سه گام دیگر تا پلنگ برفی

به گزارش ایرنا، این هیمالیا نورد اراکی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا، رمز و رموز موفقیت های پی در پی خود و مشکلات فعالان این عرصه را تشریح کرد.

س: خودتان را بیشتر برای خوانندگان معرفی کنید و بگویید از چه سالی ورزش کوهنوردی را به صورت حرفه ای آغاز نمودید؟

ج: من «رضا آدینه» متولد سال ۱۳۶۹ اراک هستم که علاقه وافری به رشته ورزشی کوهنوردی دارم و از ۱۵ سالگی به شکل حرف ای در این راستا فعالیت کرده ام.

س: با توجه به اینکه ورزش کوهنوردی یکی از رشته های ورزشی پر هزینه و از همه مهمتر مخاطره آمیز است، انتخاب این رشته باید دلایل محکمی برای ورزشکار داشته باشد لطفا در این زمینه توضیح دهید؟

ج: ورزش کوهنوردی از رشته های پرهیجان، استقامتی و پرخطر محسوب می شود و سالانه تعداد قابل توجهی از فعالان این رشته در صعودهای مختلف و به دلایل متفاوت با حادثه مواجه شده و حتی جان خود را از دست می دهند و همچنین فعالیت حرفه ای کوهنوری هزینه های بسیاری دارد که بخش عمده ای از این هزینه ها باید از محل آورده های شخصی تامین شود، اما برای من هیجان صعود، سفرهای خاطره انگیز و حضور در کار گروهی انگیزه ای قوی است که در این رشته فعالیت کنم و مهمترین هدفی که برای خود ترسیم کرده ان نیز به دست آوردن نشان بین المللی پلنگ برفی است و برای رسیدن به آن تمامی تلاش خود را به کار خواهم گرفت.

س: آیا دریافت نشان بین المللی پلنگ برفی شرایط ویژه ای دارد؟

ج: بله دریافت این نشان بین المللی پیش نیاز صعود موفق به پنج قله بالای هفت هزار متر منطقه پامیر را دارد و صعود به هر یک از این پنج قله شرایط خاص و آمادگی های متعددی را می طلبد.

س: تا کنون چند قله از قله های پامیر ار فتح کرده اید؟

ج: قله هفت هزار و ۱۳۴ متری لنین را سال ۱۳۹۵ فتح کرده ام و اوایل مرداد ماه امسال نیز بر فراز قله هفت هزار و ۱۰ متری خانتانگری حضور یافتم و تمامی این تلاش اراده ام را برای رسیدن به هدف عالی تقویت کرده است.

س: قله خانتانگری را معرفی کرده و شرایط صعود به این قله را بیان کنید؟

ج: خان تنگری ( خانتانگری ) از ۲ کلمه خان به معنای سلطان و تانگری به معنای ارواح تشکیل شده است، بومیان این منطقه بر این باور هستند که بعد از ظهرها ارواح بر روی این کوه آتش روشن می کنند زیرا در غروب این قله به رنگ سرخ و طلایی رنگ نمایان می شود.

ارتفاعات خانتانگری هرمی است سه وجهی با دو جبهه اصلی شمال در قزاقستان و جنوب در قرقیزستان، این کوه در زمره پنج قله ملقب به پلنگ برفی است که کم ارتفاع ترین آن ها محسوب می شود اما به هر حال این کوه به عنوان یکی از قلل هفت هزارمتری مشکل شناخته شده است.

در سال های اخیر به واسطه ی ثابت گذاری هایی که در طول مسیر گذاشته شده است کمی از درجه سختی این ارتفاعات کاسته شده و این کوه از دو جبهه دارای چهار کمپ است، هر چند که کمتر تیمی از کمپ چهارم استفاده می کند و در ارتفاع ۵۹۰۰ متری درگردنه بزرگ پای قله مسیر شمالی و جنوبی یکی می شود و مسیر شمالی دارای درجه سختی بیشتری نسبت به مسیر جنوبی می باشد اما به دلیل ایمنی از خطر ریزش بهمن مسیری مناسب برای صعود است.

برای صعود به قله خانتانگری از مسیر شمالی دو راه وجود دارد یا از کشور قزاقستان و شهر آلماتی و یا قرقیزستان و شهر بیشکک که در هر مسیر باید مسافتی به طول ۲۸۰ الی ۴۸۰ کیلومتر را با ماشین طی کرد تا به کمپ پیشرفته کاراکارا رسید.

این کمپ در دامنه های تیان شان قرار دارد با چشم اندازی زیبا از مراتع و علف زارها و جنگل های سرو که رودخانه ای پرآب از کنار آن می گذرد که از یخچال اینلچک سرچشمه می گیرد.

قله خانتانگری به دلیل شمالی بودن و برف گیری دومین قله سرسخت پامیر محسوب می شود و از ارتفاع پنج هزار و ۸۰۰ متری تا نوک قله، صعود با طناب و تعویض ابزار پی در پی همراه است و شرایط این مسیر به گونه ای است که کوهنورد به طور کامل روی تیغه ای قرار دارد که اگر ابزار یا طناب از هر طرف از جای خود بیرون بیاید کوهنرود بیش از سه هزار متر سقوط می کند و در سال های گذشته چنین اتفاقاتی در خانتانگری افتاده است.

س: اگر بخواهید شرایط صعود به قله خانتانگری را با لنین مقایسه کنید صعود به کدامیک دشوار تر است؟

ج: همانطور که گفتم قله خانتانگری دومین قله سرسخت پامیر است و صعود به این قله به مراتب دشوارتر از لنین است من قله لنین را به صورت آلپی(هر شب استراحت در یک کمپ) و در پنج روز صعود کردم.

س: آیا در جریان صعود به خانتانگری با مشکلی مواجه نشدید؟

ج: مشکلی برای خودم پیش نیامد اما یکی از اعضای گروه در کمپ چهار و ارتفاع ۶ هزار و ۵۰۰ متری از ناحیه ریه دچار مشکل و تنگی نفس شد که مجبور شدم وی را از این ارتفاع به ارتفاع چهار هزار و ۵۰۰ آورده و از آنجا نیز با طناب به پایین کوه منتقل کنم.

س: چطور بعد از این کار سنگین و طاقت فرسا دوباره موفق به صعود شدید؟

ج: بعد از اینکه هم تیمی ام را به پایین کوه منتقل کردم هیچ کس فکر نمی کرد که دوباره بتوانم صعود کنم اما پس از استراحت یک شبه در کمپ قله، صیح زود به راه افتادم و مسیر کمپ یک تا کمپ سه را در پنج ساعت و ۴۰ دقیقه پیمودم و بعد از یک شب استراحت در کمپ سه یک شب استراحت کردم و در ساعت ۹ و ۴۰ دقیقه صیح قله را فتحر کردم و بلافاصله راه برگشت را پیش گرفتم و در مدت زمان یک ساعت و ۳۰ دقیقه به کمپ شماره سه رسیدم.

س: آیا در صعود به قله خانتانگری هیات کوهنوردی استان مرکزی و یا هر دستگاه دیگری از شما حمایت کرد؟

ج: با توجه به اینکه کوهنوردی یک ورزش پرهزینه است، مسئولان نگاه حمایتی چندانی به آن ندارند، در بسیاری از مواقع کوهنوردان برای فتح یک قله باید از سه یا چهار کشور عبور کنند تا به محل مورد نظر برسند و تمام هزینه های این سفر از هزینه شخصی افراد تامین می شود.

به عنوان مثال صعود اخیر من به خانتانگری بیش از ۴۰۰ میلیون ریال هزینه داشت اما هیات کوهنوردی قول داده که بخشی از این هزینه را تامین می کند.

س: از نظر شما هیمالیا نوردی چه تفاوتی با کوهنوردی دارد؟

ج: کوهنوردی با هیمالیا نوردی تفاوت های بسیاری دارد چرا که در هیمالیا نوردی کوهنورد در مدت زمانی کوتاه از یک محل خشک وارد محلی می شود که مسافت های طولانی زیر پوشش برف قرار دارد و گاهی وقت ها کوهنورد باید در دمای بیش از ۳۰ درجه زیر صفر به مسیر خود ادامه دهد تا به قله برسد.

س: عوامل موفقیت در ورزش کوهنوردی از نظر شما چیست؟

ج: علاوه بر علاقه درونی و انگیزه های شخصی که لازمه موفقیت در هر رشته ورزشی و یا هر هدف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است، آنچه که یک کوهنورد را به قله های ترقی می رساند و بین یک کوهنورد حرفه ای و غیر حرفه ای تفاوت ایجاد می کند تمرینات مداوم بر اساس انتخاب محل مورد نظر برای صعود است، به طور کلی تعین هدف ،دریافت اطلاعات کافی، لزوم داشتن اطلاعات از قوانین ومقررات کشور مقصد، شرکت های سرویس دهنده و ارایه دهنده خدمات کوهنوردی،آشنایی با قوانین بیمه و تکنیک های کوهنوردی ،تسلط بر زبان انگلیسی، داشتن روابط عمومی خوب و قوی، آشنایی با مبانی واصول فنی کوهنوردی ، تجهیزات استاندارد ،حرفه ای وفنی و بهره مندی از امکانات کمک های اولیه، تجهیزات و امکانات مناسب ارتباطی، توجه به تغذیه علمی و اصولی ، داشتن پزشک تیم، بهره مندی از سرپرست قاطع و مقدر و مدیری مدبر،آگاهی از شرایط آب و هوایی به طور دقیق، تدوین برنامه های آمادگی جسمانی و اجرای اردوهای منظم، انجام معاینات پزشکی اعضای تیم ، توجه به برنامه های تقویت کننده روحیه کوهنورد و داشتن صعودهای مدون و علمی از کمپ اصلی تا قله از نکاتی است که فرد با ید در نظر گیرد و بی توجهی به تک تک این موارد می تواند برای کوهنورد حوادث جبران ناپذیری وناگواری را به همراه داشته باشد.

س: لطفا جایگاه ورزش کوهنوردی در ایران را تشریح کنید.

ج: حمایت کمرنگ از کوهنوردی به دلیل هزینه های بالای این ورزش باعث شده که این رشته جذاب در ایران رشد چشمگیری را نداشته باشد و اغلب افراد غیر حرفه ای وارد این عرصه می شوند که این مهم مشکلات بسیاری را برای خود افراد ایجاد می کند به عنوان مثال در هشت سال گذشته تعداد بی شماری در ارتفاعات کمتر از پنج هزار متر جان خود را از دست داده اند در صورتی که هیمالیا نوردان در همین مدت زمان در ارتفاعات بالای هفت و هشت هزار متر ۴۵۰ نفر از دست داده اند.

بیش از یک هزار نفر به صورت سازماندهی شده زیر نظر هیات کوهنوردی استان مرکزی فعالیت می کنند.

۳۰۱۷/۶۰۱۳/