مرغ دل

مرغ دلم یکدفعه پر می کشد ناله ی مفعول فَعَل می کشد بر سر اِعراب دلم هرچه بود کسر دل من به جَر تو بود داد عدو یکسره اسباب منع ناله زد این مرغ دلم دم به دم تا دلکم منع زصرفش شود منصرف ازشاعر:فرشاد حضرتی معیر

مرغ دلم یکدفعه پر می کشد

ناله ی مفعول فَعَل می کشد

بر سر اِعراب دلم هرچه بود

کسر دل من به جَر تو بود

داد عدو یکسره اسباب منع

ناله زد این مرغ دلم دم به دم

تا دلکم منع زصرفش شود

منصرف از باده و مستش شود

کرد علم این دل بیچاره را

هیچ ندید این دلک پاره را

لطف کن و پیش بیا یک قدم

علت عدل از دل من خط بزن

با صفت ما وفائی بکن

روز و شب اظهار جدایی مکن

یار دلم باش زلا یَنصرِف

کن دل من را زعدم منصرف

عامل جر آور و کسرم بده

فعل ِ دلم باش تو نصبم بده

مفتَقَرم سوی تو ای صاحبا

کنتُ فقیراً و اَینَ الغِنا

کن تو دلم را زعلت تهی

عاری از این قاعده ی همرهی

ناز نکن پیش بیا یک قم

اِنّی عَرَفتُ بقدر ِ عَلَم

با دل من باش به حذف خبر

عطف دل این مهر کن و جان ببر

مرغ دلم باز هوایی شده

با خبر از درس معانی شده

کاش که تو مضمر جان می شدی

معنیِ این قلب عیان می شدی

بی خبر از مهمل و مستم هنوز

جان به کف و باده به دستم هنوز

کاش که ملفوظ شما می شدیم

از دو لب سرخ تو رد میشدیم

کاش تو مارا معَرّب کنی

مانده در این قلب و حکومت کنی

گر بگذاری به برون پای خویش

باز کنی راه تنازع به پیش

لازم این باب بود یک ضمیر

یار دلم، مضمر جانم بگیر

نصب دلم از شکن زلف تو ست

روی خوشم بسته به لبخند توست

در دل من ول وله ای کرده ای

شور و شرر در دلم آورده ای

تا که کلامم بدین جا رسید

مرغ دلم پر زد و یکهو پرید

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

مرغ دل

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته