عوارض مصرف قرص ترامادول و اعتیاد به آن

ترامادول یک داروی شبه مورفین (اپیوئید) و ضد درد است که یک ترکیب صناعی شبیه مورفین می‌باشد و در بازار دارویی ایران به صورت قرص و کپسول ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم و آمپول ۱۰۰ میلی‌گرم موجود می‌باشد و همچنین برای درمان درد‌های نسبتاً شدید حاد یا مزمن از قبیل: درد‌های بعد از عمل جراحی و درد‌های سرطانی استفاده می‌شود.

ترامادول در بدن از چندین راه متابولیزه می‌شود. یکی از این راه‌ها سیستم آنزیم‌های کبدی (سیتوکروم P۴۵۰) می‌باشد. مهم‌ترین متابولیت حاصل از متابولیسم کبدی ترامادول دارای اثر ضد درد ۶ برابر بیشتر از ترامادول می‌باشد.

افرادی که معتاد بوده‌اند و حالا در حال ترک هستند.

افرادی که به قصد خوش‌گذرانی و خاصیت مخدر این قرص، آن را مصرف می‌کنند. (عده‌ای از این افراد بر این باورند که ترامادول اعتیادآور نیست و برای خوش‌گذرانی گزینه‌ی مناسبی است. عده‌ی دیگری از این افراد هم معتادانی هستند که حتی پول خرید مواد را هم ندارند و از روی خماری به ترامادول متوسل می‌شوند.)

افرادی که دچار انزال زودرس هستند و میخواهند رابطه جنسی طولانی‌تری داشته باشند.

در دوران بارداری بدون تجویز پزشک

در دوران شیردهی بدون تجویز پزشک

داشتن سابقه صرع یا تشنج

وجود جراحات مغزی و تومور‌های مغزی

وجود مشکلات کلیوی ـ. کبدی (کلیرانس راکینس کمتر از min/ ml ۳۰ نباید ترامادول مصرف شود.)

سینوزیت

مصرف الکل و دارو‌های محرک اعصاب مثل آمفتامین‌

مصرف دارو‌های ضد افسردگی (امی‌تریپتیلین، فنلزین، سیتالوپرام)

مصرف دارو‌های آنتی‌سایکوز (ضد جنون) مثل کلریرومازین، فلوفنازین، هالدپریدول، پرفنازین و ....

مصرف دارو‌های ضد درد مخدر (کدئین، ففتانیل، مرفین، هیدرومورفین)

مصرف داروی پرومتازین و بوپروپیون

ترامادول ممکن است نشانه‌های شبیه مورفین (سرگیجه، خواب‌آلودگی، یبوست، تعریق و خارش) ایجاد می‌کند، اما احتمال بروز دپریسیون تنفسی نسبت به مورفین کمتر می‌باشد و در صورت تزریق احتمال دپرسیون تنفسی بالا می‌رود.

بروز واکنش‌های حساسیتی از قبیل: ضعف تنفسی، انسداد ریوی، تورم لب‌ها، تورم زبان و صورت و کهیر

مصرف بیش از حد این دارو عوارضی از قبیل: تنگی نفس، ضعف تنفسی، تنفس سطحی، افزایش ضربان قلب و تشنج راه به دنبال دارد.

حملات ناگهانی (حملات شبیه صرع و تشنج) از عوارض نادر این دارو می‌باشد که در اثر مصرف زیاد این دارو یا مصرف دارو در بیماران صرعی یا بیمارانی که دچار آسیب مغزی شده‌اند یا بیمارانی که مشکلات کبدی کلیوی (دفع دارو دچار اختلال گشته و افزایش مقدار دارو در خون) و یا معتادان به الکل ایجاد می‌گردد

دارو‌ها ضد تشنج مثل کاربامازپین باعث کاهش اثر ترمادول می‌شوند.

ترامادول باعث افزایش اثر دارو‌های خواب‌آور و آنتی‌ هیستامین‌ ها می‌گردد.

افزایش اثر خواب‌آلودگی و ضعف تنفسی ناشی از دارو‌های مسکن، ضد اضطراب، شل‌کننده عضلانی و ضد افسردگی

عدم مصرف دارو فوق با ترکیبات حاوی الکل

در بیماران مسن (بالای ۷۵ سال) با احتیاط مصرف شود. (حداکثر داروی مصرفی ۳۰۰ میلی‌گرم در روز)

در هنگام مصرف از صحت عملکرد کلیه و کبد مطمئن باشید.

با توجه به بروز علائم شبه مورفین قطع ناگهانی دارو، بعد از مصرف طولانی خطرناک می‌باشد.

از مصرف خودسرانه دارو، بدلیل ایجاد وابستگی و تمایل به مصرف مجدد، جدا خودداری کنید.

در صورت بروز خواب‌آلودگی شدید، سرگیجه، ضعف عضلانی شدید حتماً با پزشک معالج صحبت نمایید.

در صورت رانندگی و کار با دستگاه‌های حساس با اجتیاط مصرف نمایید.

به هیچ وجه با دارو‌های نسخه‌ای یا غیر نسخه‌ای دیگر بدون مشورت با پزشک مصرف نشود.

مصرف دارو در بیماران زیر ۱۶ سال ممنوع می‌باشد.

در صورت فراموشی مصرف دارو و نزدیک‌شدن زمان مصرف بعدی مقدار دارو دو برابر نشود