همسرم در بزرگ کردن بچه‌ها، کمک نمی‌کند

منبع خبر / تنظیم خانواده / والدین و فرزندان / 23-09-1398

دو دختر 4 و 7 و یک پسر یک ساله دارم. شوهرم اصلا در بزرگ کردن بچه‌ها، کمک نمی‌کند. وقتی هم به خانه می‌رسد، خسته است و حوصله بازی با بچه‌ها را ندارد. من هم واقعا بریده‌ام. شوهرم شغل آزاد دارد و کمتر از پنج ساعت در روز در خانه هست. همین مدت کم را هم کمک نمی‌کند. چه کنم؟

مخاطب گرامی، دغدغه تربیتی شما در خصوص فرزندان هم قابل درک و هم قابل تحسین است. این‌که بار تربیتی سه فرزند را به تنهایی به دوش می‌کشید، مشکلی منحصر به شخص شما نیست بلکه یک معضل در حوزه تربیت فرزند است که در بیشتر خانواده‌های امروزی مشهود است. پدران به دلیل مشغله کاری و تامین نیازهای اولیه خانواده، چشم را به روی نیازهای ثانویه(انسانی) فرزندان و همسران بسته‌اند و خیلی از مادران به تنهایی بار مسئولیت تربیتی و تحصیلی فرزندان را به دوش می‌کشند. این کم رنگ شدن نقش تربیتی پدران در خانواده باید به عنوان یک چالش خانوادگی و تربیتی در کانون توجه کارشناسان حوزه خانواده قرارگیرد و راه‌حل کاربردی ارائه دهند تا پدران بتوانند به جایگاه تربیتی خود برگردند.

3 دلیل احتمالی مشکل شما

در خصوص سوال و گلایه شما مادر گرامی، اطلاعات کافی نداریم که آیا واقعا نیاز شدید مالی است که پدر در شبانه‌روز ۱۹ ساعت باید کارکند؟ یا این‌که برای پدر، کار اولویت اول است و خانواده اولویت دوم که این تفکر بسیار غیرمنطقی است. شاید هم مشکل این است که پدر، تربیت فرزند را جزو وظایف خود نمی‌داند و همه بار تربیتی و تحصیلی فرزندان را از تکالیف مادر می‌داند. طبیعتا راهکار پیشنهادی باید بر اساس مشخص شدن پاسخ این سوال‌ها باشد.

تعیین زمان‌بندی برای نگهداری از فرزند

در یک فرصت مناسب با شوهرتان درباره نقش مهم او در تربیت فرزندان صحبت کنید. بهتر است ضمن درک شرایط همسرتان در صورت داشتن مشکلات مالی، از او بخواهید برای نگهداری فرزندان به برنامه‌ای که از قبل مشخص شده و دو طرف درباره‌اش به توافق رسیده‌اید، پایبند باشد. به نظر می‌رسد به جای غر زدن و اعتراض‌های مداوم، بهره بردن از چنین راهکارهای عملی مفید باشد.

این نکات را به شوهرتان بگویید

این روزها شاهد هستیم که اگر در تربیت یا وضعیت تحصیلی فرزندان، نارسایی یا ضعفی مشاهده می‌شود، برخی پدران به راحتی انگشت اتهام کم‌کاری را به سوی مادران می گیرند و خود را کاملا کنار گود تصور می‌کنند. این شیوه سبک زندگی، استرس مادران را که از حداکثر توان خود استفاده می‌کنند و نقش تربیتی پدر را هم به دوش می‌کشند، افزایش می‌دهد و کوفتگی عصبی حاد گریبان گیر این‌گونه مادران می‌شود. دادن چنین اطلاعاتی به همسرتان، می‌تواند او را در خصوص نقش مهم‌اش در تربیت فرزندان آگاه‌تر کند.

بیشتر بخوانید: نحوه هماهنگی پدر و مارد در تربیت فرزند

نویسنده : عبدالحسین ترابیان| کارشناس‌ارشد روان‌شناسی