انتقاد ضیایی به باندبازی در سینما و تلویزیون

صدایش ما را به کوچه پس کوچه‌های اصفهان می‌برد و او را بیشتر به عنوان بازیگر تئاتر می‌شناسند. حال آنکه او در چند سریال تلویزیونی هم به ایفای نقش پرداخته است. از نمایش‌های برجسته‌اش می‌توان به نمایش "رومئو ژولیت"، "شازده احتجاب" و "کلفت‌ها" علی رفیعی اشاره کرد.عضو گروه و باندی نیستم؛ مجیز کسی را نمی‌گویم

به گزارش تسنیم مهرداد ضیایی به وضعیت رفتار تلویزیون با بازیگران قدیمی و کاربلد و مافیایی که بلای خانمان‌سوزی بر سر سینمایی‌های اصیل است، انتقاد و گلایه دارد؛ مشروح گپ و گفت خبرنگار تسنیم را در ادامه بخوانید:

* این روزها خیلی کم‌کارید و کارنامه پرفروغی از حیث کیفیت دارید اما تعدادشان کم است. بازی به قدیمی‌ها و کاربلدها کمتر می‌رسد و سراغ کسانی دیگر می‌روند؛ چرا در کنار آن بلای خانمان‌سوز مافیا و باندبازی، این رویه هم حاکم شده است؟

اول اینکه من و امثال من به هر کاری تن نمی‌دهیم و شخصیت حرفه‌ای‌مان اجازه نمی‌دهد در هر کاری باشیم؛ کارهایی پیشنهاد می‌شود که من جلوی دوربین‌شان قرار نمی‌گیرم؛ با وجود اینکه در بسیاری از مواقع، به پول آن نیاز داریم. از طرفی دیگر، من عضو هیچ باند و گروهی نیستم و فکر می‌کنم این روزها عضو هیچ باند، دسته و گروهی نبودن، اشتباه است؛ شاید این جمله من قدری شائبه برای گروهی ایجاد کند اما حقیقتی انکارناپذیر است.

چرا می‌خواهند من فقط معتاد باشم!

*ضمن اشاره به حضورتان در سریال "حکایت‌های کمال" بگویید چرا بعد از درخشش نقش معتاد در سریال "یادآوری" شبکه آی‌فیلم،‌ کارگردانان و تهیه‌کنندگان دوست دارند دوباره معتاد سریال یا فیلم دیگری شوید؛ این کار را با خیلی از بازیگران دیگر می‌کنند که البته برخی به تکرار علاقه دارند و ابعاد دیگر هنر بازیگری ندارند که به رخ بکشند...

یک نقش دزد داریم به فلانی بگویید بازی کند

فکر می‌کنم عمده کارگردانان و تهیه‌کنندگان ما که دنبال‌کننده چنین رویه‌ای‌اند مثل همان دوران قدیم است که حتماً بزرگان ما یادشان است مثلاً کسی نقش پاسبان را بازی می‌کرد تا آخر عمرش پاسبان بود. الان در کار بازیگری ما همینطور شده،‌ کسی که نقش دزد را خوب بازی کند می‌گویند یک نقش دزد داریم به فلانی بگویید بازی کند.

بسیاری با مدیوم تلویزیون غریبه‌اند

به نظرمن مردم ما در وهله اول بیشتر از همه احتیاج به سرگرمی دارند؛ متاسفانه بخش مهمی که در سریال‌های ما الان فراموش شده و در فیلم‌های سینمایی هم به این نکته توجه نمی‌شود.

مردم به ما می‌گویند چرا آنقدر برخی در تلویزیون‌اند!

واقعاً این روزها مردم را می‌بینیم به ما می‌گویند چرا آنقدر برخی در تلویزیون‌اند و دیگر حالمان از این قیافه‌ها و چهره‌های تکراری به هم می‌خورد. چرا باید بسیاری از دوستان کاربلد من، سال‌های سال گوشه خانه نشسته باشند. واقعاً اگر سر کار باشم رویم نمی‌شود بگویم سرکارم؛ چرا که می‌دانم بازیگری 6 ماه است در خانه بیکار نشسته و محتاج نان شبش است؛ خدا لعنت کند آن کسانی که باعث و بانی این قضیه‌اند.