روز قلم
عنوان « روز قلم » ذهن ما را هم به قلم به عنوان ابزار مهم نوشتن می‌برد و هم نوع نوشتن هر نویسنده را برای ما تداعی می‌کند. سبک نویسندگی هر نویسنده‌ای نوع قلم آن را مشخص می‌کند و قلمی که ممکن است بسیار ساده و روان و یا پیچیده و شاید هم تلخ باشد، قلم نویسنده می‌تواند زود به فراموشی سپرده شود و یا این‌که قرن‌ها و هزاران سال جالب و پرطرفدار بماند؛ منشور حقوق بشر کوروش، شاهنامه، دیوان حافظ، گلستان و بوستان سعدی، مثنوی معنوی، کتب پزشکی ابوعلی سینا و کتب نجوم ابوریحان بیرونی و... از جمله این قلم‌ها محسوب می‌شود.
پیشینه روز قلم
ابوریحان بیرونی از دانشمندان مشهور ایران که آثار قلم ایشان در علوم حکمت، اخترشناسی، ریاضیات، تاریخ و جغرافیا تا کنون از منابع مهم علمی به شمار میرود. در کتاب اثرهای مانده از سدههای گذشته اشاره کرده است که ایرانیان باستان سیزدهم تیر را روز تیر یا همان عطارد مینامیدند و چون اعتقاد داشتند که تیر، کاتب سایر ستارگان است، در گذشته این روز را روز نویسندگان میدانستند. از طرفی به رسمیت شناختن جایگاه کاتبان و نویسندگان در زمان «هوشنگ» پادشاه پیشدادی ایران در جشن تیرگان نیز عامل مهمی برای بزرگذاشت روز قلم در تیرماه بوده است. جالب است بدانیم:
چرا روز قلم
در سالهای گذشته بخاطر اینکه روزی در تقویم ما برای نویسندگان وجود نداشت، با توجه به پیشینهای که در گذشته در کشورمان برای رسمیت بخشیدن به قلم و جایگاه نویسندگان در تیرماه وجود داشت در سال 1381 چهاردهمین روز تیرماه را به عنوان روز قلم در نظر گرفتند.