نقش لبخند

این منو این خیابان و این خیال تا کجا باید سفر کرد بیخیال انچه از هوش بر دوش میکشم از نفس نیست از غم میکشم عابران هر جمله با حکایت های من به تعنه لبخند پنهان میکشند در کنار کوچه بازار دلم هر دم رنگ رهایی میکشند کس ندارد خبر از حال دلم بس که بر چهره نقش لبخند میکشم