پیام صالحی به چهاردهمین گردهمایی بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، در متن پیام «سیدعباس صالحی» آمده است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

شکر شکن شوند همه طوطیان هند زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود

زبان فارسی، دیر زمانی است که خیمه فرهنگ و هویت ایران و ایرانی را بر پای داشته است. امروز عواملی چون گسترش وسایل ارتباط جمعی به ویژه شبکه های مجازی، پراکندگی ایرانیان در نقاط مختلف جهان و نیز ورود بسیاری از واژگان و اصطلاحات از زبان­های خارجی به زبان فارسی، ضرورت حفاظت و پاسداشت زبان بلیغ فارسی را دو چندان می­کند.

البته زبان فارسی درگستره تاریخی خود آزمون دشواری را پشت سر نهاده، اما با پشتوانه استوار فرهنگی خویش، همچنان سرفراز باقی مانده است. هر یک از ادیبان و نویسندگان بزرگ، حلقه­هایی از زنجیری هستند که این زبان غنی را مستحکم نگه داشته­اند. نویسندگان و شاعرانی که هر یک به تنهایی در دفاع از حریم فرهنگ غنی ایرانی اسلامی، خود یک ملت­اند.

زبان­های متأثر از زبان و ادبیات فارسی نیز به سهم خود نقش موثری در توسعه آن ایفا کرده­اند. در این میان، ارتباطات فرهنگی و ادبی ادیبان فارس و ترک، دارای تاریخی طولانی و گسترده است که تحت تاثیر عوامل مختلفی چون مذهبی، سیاسی و جغرافیایی شکل گرفته است. این روند به ویژه با پذیرش اسلام توسط ایرانیان و ترک­ها گسترش و قرن­ها ادامه یافت.

ترک­های مسلمان پیش از ورود استعمار به ممالک اسلامی در هر کجا که دولت تشکیل داده­اند، از زبان فارسی حمایت کرده­اند. هم در شبه قاره هند در عصرگورکانیان این زبان را به عنوان زبان رسمی آن کشور پهناور معرفی کردند و هم ترکان ازبک که در اواخر قرن دهم در آسیای میانه این زبان را به عنوان زبان رسمی خود اعلام داشتند. در دولت عثمانی نیز مدت­ها زبان فارسی به عنوان زبان رایج در امور دیوانی و جامعه روشنفکری حضور داشت.

اینک، این کاخ برافراشته نیاکان، که سربر فلک می­ساید و مهر و ماه را در آغوش می­گیرد، میراث گرانباری است که به امانت در اختیار است، هرچند طوفان­های سهمگین در کمین­اند که شکوه آن را فرو ریزند و بنیاد آن را بهم ریزند. از این رو، اندیشوران فرهنگ و زبان فارسی،بیش از گذشته، این مسئولیت را داشته و دارند که این قند پارسی را از گزند راهزنان زبان و فرهنگ ایمن دارند.

با تقدیر از میزبانی شایسته دانشگاه ارومیه به تمامی دست­اندرکاران و اعضای هیأت علمی این همایش ارزشمند و مشارکت کنندگان در این رویداد علمی ـ فرهنگی و نیز میهمانان داخلی و خارجی آن درود می­فرستم.»

پایان پیام/523