چگونه جذاب باشیم؟

به گزارش فانوس، چه کار کنیم که فردی جذاب به نظر بیاییم؟

لذت بردن از مُد یا خریدن لباس‌هایی که برای‌تان جذاب است هیچ ایرادی ندارد، اما از لباس‌هایی که مناسب اندام‌تان نیستند یا رنگ‌هایی که به شما نمی‌آیند صرف‌نظر کنید.

بنده‌ی مُد نباشید، چون در این‌ صورت، مسخره، وسواسی یا سطحی به‌نظر خواهید رسید. لباس شما باید شخصیت‌تان را بالا ببرد، نه اینکه شخصیت جدیدی برای‌تان خلق کند یا تغییرش دهد. این توصیه در جنبه‌های زیادی از زندگی کاربرد دارد؛ جنبه‌هایی که «همرنگ جماعت شدن» ممکن است شما را تحت فشار قرار بدهد. برای شیک بودن کافیست کمی هوشمندانه لباس بپوشید.

ظاهر عالی داشتن، نیمی از باکلاس بودن است. لباس‌هایی بپوشید و از زیورآلاتی استفاده کنید که خوشایند و مناسب بدن‌تان باشند و هرگز چیزی نپوشید که با آن احساس راحتی ندارید. شما مجبور نیستید گران‌قیمت‌ترین لباس فروشگاه را به تن داشته باشید یا حتی همین لباس‌های گران‌قیمت را در یک حراجی خوب خریداری کنید، بلکه بهتر است به دنبال ظاهری منحصربه‌فرد و سنجیده باشید.

تمیزی و بهداشت بسیار مهم است. هر روز دوش بگیرید و همیشه در جاهایی که برای اولین بار حضور می‌یابید با احساس و ظاهری تازه و شاداب حاضر شوید.

اگر می‌خواهید برای مکانی رسمی یا نسبتا رسمی لباس بپوشید، بهتر است شرایط را به خوبی درک کنید. اگر کمی رسمی‌تر لباس‌ بپوشید، بهتر از این است که لباس‌ غیر رسمی به تن داشته باشید. ضمنا نباید برای حضور در یک محفل رسمی از لباس جین استفاده کنید

در مورد عُرف و رسوم پوشش جایی که قرار است بروید، اطلاعات کسب کنید و در صورت سردرگمی از میزبان یا دوستانی که آنها هم قرار است بیایند پرس‌و‌جو کنید.

با نشانه‌های به جا مانده از مهمانی شب قبل، جایی نروید. مثلا آثار آرایش به جا مانده از مهمانی شب را از صورت‌تان پاک کنید و دوش بگیرید. هر جایی که قرار است بروید حتما باید نشان‌دهنده‌ی این باشد که آماده‌ی شروع یک روز جدید هستید.

حتی اگر شب سختی را پشت سر گذاشته‌اید، نگویید: «خسته و خواب آلودم»، این اصلا باکلاس نیست.

خوب است که بخواهید زیبایی‌هایتان را به رخ بکشید، اما جلوه‌گری بیش از حد ممکن است تأثیر منفی داشته باشد، مخصوصا اگر در هدف جایی که در آن حضور پیدا کرده‌اید نگنجد. پوشش‌تان را هوشمندانه انتخاب کنید و با آن راحت باشید.

بخشی از باکلاس بودن، داشتن ژستِ خوب و زبان بدن مناسب است. کمرتان را صاف نگه دارید، به جای اینکه به پایین نگاه کنید نگاه‌تان به جلو باشد و تا جایی که می‌توانید شانه‌های‌تان را پایین نیندازید. دست‌های‌تان را روی سینه ضربدری نکنید، آنها را طرفین‌تان نگه‌ دارید تا سینه‌تان فراخ باشد. اگر سرتان را بالا بگیرید، هم احساس باکلاس بودن می‌کنید و هم باکلاس به نظر می‌رسید. وقتی هم که می‌نشینید، قوز نکنید.

بددهنی کردن اصلا باکلاس نیست. اگر دل‌تان می‌خواهد بددهنی کنید و فحش بدهید، بروید داخل حمام یا دستشویی، شیر آب را باز کنید و بگذارید هر حرف زشتی در دهان‌تان است بیرون بیاید یا اینکه به در و دیوار بدوبیراه بگویید! اما اجازه ندهید دیگران بددهنی‌های‌تان را ببینند، چون فرد بی‌ارزشی به نظر خواهید رسید. اگر هم دلیل توهین کردن و فحش دادن‌هایتان این است که عصبانی هستید و نمی‌دانید چطور خشم‌تان را کنترل کنید، پس بدانید این حالت، نشانه‌ی بارزِ بی‌‌کلاس بودن است!

از بددهنی کردن در انظار عموم و حتی مهم‌تر از آن از بددهنی کردن نسبت به افراد خاص اجتناب کنید.

بله درست است؛ به جای اینکه در مورد خنگی، جلفی، یا آزاردهنده بودن کسی که حضور ندارد حرف بزنید، سعی کنید در غیاب او در موردش چیزهای خوب و خوشایند بگویید. این کار نشان می‌دهد باکلاس‌ هستید و به اندازه‌ی کافی معتمد به نفس و خونسرد هستید که به جای صحبت در مورد نقاط ضعف دیگران، از خوبی‌ها و نقاط قوت آنها سخن می‌گویید.

اگر در غیاب افراد، خوبی‌هایشان را تحسین کنید، فردی مثبت و متین جلوه خواهید کرد، نه کسی که همیشه دنبال کمبودهاست.

اگر مدام در حال غیبت کردن باشید، مردم فکر می‌کنند آدم بی‌کلاسی هستید، چون به حریم شخصی و حدومرز دیگران احترام نمی‌گذارید.

آیا تا به حال شده در یک مهمانی کسی وارد شود و به شما بگوید: «وقتی جلوی ساختمان بودم فهمیدم درست آمده‌ام، چون صدای تو را شنیدم»؟ پس در این صورت بهتر است صدای‌تان را پایین بیاورید. همین‌ که صدای‌تان قابل شنیدن باشد کافی است. فکر نکنید حتما باید فریاد بکشید یا صدایتان را بالا ببرید تا حرف‌تان را ثابت کنید. آرام و ملایم حرف بزنید، حتی اگر در یک جمع شلوغ هستید؛ این نشانه‌ی باکلاس بودن است، چون این پیام را می‌رساند که به اندازه‌ی کافی اعتمادبه‌نفس دارید و مجبور نیستید داد بکشید تا توجه دیگران را به خودتان جلب کنید.

اگر در مورد تُن صدایتان تردید دارید، از دوستان‌تان بخواهید به بلندی صدایتان امتیاز بدهند. اگر امتیازات نزدیک به ۱۰ بود، پس حتما تُن صدای‌تان را پایین بیاورید.

کسانی که فکر می‌کنند باکلاس هستند، به دلایلی دوست دارند در مورد باکلاس بودن‌شان حرف بزنند، مخصوصا در مقایسه با کسی که «کلاس» ندارد یا بی‌کلاس است. مثلا اگر دیدید در حال گفتن این جمله هستید که «من دختر باکلاسی هستم…»، پس آن‌قدرها هم باکلاس رفتار نمی‌کنید. اجازه دهید دیگران تشخیص دهند شما واقعا تا چه اندازه باکلاس هستید، نه اینکه خودنمایی کنید یا لاف باکلاس بودن بزنید.

ایده‌آل این است که اگر شما باکلاس هستید، هرگز از کلمه‌ی «باکلاس» استفاده نکنید.

اگر می‌خواهید باکلاس باشید در حضور دیگران آٔروغ نزنید

آروغ زدن در جمع، خوشایند و خنده‌دار یا راهی برای سرگرم‌ کردن دوستان نیست. اگر عادت کرده‌اید محض خنده و شوخی، آروغ بزنید، لطفا دیگر ادامه ندهید! اگر تصادفا و غیرارادی آروغ زدید، ایرادی ندارد. دست‌تان را جلوی دهان‌تان بگیرید و عذرخواهی کنید.

اگر باکلاس هستید، پس هر ۵ ثانیه گوشی‌تان را چک نکنید. وقتی در میان جمعی هستید، به‌ندرت این کار را انجام دهید. تلفن همراه‌تان را روی ویبره یا تک صدای کوتاه بگذارید و وقتی در میان جمع هستید، شروع به حرف زدن در مورد شخصی‌ترین مسائل‌تان نکنید. فقط وقتی تنها هستید با تلفن‌تان حرف بزنید تا حرف‌های کسی را قطع نکنید، مگر اینکه موردی فوری پیش آمده باشد.

واقعا بی‌ادبی است که در یک جمع بگذارید تلفن‌تان هر دو ثانیه یکبار زنگ بخورد.

وقتی در جمع هستید، حتی اگر همسرتان، بهترین دوست‌تان یا یک فرد کاملا غریبه واقعا خشمگین‌تان کرد، شما باید یک نفس عمیق بکشید، چشمان‌تان را ببندید، آرام حرف بزنید و به‌طور کلی خونسردی‌تان را حفظ کنید. اجازه ندهید کسی شما را در حال داد و فریاد زدن ببیند. البته سعی کنید در خلوت‌تان هم این کارها را نکنید!

یادتان باشد اگر داد و بیداد نکنید، معمولا بهتر می‌توانید حرف‌تان را بزنید.

اینکه در مورد میزان درآمدتان و میزان سرمایه‌تان حرف بزنید یا درباره‌ی اینکه اتومبیل یا لباس یا گوشواره‌های جدیدتان چقدر می‌ارزد یا حقوق‌تان افزایش پیدا کرده‌است، باکلاس نیست. در مورد میزان درآمد پدر و مادرتان، همسرتان، دوست صمیمی‌تان یا هر کس دیگری صحبت نکنید؛ این کار اصلا باکلاس نیست.

هرگز از دیگران در مورد میزان درآمدشان سؤال نکنید.

باکلاس غذا خوردن هم در موقعیت‌های کاری و رسمی و هم در موقعیت‌های اجتماعی و خانوادگی اهمیت زیادی دارد. ممکن است در هر منطقه یا شهری که زندگی می‌کنید، فرهنگ و قواعد خاص خودتان را داشته باشید، اما اصول ثابتی وجود دارند که باید حتما به آنها توجه کنید.

اگر به یک مهمانی شام دعوت شده‌اید، بهتر است هر چه زودتر اطلاع دهید که می‌توانید در آن مهمانی شرکت کنید یا نه. چرا که اگه میزبان مطمئن نباشد شما در مهمانی شرکت می‌کنید یا نه، برنامه ریزی برای او سخت‌تر می‌شود. اگر میزبان درمورد داشتن همراه صحبتی نکرده است،‌ بهتر است کسی را همراهتان نبرید.

اگر برای اولین بار است که به منزل میزبان می‌روید، بد نیست چیزی به عنوان کادو همراهتان ببرید. اگر دسر یا هر خوراکی دیگری به همراهتان می‌برید، توقع نداشته باشید میزبان سر میز شام یا در آن مهمانی از خوراکی شما استفاده کند. چون ممکن است با بقیه غذاهایی که میزبان تدارک دیده همخوانی نداشته باشد و به هر حال میزبان برای خوراکی‌هایی که قرار است سرو کند برنامه‌ریزی کرده است.

اگر بیرون از خانه و در یک رستوران غذا می‌خورید، قبل از اینکه هر کدام از اعضای گروه غذای‌شان را دریافت کنند، شروع به غذا خوردن نکنید. اگر مهمانی در منزل برگزار می‌شود، منتظر بمانید تا میزبان سر میز حاضر شود و قاشقش را بردارد و بعد شروع به خوردن غذا کنید.

قبل از اینکه سر میز بنشینید، تلفن همراهتان را خاموش کنید. وقتی که در جمع حضور دارید، مودبانه نیست با تلفن‌تان صحبت کنید یا پیام بفرستید.

هیچوقت با دهان پر صحبت نکنید. این کار چندش‌آور است. حتی اگر کسی از شما سؤالی پرسید، اول غذای‌تان را قورت دهید و بعد پاسخ دهید.

قبل از اینکه به غذای‌تان نمک، فلفل یا هر طعم دهنده‌ی دیگری اضافه کنید، اول غذا را بچشید. اگر این کار را نکنید، ممکن است میزبان از این کار شما دلگیر شود.

قبل از اینکه شروع به غذا خوردن کنید، همه‌ی غذا را تکه‌تکه نکنید، یا تمام خورشت را به برنج اضافه نکنید، هر بار یک یا دو تکه را جدا کنید، یا یک یا دو قاشق خورشت روی برنج‌تان بریزید.

هیچوقت غذای‌تان را فوت نکنید. اگر غذا خیلی داغ است، یکی-دو دقیقه صبر کنید تا سرد شود.

بعضی از غذاها باید با دست خورده شوند. در چنین مواقعی منتظر باشید اول میزبان شروع کند.

از هر چیزی که روی میز قرار دارد، یک یا دو لقمه امتحان کنید،‌ مگر اینکه به غذای خاصی آلرژی داشته باشید.

اگر از غذای میزبان خوشتان آمده، حتما از آن تعریف کنید. اما اگر غذا را دوست نداشتید، در مورد آن حرفی نزنید.

از قاشق و چنگال‌تان برای غذا خوردن استفاده کنید نه برای ژست گرفتن!‌آرنج‌هایتان را روی میز نگذارید.

آرام غذا بخورید و سرعت‌تان را طوری تنظیم کنید تا به طور تقریبی غذای‌تان همراه با میزبان به پایان برسد.

اگر در رستوران چیزی از دست‌تان ریخت به پیش‌خدمت اشاره کنید به شما کمک کند. اگر در منزل میزبان هستید، چیزی که ریخته شده را بردارید و لکه را پاک کنید. اگر لکه به این راحتی‌ها قابل پاک شدن نیست، پیشنهاد دهید بعدا در پاک کردن آن کمک کنید.وقتی غذای‌تان تمام شد، قاشق و چنگال‌تان را روی میز یا توی بشقاب‌تان بگذارید. هیچوقت سر میز از خلال‌دندان یا نخ‌داندان استفاده نکنید.

بعد از اینکه غذا تمام شد، بلافاصله مهمانی را ترک نکنید. حدود یک ساعت در منزل میزبان بمانید، بعد از میزبان تشکر کنید، خداحافظی کنید و بعد مهمانی را ترک کنید. اگر مهمانی غیر رسمی است، برای تمیزکاری به میزبان پیشنهاد کمک بدهید.

همیشه بعد از اینکه مهمانی را ترک می‌کنید، قبل از اینکه بیشتر از یکی دو روز بگذرد برای میزبان پیغام تشکر بفرستید. از غذای خوشمزه‌ی آنها تشکر کنید و برای نشان دادن قدردانی‌تان، درمورد یکی از چیزهای دیگری که درمورد مهمانی دوست داشتید نظرتان را بگویید. پیغامی که می‌فرستید باید مختصر و احساسی باشد.