عکس استوری و متن شهادت امام حسن مجتبی + عکس پروفایل امام حسنی ام

عکس استوری و متن شهادت امام حسن مجتبی + عکس پروفایل امام حسنی ام

متن شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام و عکس استوری و عکس پروفایل و عکس نوشته مخصوص شهادت امام دوم ما شیعیان را در این بخش از سایت حرف تازه ضمن تسلیت شهادت مظلومانه کریم اهل بیت برای اسال به شبکه های اجمماعی چون تلگرام و اینستاگرام دانلود کنید

شهادت امام حسن مجتبی ع

ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام در شب نیمه رمضان سال سوم هجری در مدینه چشم به جهان گشود و حدود هفت سال از دوران زندگی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را درک کرد و پس از آن حضرت حدود سی سال با پدر بزرگوارشان علی بن ابی طالب علیه السلام ملازمت داشت. بعد از شهادت امیرالمؤمنان علیه السلام به مدت ده سال عهده دار مقام امامت بودند و در ۲۸ صفر سال پنجاه هجری در سن ۴۷ سالگی به دستور معاویه بن ابی سفیان و به دست جعده دختر اَشْعَثِ بنِ قِیس مسموم شد و بر اثر همان زهر به شهادت رسید.

متن شهادت امام حسن مجتبی ۹۸

قوتت همه شب خون جگر بود حسن جان
گریان ز غمت چشم سحر بود حسن جان
از دوست و دشمن به تو پیوسته ستم شد
مظلومی تو ارث پدر بود حسن جان
شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد

عکس استوری شهادت امام حسن برای اینستاگرام

گدای این خونه چیزی از لطف مولا کم نداره
تو مدینه توی بقیع آقای ما حرم نداره
ای حسن جان تا قیامت، بر غم تو مبتلایم
تربت ویرانه ی تو، کعبه و کرببلایم

عکس پروفایل تسلیت شهادت امام حسن مجتبی

اینکه از زهر جفا جای به بستر دارد
طشتی از خون دل خویش برابر دارد
چشمهایش به در و منتظر آمدنیست
زیر لب زمزمه مادر مادر دارد

متن تسلیت شهادت امام حسن مجتبی

آقا شنیده ام جگرت شعله ور شده
بی کس شدی و ناله ی تو بی اثر شده
پیش حسین سرفه نکن آه کم بکش
خون لخته های روی لبت بیشتر شده

عکس استوری امام حسنی ام

بیچاره دستی که گدای مجتبی نیست
یا آن سری که خاک پای مجتبی نیست
بر گریه ی زهرا قسم مدیون زهراست
چشمی که گریان عزای مجتبی نیست

عکس پروفایل امام حسنی ام

یا حسن جان دل ما حزینه
از فراق تو ای بی قرینه
ما بگریم برای عزایت
جان فدایت غریب مدینه

حسن جان، تو سوز قلب مبتلایی، غریب شهر مصطفایی
امام دلها، بمیرم آقا، گرفتار درد و بلایی
قرص قمر حسن جان، نور بصر حسن جان
پاره جگر حسن جان یا مولا یا حسن جان

جانم فدای لحظۀ جان دادن او
کار خودش را کرد آخر سر، زن او
مانند کوچه باز غافلگیر گشته
بسیار جانسوز است ساکت ماندن او
از بس که خون آورده بالا گوییا که
خون گریه دارد می کند پیراهن او

ای اهل مدینه فتنه بنیان مکنید
بر آل علی این همه عصیان مکنید
گر لاله نریزید به تابوت حسن
شرمی ز رسول، تیر باران نکنید

هر که بشنیده صداى مجتبى / تا ابد شد مبتلاى مجتبى
سالها بهر حسین باید گریست / تا کنى درک عزاى مجتبى

بی بهره از فروغ ولایت تو یا حسن / مشمول این حدیث پیمبر نمی شود
فرمود دیده ­ای که کند گریه بر حسن / آن دیده کور وارد محشر نمی شود

اى کریم اهل بیت علیهم السلام! قلب اندوهگینمان در عزایت ،
دیدار و شفاعتت را در قیامت مى طلبد تا طعم بخشندگى تو را دریابیم

آرزوی زینبه با هزار غم و محن / که تو روز تشییع بشه بدن امام حسن
ای خدا تو مدینه غصه بی اندازه شد / بین اشک و آه بدن تشییع جنازه شد

اى دل خون شده! ایّام عزاى حسن ست / کز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست
پیرهن چاک زنم در غم آن گوهر پاک / گز غمش چاک ملک را به فلک پیرهن ست

ای کریم آل طه ! باور کن آسمان، تاب تنهایی نمی آورد و کمرش زیر داغت، خم خواهد شد

ای کریم آل طه ! وقتی تو رفتی، چشمان آسمان سیاهی رفت و اشک از نگاه ستاره غلتید

ای کریم آل طه ! بوی غربت حنجره ات، جهانی را غریبانه به گریه می اندازد.

سلام، غریب تر از هر غریب
سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زائر، بهشت گمشده
سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده
سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده
سلام، امام غریب من

مهرت به کائنات برابر نمی شود
داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود
سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود
ظلمی که بر تو رفت ز بیداد اهل ظلم
بر صفحه خیال مصور نمی شود
تنها جنازه تو شد آماج تیر کین
یک ره شد این جنایت و دیگر نمی شود

هر مرد راست محرم دل همسرش، ولى
غربت ببین که همسر او گشته قاتلش
از زهر، پاره پاره و از صبر، ریز ریز
قرآن برگ شهادت بود دلش

غم ِ غم می خورم و غم شده مهماندارم
غیر غم کس نبود تا که شود غمخوارم
پاره پاره جگر از میخ در و مسمارم
تیر باران شده از کینه تن و تابوتم
شهادت کریم اهل بیت تسلیت باد

ای کریم آل طه ! باور کنم، تشییع غریبانه پیکرت را در هجوم بی امان نفرت و کینه؟
شهادت دومین نور ولایت، صاحب کرامت و شفیع قیامت، امام حسن مجتبى علیه السلام ، را تسلیت مى گوییم.

اى دل خون شده! ایّام عزاى حسن ست
کز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست
پیرهن چاک زنم در غم آن گوهر پاک
گز غمش چاک ملک را به فلک پیرهن ست