شاهزاده های عربی عامل تشدید ناآرامی ها در سودان

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما ؛ پایگاه اینترنتی نشریه ­نیویورک تایمز در گزارشی به قلم ایاد البغدادی تحت عنوان "شاهزاده هایی که می خواهند هرگونه امید به دموکراسی عربی را نابود کنند" با اشاره به حمایتهای امارات عربی متحده عربی و عربستان سعودی از کشتار تظاهرکنندگان سودانی نوشت : از زمان قیامهای موسوم به بهار عربی در سال 2011 , عربستان سعودی و امارات همه توان و منابع خود را به کار گرفته اند تا از دولتهای خودکامه ای که توسط فرماندهان مستبد نظامی اداره می شوند در منطقه حمایت کنند. آنها به سرکوب قیام مردمی در بحرین کمک کردند , تلاش کردند تا دیکتاتوری نظامی را به مصر بازگردانند , یک فرمانده نظامی سرکش را در لیبی مسلح کردند و قبل از حمله نظامی و راه اندازی جنگی مخرب در یمن , مسیر انتقال دموکراتیک در این کشور را منحرف ساختند.
هم اکنون فصل غم انگیز جدید تحرکات ضد انقلابی و غیر دموکراتیک سعودی ها و اماراتی ها در منطقه , در سودان در حال ورق خوردن است , کشوری که ژنرالهای ارتش آن علیه طرفداران دموکراسی , خشونت وحشتناکی را در پیش گرفته اند.
صبح روز سوم ژوئن نیروهای مسلح سودان با حمله به تحصن معترضان در خرطوم پایتخت و شهرهای دیگر بیش از 100 تن را کشتند و بیش از 500 تن دیگر را زخمی کردند. سرکوبها پس از آن آغاز شد که مذاکرات چند هفته ای میان رهبران معترضان و شورای نظامی به بن بست رسید.
معترضان سودانی بیم آن دارند وقایع سال 2014 در مصر در کشورشان تکرار شود . به اعتقاد آنها برگزاری انتخابات زیر نظر شورای نظامی نه آزاد خواهد بود و نه عادلانه و تنها سرپوشی است برای مشروعیت بخشی به انتصاب یک دیکتاتور جدید نظامی مانند عبدالفتاح السیسی در مصر. روشن است معترضان سودانی در شعارهای خود از این نکته مهم غافل نمانده اند , چنانچه همواره شعار می دهند " یا پیروزی یا مصر " .
حامیان دموکراسی در سودان همچنین بیم آن دارند همان نیروهایی که سیسی را در مصر به قدرت رساندند , رشته امور را در سودان به دست گرفته باشند. قبل و بعد از قتل عام رابعه , مصر از حمایت دیپلماتیک و کمک مالی چند میلیارد دلاری دو پادشاهی ثروتمند عربی یعنی عربستان سعودی و امارات متحده عربی برخوردار بود.
از طرفی ژنرال برهان و ژنرال حمدان دو فرمانده ارشد شورای نظامی سودان نیز از دستکم سال 2015 و مشارکت و همکاری مستقیم در جنگ تحت امر سعودی ها در یمن , با مقامات ارشد سعودی و اماراتی رابطه نزدیک کاری داشته اند.
پس از به قدرت رسیدن شورای نظامی انتقالی در سودان , سعودی ها و اماراتی ها بلافاصله اعمال نفوذخود را آغاز کردند. روز 21 آوریل آنها در چارچوب تلاش برای تقویت شورای نظامی تخصیص کمک 3 میلیارد دلاری را به خرطوم مورد تصویب قرار دادند. با این همه طی هفته های بعد اعتراضات مخالفان در سودان ادامه یافت.
اواخر ماه مه بود که ژنرال حمدان در دیدار با محمد بن سلمان ولیعهد سعودی بر تعهد خود به حفظ ائتلاف نزدیک با ریاض تاکید کرد. ژنرال برهان نیز در قاهره با سیسی و در ابوظبی با محمد بن زاید ولیعهد امارات دیدار و گفتگو کرد. آن دو در بازگشت به خرطوم جرات و جسارت پیدا کردند و از توقف مذاکرات با مخالفان سودانی خبر دادند. آنها ضمن رد درخواست برای واگذاری قدرت اعلام کردند تحصن مخالفان تهدیدی برای امنیت ملی سودان به شمار می رود. آنها همچنین پخش گزارشهای شبکه الجزیره قطر را درباره سودان ممنوع کردند.
پس از آن در روز سوم ژوئن شاهد حمله گسترده به معترضان سودانی بودیم که یادآور حمله به معترضان بحرینی در سال 2011 و قتل عام در مصر بود. تصاویر ویدئویی در شبکه های اجتماعی آشکارا نشان می داد نظامیان سودانی برای سرکوب معترضان به تجهیزات نظامی ساخت امارات مجهز هستند. همچنین حسابهای کاربری تحت کنترل سعودی ها در شبکه توئیتر به طور پیوسته از رهبران نظامی سودان حمایت می کرد و درباره توطئه قیام مردمی هشدار می داد.
در هر حال نقش تشدید کننده سعودی ها و اماراتی ها در سودان و اعمال نفوذ آنها بر اقدامات شورای نظامی انتقالی با واکنش آمریکا روبرو شد. چنانچه دیوید هیل دستیار وزیر خارجه آمریکا در امور سیاسی از خالد بن سلمان معاون وزیر دفاع عربستان و انور قرقاش وزیر امور خارجه امارات متحده عربی خواست تا از سرکوبها ابراز نگرانی کنند و اهمیت انتقال قدرت به یک دولت تحت امر غیر نظامیان را مطابق با خواست و اراده ملت سودان مورد تاکید قرار دهند.
عربستان و امارات ادعا می کنند مداخلات آنها در سودان با هدف جلوگیری از قدرت یابی افراط گرایان و پیشبرد ثبات منطقه ای صورت می گیرد. ولی نفس قیام مردم سودان علیه عمر البشیر , خود قیام علیه افراط گرایان سیاسی بود. به عبارت دیگر حکام عربستان سعودی و امارات عربی متحده به این علت کمر به دخالت در امور داخلی سودان بسته اند که بیم آن دارند انتقال قدرت و برقراری دموکراسی در یک کشور بزرگ عربی مانند سودان , در نهایت به قیام و اعتراض در داخل کشورهای خود آنان منجر شود.
با وجود تلاشهای نخست وزیر اتیوپی و اتحادیه آفریقا برای برقراری صلح و آرامش در سودان باید گفت تا زمانی که حکام نظامی درخرطوم از حمایت سیاسی و نظامی سعودی ها و اماراتی ها برخوردارند , دلیلی برای عقب نشینی از مواضع خود نمی بینند. رهبران معترض نیز همچنان به خودداری از توسل به خشونت پایبند هستند. جنبش معترضان در سودان زخم خورده و با چالش روبروست ولی همچنان به مبارزه ادامه خواهد داد.