احمد جمشیدی: نوبتی هم باشد نوبت کاواساکی است!
در قسمت سوم این رشته مقاله میرسیم به معروفترین تریل 250 سیسی پلاک شدنی شرکت معروف کاواساکی با نام KAWASAKI KLX 250CC
حقیقتاً از همین ابتدا باید به موضوعی اشاره کنم که حاوی تجربیات شخصی است.
شرکت کاواساکی هرچند تریل های خوبی دارد ولی اقبال آن در بازارهای جهانی کمتر از محصولات ریس و استریتش است.
تریل های کاواساکی هرچند قدرتمند و با طراحی خوب ولی یک مشکل دارند و آن هم پرخرج بودن و استهلاک بالاتر آنها در قیاس با هوندا و کیتیام است که این ویژگی بخصوص در بحث آفرود آزار دهنده است.
اما بقول معروف این چیزی از ارزشهای کاواساکی کم نمیکند و همچنان تریل های آن در حد و قامتی هستند که از آبروی این برند دفاع کنند.
بگذریم!
موتورسیکلت تریل کاواساکی مدل KLX توسط شرکت کویر موتور که نمایندگی رسمی کویر موتور در ایران است چند سالی است در دو حجم 150 و 250 سیسی با قابلیت پلاک ملی عرضه میشود.
از آنجا که تیپ 150 سیسی مورد بحث ما نیست پس مستقیماً سراغ مدل 250 میرویم.
طراحی بدنه
این موتورسیکلت از نبوغ و ذوق مهندسان ژاپنی اثرات مشهودی دارد.
کمپانی کاواساکی در معرفی این موتورسیکلت یک ویژگی اعلام کرده که به نوعی هم نقطه قوت و هم نقطه ضعف به شمار میرود.
از جانب این شرکت این موتورسیکلت یک تریل برای همه افراد با سطح توانایی مختلف معرفی شده. یعنی چه راننده آماتور و چه حرفهای بدون مشکل میتوانند آن را برانند.
اما این مدل طراحی محافظهکارانه که برای اقبال بیشتر در بازار عمومی در نظر گرفته شده، موجب شده تا KLX در بحث فرمانپذیری و آفرود حرفهای مقداری کند و برای شیب و جامپ زدن بهاصطلاح تنبل باشد!
اگر همزمان برای تک چرخ زدن با هوندا سی آر اف و کاواساکی کی آل ایکس تلاش کنید، خواهید دید که کاواساکی مقداری ناز میکند!!!
یا وقتی با این موتور جامپ میزنید، تا حدی بد و محکم به زمین فرود میآید و بدقلق است.
اما در نقطه مقابل این تنبل بودن برای مسیرهای عادی و جادههای خاکی مناسب است زیرا موتور تعادل و پایداری بهتری در این مسیر از خود نشان میدهد.
در طراحی ظاهری، زبان طراحی کاواساکی بهوضوح دیده میشود.
چراغ جلوی تهاجمی و نسبتاً درشت که به مدلهای استریت شباهتهایی دارد و مکانیسم آن اتولایت است.
فلاپ های سرتاسری و گلگیرها عملکرد بسیار خوبی در دفع گل و خاک و جلوگیری از برخورد آن به قسمت فوقانی دارند.
گلگیر و چراغ عقب مقداری کلاسیک و با طراحی قدیمی است که این فرم گلگیر و چراغ هم به زبان طراحی کاواساکی برمیگردد. البته چندان ظاهر زیبایی ندارد.
زین آن نرم و راحت است و شاید بتوان گفت راحتترین زین را در قیاس با سایر موتورسیکلتهای کلاس خودش دارد. این امتیاز مثبت کاواساکی در قیاس با رقبا است.
آینههای گرد خاص آن هم نشانی از برند و زبان طراحی کاواساکی هستند.
صفحه کیلومتر موتورسیکلت از نوع فول دیجیتال با پوشش سرعت، دور موتور، پیمایش و علائم هشدارهای فنی است.
هرچند شاسی آن شبکهای و بسیار مقاوم است ولی اطراف انجین در مقابل آلودگی اندکی نفوذپذیر است و زود گلولای را به خودش جذب میکند.
زیر انجین نیز صفحه و سینی به خوبی هوندا نیست و یک نقطه ضعف است.
اما در حالت کلی شاسی قدرتمند و اصولی بوده و به خوبی انواع ضربات، شوک و فشارها را دفع میکند و اطمینان شما را نسبت به خودش خدشهدار نمیکند.
کمکهای جلو از نوع تلسکوپی وارونه 43 میلیمتری و کمک عقب از نوع New Uni-Trak بوده و نرمی بسیار خوبی دارند.
در کاواساکی نیز بهمانند هوندا، هندل در نسلهای جدید بهصورت کامل حذف و با استارت الکترونیک جایگزین شده.
باک نیز از نوع چندسازهای با مقاومت بیشتر در مقابل شوک و ضربات (نسبت به فلزی) است و 7.7 لیتر گنجایش دارد.
اما نکته جالب در طراحی این موتورسیکلت کیف ابزار کوچکی است که بهصورت کیت فابریکی پشت زین نصب میشود و میتوانید در آن ابزارهای کوچک را برای تعمیرات موتورتان به همراه داشته باشید. به نظر ایده جالب و کاربردی است.
وزن کلی موتورسیکلت 138 کیلوگرم است که مقداری از هوندا سبکتر و از کیتیام سنگینتر است. این وزن برای یک موتورسیکلت تریل بسیار مناسب است ولی مدل طراحی خاصی شاسی با تنبلی نسبی آن در آفرود بیارتباط نیست.
ایمنی
KLX با سیستم ترمز ای بی اس دیسکی عرضه میشود. دیسک جلو از نوع دو پیستون 250 میلیمتر و دیسک عقب تک پیستون 240 میلیمتر.
همانند رقبا، سیستم ای بی اس قابلیت لغو کردن دستی در هنگام آفرود دارد.
مشخصات فنی
از هرچه بگذریم سخن انجین خوشتر است بخصوص وقتی پای کاواساکی در میان باشد!
اگر از بحث استهلاک بگذریم، نیرو و قدرت خروجی انجین کاواساکی عالی و مهارناپذیر است.
انجین KLX 250 سیسی از نوع تک سیلندر 4 زمانه بوده و قدرت خروجی آن 22 اسب بخار است. (در سری جدید به 27 اسب بخار رسیده که هنوز در ایران موجود نیست!)
حداکثر قدرت 16 کیلووات 7500 دور در دقیقه و حداکثر گشتاور 20.5 7000 rpm با گیربکس 6 سرعته (شش دنده)
سیستم پایش سوخت انجین فول انژکتور بوده، از استارت الکترونیکی بهره میبرد و 3.2 لیتر به ازای هر صد کیلومتر میانگین مصرف سوختش است.
حداکثر سرعت اسمی آن نیز 135 کیلومتر توسط شرکت تولیدکننده اعلام شده.
جمعبندی نهایی
درمجموع موتورسیکلت کاواساکی یک تریل عالی برای استفاده در مسیرهای آسفالته و خاکی است ولی برای آفرود ضعفهایی دارد که شاید نسبت به رقبایش چندان قابل اتکا نباشد.
این موتورسیکلت مقداری سنگین و تنبلتر از هوندا و کیتیام است هرچند همچنان میتوان روی توانایی آن حساب کرد.
اگر یک راننده آماتور هستید و تجربه راندن موتورسیکلتهای شاسیبلند را ندارید شاید کاواساکی انتخاب بهتری باشد چون تعادل بهتری دارد ولی برای آفرود حرفهای انتخابهای بهتری هستند.
قیمت این موتورسیکلت ژاپنی را نیز نباید فراموش کنیم.
کاواساکی klx 250 سیسی در حال حاضر در بازار ایران حدود 85 میلیون تومان قیمت دارد.
تکمیلی
علاوه بر کاواساکی klx سه تیپ دیگر از تریل های 250 سیسی کاواساکی نیز در ایران موجود هستند.
یکی از آنها کاواساکی kxf 250 است که اجازه پلاک شدن ندارند و فقط برای پیست از آن استفاده میشود. (کاربری حرفهای)
دیگری کاواساکی D-Tracker 250 است که درواقع یک موتورسیکلت تریل آپشنال با لاستیکهای بدون عاج جادهای است.
این موتورسیکلت قابلیت پلاک شدن دارد و بخصوص برای مسافرت و رانندگی جادهای مناسب است.
و در آخر Stockman 250 که یک تریل با سبک طراحی کلاسیک و تداعیکننده تریل های قدیمی کاواساکی میباشد. (این مدل نیز قابلیت پلاک شدن دارد)
نویسنده: احمد جمشیدی