آیا این حباب‌های عظیم عامل وقوع زلزله در کره زمین هستند؟

به تازگی نتایج پژوهش‌هایی از محققان منتشر شده که تئوری عجیبی را برای دلیل به وجود زمین‌لرزه‌ها مطرح می‌کند. در این پژوهش‌ها دانشمندان عنوان می‌کنند که احتمالاً پس از برخورد شی بزرگی به اندازه مریخ به زمین به نام Theia، حباب‌های بزرگی در اعماق زمین به وجود آمده باشد که حرکت آنها موجب زلزله می‌شود.

زمین‌لرزه‌ها از جمله پدیده‌های طبیعی هستند که زندگی بشر را از دیرباز تحت تأثیر قرار داده‌اند. درک علل وقوع آن‌ها برای پیش‌بینی و کاهش خطرات ناشی از آن‌ها حیاتی است. به تازگی، توجه دانشمندان به سمت ساختارهای عظیم و مرموزی در اعماق زمین جلب شده است که ممکن است در این فرایندها نقش داشته باشند.

بنابر گزارشی که Futurism به نقل از واشنگتن پست در این زمینه منتشر کرده، دانشمندان گمان می‌کنند که این حباب‌های مدفون ممکن است منجر به توسعه تکتونیک صفحه‌ای نیز شده باشد؛ فرآیندهای زمین شناسی که در میلیاردها سال پیش در شکل‌گیری حیات روی زمین نقش مهمی داشتند ولی حالا باعث ایجاد زمین لرزه ها و آتشفشان ها می‌شوند.

در مقاله دیگری که در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده، محققان خطی بین حباب های مرموز باقی مانده از برخورد یک جرم بسیار بزرگ سماوی به زمین و تکتونیک صفحه مدرن ترسیم کرده‌اند. تئوری مطرح شده در این پژوهش نیز مطرح می‌کند که برخورد مذکور در نهایت شرایطی را ایجاد نموده که میلیاردها سال بعد به حیات اجازه شکوفایی داده است.

بنابر چکیده مطرح شده در پژوهش اولیه، این حباب‌ها، که به عنوان Large Low-Shear-Velocity Provinces (LLSVPs) شناخته می‌شوند، می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر دینامیک‌های پوسته و گوشته زمین داشته باشند.

کیان یوان، یکی از نویسندگان و دانشمند زمین شناسی موسسه فناوری کالیفرنیا، در این زمینه می‌گوید:

برخورد یک جسم غول پیکر تنها موجب شکل گرفتن ماه ما نشده و می‌تواند شرایط اولیه زمین ما را نیز تغییر داده باشد.

این تیم تئوری‌های موجود پیرامون این حباب‌های مدفون در گوشته سیاره ما را که از مواد متفاوتی نسبت به محیط اطرافشان ساخته شده‌اند و چگونگی پیدایش آن‌ها را بررسی می‌کنند.

محققان بر این باورند که تقریباً 200 میلیون سال پس از برخورد، این حباب‌ها روند حرکتی خود را آغاز کردند که این حرکت به فرآیندی موسوم به فرورانش منجر شده و در نهایت باعث شده تا ورقه‌های پوسته زمین در زیر صفحات دیگر فرو روند. این مقاله همچنین می‌تواند به توضیح قدیمی‌ترین مواد معدنی کشف‌شده روی زمین کمک کند، که دانشمندان معتقدند نتیجه فرورانش بیش از چهار میلیارد سال پیش بوده است.

حباب‌های LLSVPs، که در مرز بین گوشته و هسته زمین قرار دارند، ممکن است به عنوان محرک‌هایی برای حرکت صفحات تکتونیکی عمل کنند. این ساختارها، که دارای سرعت کمتری در انتقال امواج برشی هستند، می‌توانند باعث تغییرات در جریان‌های حرارتی و مکانیکی درون زمین شوند که نهایتاً به زمین‌لرزه‌ها منجر می‌گردند.

مطالعات لرزه‌شناسی عنوان شده در این پژوهش همچنین نشان داده‌اند که LLSVPها می‌توانند بر روی نحوه انتشار امواج لرزه‌ای تأثیر بگذارند. این امر می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درک بهتری از چگونگی وقوع زمین‌لرزه‌ها و همچنین مکان‌یابی دقیق‌تر آن‌ها داشته باشند.

در نهایت باید گفت، در حالی که هنوز برای قطعیت در مورد نقش دقیق LLSVPها در زمین‌لرزه‌ها به تحقیقات بیشتری نیاز است، این یافته‌ها می‌توانند درک ما از دینامیک‌های زمین را تغییر دهند و به پیش‌بینی بهتر زمین‌لرزه‌ها کمک کنند.