آنها برای ما می جنگند؛ تحلیل کامل فرمول یک اتریش 2019

فرمول یک ایران – هفته گذشته، هفته شکستن طلسم ها در موتوراسپورت بود، از شکست طلسم پیروزی های پیاپی مرسدس در فصل 2019 فرمول یک و همچنین طلسم نبردن یاماها در موتوجی پی که در این تحلیل ما فقط به مورد اول می پردازیم.

گرندپری اتریش بدون شک یکی از جذاب ترین گرندپری های دوران هایبرید بوده و نشان دهنده این مسئله بود که چه میزان فرمول یک در دستان امنی برای آیندگان قرار دارد.

پیست اتریش یک پیست کوتاه بوده و که اصولا دمای هوای بالا و ارتفاع بالای آن دو متغییری هستند که برای تیم ها دردسر ساز می شوند.

تمرین ها

کلا تمرین ها خیلی شلخته بود و حتی تفاوت سرعت های مسابقه ای که توسط تیم ها در روز جمعه ثبت شده بود هم میزان دقیق و درستی را نداشت. هم وزش باد و هم کرب های پیست اتریش کار رو برای تیم ها سخت کرده بود و هزینه های زیادی روی دست تیم ها گذاشت. (البته هر سال شاهد این موضوع هستیم)

مرحله تعیین خط

به نظر می رسید فراری می تونه خط یک رو برای خودش کنه که باز هم مشکل فنی دست این تیم رو از این مسئله دور نگه داره، یک استراتژی نسبتا ریسکی تایرها هم مارو یاد گرندپری باکو انداخت که نیاز داشتند دو راننده در کنار هم مسابقه رو شروع کنند تا اون استراتژیشون کار کنه ولی با مشکل فنی که برای خودروی سباستین فتل پیش اومد و مرحله سوم تعیین خط رو از دست داد و مسابقه رو با فاصله نسبتا زیادی از همتیمی خودش شروع کرد این استراتژی میزان ریسکش رفت بالا و بالاتر. حالا تمام چشم ها به چارلزی بود که به نظر می رسید که مصمم تر از همه شده و به هیچ عنوان نمی خواد اگر شانسی برای بدست اوردن اولین بردش با لباس روسو مارس وجود داره اون شانس رو از دست بده. یک آخر هفته عالی برای چارلز و یک دور بی نقص تونست براش جایگاه اول تعیین خط رو بیاره.

آلفارومئویی ها بهتر و بهتر شدند، کیمی و مخصوصا آنتونیو تونستند سنگ تموم بزارن.

مرسدسی ها هم بی اشتباه نبودند و یک “تقریبا” اشتباه استراتژیک در تعیین خط براشون نسبتا گرون تموم شد با توجه به دانش این موضوع که اگر عقب تر مسابقه رو شروع کنند وقتی در هوای کثیف قرار می گیرند شرایط براشون سخت تر و سخت تر میشه. اشتباهشون هم این بود که بین دوتا راننده عدم هماهنگی داشتن و لوییس تونست از اسلیپ استریم لندو نوریس استفاده کنه و خودشو در رده دوم قرار بده ولی والتری کسیو نتونست پیدا کنه که این کار رو براش انجام بده و اون عقب موند.

مکس هم مثل همیشه تونست بیشترین نتیجه ممکن و مورد انتظار رو برای ردبول بدست بیاره و گسلی هم داشت برای خودش دور میزد.(البته با مهندسین ردبول مکاتبه ای داشتم نسبت به وضعیت گسلی، گفتند ما در گرندپری اتریش ماشین گسلی رو عینا به شکل ماشین مکس تنظیماتش رو انجام دادیم و صرفا پیر با مشکل کمبود اعتماد به نفس روبرو هستش(از زود ترمز کردنش هم میشه اینو گفت))

کوین مگنوسن با یک دور عالی تونست یکی از پر نوسان ترین خودروهای فصل رو داخل جایگاه پنجم قرار بده.

لندو نوریس هم با عملکرد خارق العاده خودش تونست پشت مدعی ها و در جایگاه پنجم قرار بگیره.

البته لوییس و کوین جریمه داشتند که جایگاه هاشون تغییر کرد.(ویدئو جریمه لوییس و کوین که در اینستاگرام ما قرار گرفت)

دنیل کویات و جورج راسل هم یه صحنه فوق خطرناک داشتن که کویات میتونست مثل موشک شلیک بشه سمت تماشاگرا ولی شانس اورد ماشین رو جمع کرد.

مسابقه فرمول یک اتریش 2019

مکس و چارلز در خط یک قرار دارند. مکس یک اشتباه مرگبار میکنه و عدم توازن دور موتور رو داره و دور موتورش از یه حد مجازی میاد پایینتر و خودرو داخل حالت آنتی استال قرار می گیره و دوباره کلاچ رو درگیر میکنه و یه کابوسی برای مکس شکل میگیره از رده دوم میره تا هشتم.(البته اگر مکس سریع ماشین رو جمع نمی کرد باید با یه دست علامت میداد به بقیه تا مسائل ایمنی رعایت بشه)

استارت اتریش 2019 – چارلز لکلرک، والتری بوتاس، لندو نوریس و لوئیس همیلتون

کوین مگنوسن و مکس ورشتپن و کارلوس ساینز کمی خارج از جایگاه هاشون به نظر می رسیدند در لحظه شروع. در واقع باید فاصله 26 سانتی متری رو نسبت به خط زرد رعایت کنند و اگر بیشتر از اون فاصله خودرو رو قرار بدند یک جریمه مثل عبور از پیت لین بهشون داده میشه که کوین مگنوسن این جریمه رو گرفت.

لندو نوریس و سباستین فتل استارت خوبی رو داشتند و فتل سریع خودش رو به دسته اصلی رسوند. لندو هم تونست یه خودی نشون بده از هموطن خودش سبقت بگیره ولی خب لوییس سریع جایگاه رو پس گرفت. چارلز هم رفت برای دور دست ها تا چند دور اول خوب فاصله باز کرد ولی مجبور بود که برای مصلحت تایرهایی که داره کار رو آروم تر دنبال کنه.

کیمی و سب وقتی داشتن از لندو عبور می کردن کمی زیاده روی کردند و یجورایی خیلی فشارش دادن که سر قضیه کیمی لندو حتی داخل رادیو اعتراض کرد ولی Squeezing موردی نداره میتونند راننده ها این کار رو تا یه حد و مرزی انجام بدند.(البته سب به نظرم یخورده زیاده روی کرد واقعا لازم نبود تا این حد پیش بره)

لندو نوریس، سباستین فتل و مکس ورشتپن – اتریش 2019

چارلز که روی بالاترین مود موتور فراری(Engine 1) بود، تونست تا قبل از فعال شدن دی ار اس، با یک عملکرد عالی، فاصله خوبی با پشت سری ها بسازه و دور به دور فاصلشو زیاد کنه. در دور 7، او با تنظیمات دیفرانسیل که در دسترس داشت باید از تایرهایش مراقبت می کرد. در دور دوازده هم به او گفته می شود که Plan A یعنی تو روی استراتژی سریعتر قرار داری و نگران نباش.

در دور 10 چارلز روی حالت مدیریت سوخت می رود و اما هدف مدیریت سوخت نبود و هدف مدیریت تایر بود، چارلز در پیچ های شماره 1،3 و 9 باید عملیات لیفت اند کاوست رو انجام می داد، یعنی با رها کردن پدال گاز و دیرترمز گرفتن هنگام ورود به پیچ، فشار کمتری را روی ترمز ها و در نهایت به تایرها بیاورد.

حالا همتیمی او که در حال زدن سریعترین دورها می باشد به پیت فراخوانده می شود تا تیم فراری بتواند استراتژی مرسدس را از کار بیاندازد ولی مشکل ارتباط رادیویی تیم فراری با مکانیک هایشان یک پیت استاپ 6.1 ثانیه ای را به فتل هدیه داد و مجددا در استراتژی شکست خوردند.

در دور بعد(22)، چارلز نیز به پیت میاید تا برای ادامه مسابقه به تایر هارد مسلح شود. تمیزی می بیند شروع می کند به زدن سریعترین دورها یکی پس از دیگری، اما با رفتن روی کرب های پیست، تنظیم کننده فلپ بال جلوی او آسیب می بیند و میزان زیادی از داون فورس خود را از دست می دهد و حال دیگر آن برتری و فاصله ای که ایجاد کرده بود با کند شدن وی در حال ناپدید شدن بود. تیم مرسدس در یک دوراهی تعویض بال و یک پیت استاپ طولانی یا تنظیم مجدد بال جلو در یک پیت استاپ کوتاه مانده بود. سرانجام مجبور به تعویض بال جلو شدند چونکه اطلاعات کافی از عملکرد بال جلو رو نتونستند پیدا کنند و یه مرحمی رو براش درست کنند.( پیت استاپ هم یکی از عزیزان پرسیده بود که چرا پیت استاپ لوییس عجیب بود، ببین چون قرار بود بال جلو و تایر عوض بشه، جک هایی که ماشین رو میبرن بالا به جای اینکه در جلوی خودرو زده بشه و در کنار خودرو زده میشه که یک خورده داستان رو عجیب کرده بود.)

حالا که راننده های مرسدس تقریبا در پیست دیگر دست برتر را نداشتند و در جایگاه های جلویی قرار ندارند، با بیشتر شدن هوای کثیف، مجبور هستند که پاوریونیت خودشون را برای زنده نگه داشتن در مودهای پایین تری قرار بدن تا از آسیب رسوندن بهشون تا حد امکان جلوگیری کنند. بیشتر بخوانید از دلایل ضعف مرسدس

تا به اینجای کار ما، مکس ورشتپن را می بینیم که دیرتر از همه به پیت رفته است و تایرهای تازه تری دارد و ردبول تازه نفس تر از همه به نظر می رسد و در حال سبقت گرفتن از همه می باشد. او در سر راه خود به سباستین فتلی می رسد که به نظر می رسید در تقلای سنگینی با تایر هارد می باشد و دیگر آن سرعت قبلی را ندارد.

سباستین که هدف مکس برای سبقت می باشد، به همان سرنوشت هم تیمی خودش دچار می شود و خودروی خود را برای حفظ تایر روی مود FS2 قرار می دهد در دور 34 و در دور 36 روی مود FS4 قرار می گیرد حالتی به شدت محافظه کارانه تر برای مدیریت تایر! با نزدیک شدن ورشتپن به او و درگیر شدن فتل در ترافیک، فتل به شکل مستقلانه ای خودروی خودش را روی مود مسابقه ای قرار می دهد و از حالت مدیریت مصرف سوخت بیرون میاورد. در دور 45 نیز مهندسش از او می خواهد که خودرو را روی حالت Race Mode + Engine1 قرار دهد. بعد از چندین دور مقاومت در برابر مکس، در دور 48، مهندسش سب دوباره در رادیو بیان می کند که مکس در فاصله نیم ثانیه ای تو و دی ار اس قرار دارد، سباستین به او میگوید بله میدونم، اون چیزی که برات فرستادم رو بخون!

سباستین فتل و مکس ورشتپن – اتریش 2019

پیامی که بود خب کدگذاری شده بود ولی به نظرم با توجه به اینکه سب این صحنه رفت روی حالت مدیریت مصرف سوخت تا حواسش به تایرهاش باشه، به نظرم از تیم خواست که برای پیت استاپ آماده بشن (یعنی پیت استاپ دوم، خواست فتل از تیم بود).

در دور 49 که به نظر می رسید مهندس سب جواب درستی را به او نداده است، فتل از او می پرسد که “پیامی که بهت دادم رو خوندی یا نه”، مهندسش گفت ” آره خوندم ” سب هم بهش میگه” خب سریع یه حرکتی بزن، اگر آماده بودین بهم خبر بدین” مهندسش گفت ” هماهنگه ولی الان وقتش نیست”.

دور 50 که میشه، سباستین داخل رادیو میگه” میزارم بره، حالا منو بیارین پیت، الان بهترین موقع هستش برای اینکار و وقت تلف نکنیم” که مهندسش میگه بیا پیت.

سباستین بعد از برگشت از پیت خودروی خودش رو روی حالت Engine 2 قرار میده و به مهندسش میگه که فقط بهم بگو جلویی ها چقدر با من فاصله دارن تا نابود کنم این فاصله رو!

“Tell me the gap that I destroy (kill it) “

بالاخر به لوییسی رسید که لحظه به لحظه دردسر های W10 براش بزرگتر می شد وقتی هم که از طرف سب تحت فشار قرار گرفت، با قفل کردن های پیاپی راه سباستین رو هموار تر کرد برای سبقت. (به شخصه احساس می کنم که فتل میتونه این مسئله رو به عنوان یه دلیل برای افزایش اعتماد به نفسش قرار بده که این دفعه این بود که لوییس رو مجبور به اشتباه کرد نه برعکس). بالاخره سب ازش رد میشه و بعد هم به بوتاس میرسه که فرصت کافی براش نداشت بگیرتش. میتونم بیشتر راجب مودهایی که استفاده کرد حرف بزنم ولی گرندپری اتریش راجب این دونفر نبود.

اما نکته طنزی از گاراژ فراری برای سب:

وقتی که مسابقه تموم شد بهش گفت تو سوم شدی، سب میگه من خدایی سوم نشدمااا، مهندسش میگه ع آره چهارم شدی!

اینطوری شد که برای دومین بار در دو مسابقه اخیر والتری از دست پسرای روسو مارس جون سالم به در برد.

اما چارلز و مکس، یه سری اتفاق هایی افتاد که به نظرم بهتره یخورده وارد جزییات بشیم:

خیلی ها پیام دادند که چرا چارلز اینقدر فضا داد و اشتباه کرد که مکس ازش سبقت گرفت ولی به نظرم “تنها” اشتباه اصلی چارلز در دور 42 رخ داد!

در دور 36 از چارلز خواسته میشه که بره روی مود FS4، یه مود خیلی سنگین برای مدیریت مصرف سوخت که در واقع هدف سوخت نبود هدف حفظ تایر بود. یک مکالمه ای در دور 42 برای همین مود ها بین لکلرک و مهندسش صورت میگیره که لکلرک در آخر میگه که : این چیزایی که گفتی معنیش این میشه که من میتونم دیگه لیفت اند کاوست نکنم؟” مهندسش میگه” مهم اینه که حواست به تایرها باشه(یعنی باید لیفت اند کاوس رو ادامه بدی)”

بعد ظاهرا اینجا لکلرک اصلا منظور رو متوجه نمیشه و مهندسش دیگه دور 45 میگه بیخیال برو روی Race Mode، طبیعی هم هستش که متوجه نشه، این فرمون ها خیلی پیچیده هستند و لکلرک هم زمان کمی هستش که روی فراری سوار شده و این مشکل جای انتقاد به اون شکل نداره.

از دور 57 به بعد هم لکلرک روی مود Engine 1 بود ولی دیگه تایرهاش داشت فرسایش زیادی رو دور به دور از خودش نشون میداد. اما مکس روی مود 11 موتور هوندا و عملکرد عالی ردبول روی تایر هارد و گیر نکردن داخل ترافیک براش خیلی مفید بود. البته مکس به نظرم داشت یه جورایی روح فرناندو آلونسو رو با رانندگیش زنده می کرد. وقتیکه ترافیک رو میدید سعی نمی کرد پشتشون باشه، سعی می کرد یه مسیری رو انتخاب کنه که هوای تمیز بیشتری رو دریافت کنه+ اینکه موقع عبور از همه رقبایی که داشت مخصوصا والتری و چارلز، خیلی هوشمندانه قبل از مسیر های فعال شدن دی ار اس رانندگی می کرد تا بتونه حتما دی ار اس فعال رو داشته باشه و بتونه بچسبونه قشنگ به ماشین جلویی
بعد از حرف هایی زیادی که بین لکلرک و مهندسش زده شده بود(مهندسش حالا طبق وظیفش باید فاصله ماشین لکلرک رو با ماشین عقبی هی بگه تا رانندش بتونه تصمیم درست بگیره)، لکلرک دیگه خسته میشه یجورایی میگه “تنهام بزار”، به نظرم بهتر بود که لکلرک این جمله رو نمی گفت و از راهنمایی های مهندسش استفاده می کرد. دور 67 دیگه مهندسش نتونست ساکت بمونه بهش گفت که چارلز ببین اصلا نیازی نیست که اینطوری باشی، برو روی مپینگ SOC8، سید: یعنی چی این مپینگ!؟ یعنی که شما سعی می کنین بیشترین حد ذخیره سازی انرژی الکتریکی رو داشته باشین با کمترین حد انتقال توان. با این کار لکلرک میتونست شارژ ماشینش رو خیلی بهتر تامین کنه در جاهایی که لازمه تا بتونه از مود K1 و K1Plus استفاده کنه، این عقلانی ترین کار برای یک خودرویی که قراره دفاع بکنه داخل پیست اتریشه چون کلا اتریش دو نقطه سبقت گیری به طور کل بیشتر نداره( معمولا این دو نقطه ” مستقیمی بین پیچ شماره 1 و 3 و همینطور فضای بین پیچ شماره 3 و چهار”) برای همین نیازی نیست که الکی در همه جا قدرت ماشین استفاده بشه و ماشین کم بیاره

دور 68 که چارلز لکلرک یه دفاع فوق العاده ای رو داشت یعنی واقعا عالی که البته مهندسش هم نقش بزرگی رو داشت وقتیکه با دستور مستقیم خودش به چارلز گفت از K1 Plus استفاده کن، باز میخوام بگم کاشکی به مهندسش نمیگفت تنهام بزار

دور 69 میرسیم و اون اتفاق، مکس بازهم سعی میکنه از قدرت دی ار اس استفاده کنه و قشنگ بچسبونه به لکلرک، حالا لکلرک خیلی فضا میده بهش که تنها توجیهی که میتونم براش بیارم اگر نخوام بگم زیر بار فشار اشتباه کرده این بوده که ترس این داشته که تایرهای کهنه ای که داره مثلا ترکشن خوبی یا خروج خوبی از پیچ بهش نده و عقب بمونه ولی دور های آخر بود کاشکی “یا همه یا هیچی” عمل می کرد. مکس یه شیرجه خیلی سنگین داره و خیلی دیرتر ترمز میکنه، این عامل رو هم چارلز میتونست در نظر بگیره که راننده ای که پشت سرشه تایرهای تازه تری داره و میتونه دیرتر ترمز کنه و کار درستی نیست که بهش فضا بده. خلاصه مکس شیرجه رو میزنه و داخل پیچ رو برای خودش میکنه، چارلز هم سریع ماشین رو افقی می کنه، حالا!
ببینید کسی نمیتونه کامل قانع کنه که حتما خطا بوده یا نبوده ولی میریم باهم بررسی کنیم:

ببینید ما Wheel Banging داریم یعنی چرخ به چرخ شدن، که همون Contact هستش، یعنی الزاما تصادف حساب نمیشه یعنی Collision نیست! این یه عامل برای جریمه ندادن، اما در جلوتر وقتیکه آنبورد ها رو میدیدم یه قطعه خیلی کوچیکی از ماشین چارلز پرواز کرد، حالا این قطعه مال کجا بود یا اصلا مال تایر بود خدا میدونه چون هیچ چیزی واقعا مشخص نبود.

قطعه جدا شده از خودروی چارلز لکلرک – اتریش 2019

مکس و چارلز در شرایط برابر باهم جنگیدن و مکس هیچ برتری عجیب و غریبی نداشت یعنی مثلا بره بیرون پیست و برگرده و یا چنین رفتارهایی نبود، همه چیز در کنترل هر چه تمام تر شکل گرفت و داخل پیچ رو بدست آورد.

چارلز در شعاع خارجی قرار داشت اونم در پیچی که شیب به سمت بالا بود، باید تسلیم می شد که نشد و این هیجان کار رو صد برابر کرد که خودم خیلی حال کردم. ولی اگر دیوار یا چمن یا سنگلاخ بود چارلز حتما عقب می کشید و اجازه میداد که مکس بره، ولی چون راه فرار داشت کنار پیچ، یه ریسک نسبتا معقول رو انجام میده و کم نمیاره و پدال گاز رو میچسبونه به کف.

جمع بندی:

آیا چارلز فضای زیادی برای سبقت مکس گذاشت!؟ صد در صد

آیا مکس یخورده عمیق تر پیچ رو طی کرد؟ البته که این کارو کرد ولی نه اونقدر!

آیا چارلز باید سر پیچی که به مکس باخت عقب می کشید و جنگ رو به پیچ بعدی یا دور بعدی انتقال می داد؟ شاید

آیا مکس واقعا نیاز داشت که اینطوری سبقت بگیره؟ احتمالا نه

به نظرم ندادن جریمه اتفاق درستی بود و اگر بر فرض مثال این رو بخوان جریمه بدن دقیقا مسابقه دادن رو چطور میخوایم تعریف کنیم! دیوید کولتارد همون لحظه داخل چنل 4 اومده بود گفت که اگر به مکس جریمه بدن من دیگه فرمول یک نمی بینم. داور هم تام کریستینسن بود که یکی از اساطیر موتور اسپورت بود.