایت این بزرگان سیاسی از سارقین مسلح ادامه یابد شهر کابل هم چنین نا امن خواهد بود.

لطیف آرش