پیاده راه شهدا در تاریک و روشنی

خبرگزاری شبستان: پله برقی آخرین فاصله ها را تا سطح ورودی/خروجی ایستگاه متروی میدان شهدا طی می کند... قدم که بر سطح کف ایستگاه می گذاری روبرویت یک فضای تاریک و روشن جلوی در ایستگاه می بینی که در آن یک نفر داد می زند "یک جعبه رطب، یک جعبه خرما 10 تومن" و یک نفر هم در کنارش روی یک چرخ لبو و باقالی می فروشد و وقتی پا روی پله های خروجی ایستگاه می گذاری پیرزنی را هم می بینی که کنار آن ها سطل های گل فروشی اش را قرار داده و چشم انظار کسی است تا از او گلی بخرد.

وارد پیاده راه مقابل ایستگاه که می شوی و به چپ متمایل می شوی باید دقت کنی که در تاریک، روشن آن با کسی برخورد نکنی... در ادامه مسیر افراد تند تند حرکت می کنند و روشنایی های گاه گاه تیرهای برق و اطراف مسیر را قدری معلوم می کنند اما در این فضای خالی از نور مناسب، امکان وقوع خیلی رفتارهای نابهنجار همچنان وجود دارد.

حدود یک سال پیش بود که با یکی از مسافران مترو همکلام شدم که می گفت چند وقت پیش از محل کارش مرخصی ساعتی گرفته است و به اداره برق مولوی که از قضا در همسایگی ایستگاه متروی شهدا نیز قراردارد رفته است و به مسئولان آن گفته است که کاری برای تاریکی این پیاده راه کنند به قول او "اگر چند چراغ روشنایی اتاق های این اداره هم روشن باشند باعث روشنایی این پیاده راه می شوند."

او می گفت که تاکنون چندبار هم با شماره 137 شهرداری تماس گرفته است اما آن ها می گویند به ما ربطی ندارد و اداره برق مولوی هم یک بار می گوید باشد و یک بار هم می گوید به ما ربطی ندارد و در مجموع آنهایی که در این فضا دچار مشکل می شود کسانی هستند که هر روز در این پیاده راه تردد می کنند و به چشمان خود می بیینند که با توجه به تعداد رهگذارن آن این فضا و نبود روشنایی مناسب در آن خطرناک بلکه وحشتناک است.

خانم جمشیدی می گوید هر روز باید حداقل دوبار این مسیر را طی کند اما در زمان بازگشت وقتی هنگام غروب می شود گذر چند ثانیه ای از این پیاده راه برای رسیدن به خیابان 17 شهریور یا میدان شهدا برای او و بسیاری از افراد مانند او به چالشی هر روزه تبدیل شده است.

خانم حبیبی هم می گوید اگر چراغ روشنایی دست فروشان و بعضی از نورهای اطراف نباشند معلوم نیست که چگونه باید از این ممسیر رد شویم.

فرزاد در هفته سه روز به باشگاه برق که در شمال ایستگاه متروی شهدا قرار دارد می آید، او هم می گوید مادر و پدر من به خاطر همین فضای تاریک در این پیاده راه و در کل میدان شهدا که در مجموع محیطی تاریکتر نسبت به بسیاری از مناطق تهران دارد، هر بار به در باشگاه می آیند تا با هم به خانه برویم.

پایان پیام/500