بازدید از کارخانه انستون تیم رنو قسمت چهارم – لرزشگر

فرمول یک ایران– قرار دادن ماشین فرمول یک در دنیای مجازی و استفاده از قابلیت های آن یک امر ضروری است و این راه تحقیق و توسعه است. هر چند داشتن دسترسی به سیستم دینامیکی و شبیه سازی فیزیکی یک مورد مهم است ولی چهارمین قسمت از این سری مقالات بازدید از کارخانه انستون تیم رنو به همراه نیکولاس کارپنتیرز(Nicolas Carpentiers) به سراغ تجهیزات لرزشگر(Seven-Post Rig)* می رویم که تجزیه و تحلیل ساختار ماشین را بر عهده دارند. در واقع تست مخرب شاسی، اتاقک راننده و غیره صورت می پذیرد و آنجاست که قطعات یا کار می کنند یا از بین می روند.

بعد از پشت سر گذاشتن شبیه ساز رنو و درک آن به عنوان یک مرحله تاثیرگذار، ما به جلو حرکت می کنیم و وارد قسمت تست لرزش خودرو می شویم. یک شاسی ماشین 2017 رنو بدون بدنه و همراه پکیج موتور آن بر روی لرزشگر قرار دارد. این سیستم قادر است که هر پیست فرمول یک را به صورت کاملا فیزیکی بازسازی کند و یک دنیای سه بعدی واقعی را بسازند.

چهار جک هیدرولیکی در زیر چهار چرخ ماشین قرار دارند و با تولید و وارد کردن نیرو، میزان تغییر ارتفاع و جابجایی سیستم تعلیق ماشین را اندازه گیری کنند. نیروهای قابل اندازه گیری را هواگرد(aeroloaders) می نامند که عناصر خمش، پیچش، برخورد و انحراف را تولید می کنند. همچنین یک ضربه زننده(Damper) زیر محل نشستن راننده قرار دارد تا وزن راننده در حال رانندگی را شبیه سازی و به ماشین وارد کند.

مهندس ونزوئلایی رنو، رنه تورکاتو(Rene Torcato)، کسی که از طریق فرمول الکتریک به انستون طی سال گذشته ملحق شده است، به این اندازه گیری ها را نظارت می کند. همچنین روند و هدف این تست ها را مشاهده، تکرار و ضبط می نماید.

Seven-Post Rig سیستم لرزشگر رنو

یک وسیله خوشایند

او می گوید:

دستگاه لرزشگری که ما استفاده می کنیم، نیازمند این است که عوامل آن کامل کننده همدیگر باشند.

بعضی از نیرو ها را به صورت ساده می توان تولید و بر روی ماشین اعمال کرد ولی بعضی دیگر را می توان بر مدل ساخته شده تست کرد و یا در شبیه ساز(simulator) تست نمود.

لرزشگر نوع 7(Seven Post Rig) که ما استفاده می کنیم برای ارتقاء عملکرد ماشین از تست سیستم تعلیق استفاده می کند. جاییکه می تواند نحوه عملکرد ماشین را در یک فضای کنترل شده بر روی آسفالت پیست، شبیه سازی و تکرار کند.

ما نیروهای چرخش، پیچش، خمش و نیروی رو به پایین را تولید و تکرار می کنیم. ما می توانیم تنظیمات مختلفی را که بر روی سیستم های مکانیکی ماشین مثل سیستم تعلیق اعمال می کنیم، بر روی مدل قرار گرفته روی لرزشگر نیز اعمال نماییم و ایده طراحی ماشین فعلی و یا ایده های طراحی های آینده را بررسی و مشاهده کنیم.

در آخر هفته های فرمول یک، کارمندان انستون اطلاعات روز جمعه را که توسط تیم در پیست گرد آوری شده است وارد دستگاه لرزشگر می کنند و با هدف تغییر و استفاده از تنظیمات مختلف، نحوه عملکرد ماشین بر روی توپوگرافی پیست را بررسی و تجزیه و تحلیل می نمایند.

Seven-Post Rig سیستم لرزشگر رنو

تورکاتو ادامه می دهد:

در انستون، ما اعتقاد داریم که تست ماشین واقعی به میزان زیاد، به ما کمک می کند تا نحوه درک ما از ماشین بر روی پیست کامل تر شود.

ما از تجهیزات لرزشگر برای تکرار مشخصات پیست های مختلف استفاده می کنیم تا ببینیم که تنظیمات مختلف ماشین چه تغییراتی ایجاد می کنند. همچنین نحوه هماهنگی بین چسبندگی لاستیک ها و سطوح آیرودینامیکی ماشین را براساس ویژگی های هر پیست می سنجیم و بررسی می کنیم.

برای مثال، نحوه عملکرد ماشین در پیست موناکو بسیار به چسبندگی لاستیک ها بستگی دارد ولی در پیست مونزا همه چیز به نحوه علمکرد آیرودینامیک ماشین ارتباط پیدا می کند. همچنین ما می توانیم تنظیمات را به صورت کلی تغییر دهیم و این تغییرات را در پنج مسابقه اول فصل بررسی کنیم.

این مشاهدات و تجربیات به ما ابن قابلیت را می دهد تا ببینیم چه تغییراتی در ماشین رخ می دهد و در نحوه رانندگی ماشین در پیچ ها تحت شرایط خاص به صورت مستقل چگونه است و در هر پیست چه تغییراتی انجام می گیرد.

ما ماشین های مختلفی را در دسترس داریم تا بتوانیم روند پیشرفت کار خود را به طور مثال در طراحی های جدید ببینیم و ایده های نو را بررسی کنیم. ما ماشین سال گذشته را برای بررسی قطعات جدید در اختیار داریم، زیرا می توانیم تاثیرات آن قطعات بر پیشرفت عملکرد ماشین را مشاهده نماییم. همچنین این تاثیرات را بر روی ماشین امسال نیز می بینیم.

Seven-Post Rig سیستم لرزشگر رنو

رنه تارکاتو به ما نحوه کارکرد این سیستم لرزشگر را به صورت شبیه سازی یک دور پیست موناکو، به ما نشان می دهد. این مدل بی صدا با به حرکت درآمدن جکهای زیر آن به زندگی خود بر می گردد و شروع به لرزش و بالا پایین رفتن می کند.

یک ماشین گرندپری فرمول یک، در زمان حرکت در پیست بسیار صاف و صیقلی به نظر می آید ولی این بیرون ماجرا می باشد و وقتی شما آن را به این صورت، بدون زرق و برق می بینید که شاسی آن تحت فشار و پیچش می باشد و با فشار و تنش های بسیار خردکننده در حال دست و پنجه نرم کردن است، واقعیت ماجرا آشکار می شود.

رنه می افزاید:

لبه های پلاستیکی(Kerb) پیست موناکو که محدود آن را مشخص می کنند، بسیار عملکرد چشمگیری دارند و نوع آنها بسیار مشخص و ساده است. دیگر پیست ها این مشخصات منحصربفرد و قابل تشخیص را ندارند.

وقتی فرناندو آلونسو برای تیم رنو رانندگی می کرد، به همراه چندین نفر از اعضای تیم به اینجا آمد. ماشین حدود 10 الی 15 ثانیه در حال کار بود که او به یکی از اعضای تیم اشاره کرد و گفت این پیست اسپا است و این من هستم که در حال رانندگی می باشم. او از روی عملکرد سیستم تعلیق ماشین توانسته بود تشخیص دهد که کدام شبیه سازی پیست در حال انجام است!

* تجهیزات لرزاننده یا لرزشگر (Post Rig) یکسری لرزاننده(Shaker) هستند که در تست هر نوع ماشینی استفاده می شوند، حتی ماشین های تولیدی کارخانه های تولید انبود مثل فولکس واگن، هیوندایی، کیا و بسیاری تولید کنندگان مطرح و نام آشنا دنیا هم شامل آنها می شوند. به صورت خلاصه در ماشین های معمولی از نوع 4(Four Post Rig) لرزشگر استفاده می گردد و در مورد ماشین های مسابقه ای نوع 5(Five Post Rig) استفاده می شود. برای ماشین های فرمول یک و ناسکار و دیگر رقابت های استقامتی از نوع 7(Seven Post Rig) آنها استفاده می شود. در این دستگاهها میزان بلند شدن خودرو، نیروی رو به پایین، نحوه اعمال نیرو و جهت نیروی وارد شده به ماشین، میزان تغییر وزن خودرو در پیچ ها و یا موقع ترمز گیری و یا در موقع شتاب گرفتن ماشین و بسیاری دیگر از عوامل، اندازه گیری می شوند. اولین بار در اواخر دهه 90 میلادی از این تکنولوژی در فرمول یک استفاده شد و بعد از آن در بسیاری از رقابت مورد توجه قرار گرفت و سپس با اقتصادی شدن آن به کارخانجات تولید انبوده خودرو نیز راه پیدا کرد.