جیووانی البر و تمجید از زی روبرتو در آستانه بازنشستگی: او فوتبال را زندگی کرد؛ مهاجمان باید عاشق چنین بازیکنانی باشند

طرفداری- زی روبرتو، هافبک سابق بایرن مونیخ و رئال مادرید، که سال های آخر را در پالمیراس برزیل توپ می زد، این هفته در دیدار پایان فصل پالمیراس مقابل اتلتیکو پارانانزه، در 43 سالگی کفش هایش را برای همیشه آویزان می کند.

زی روبرتو یکی از ارکان قهرمانی پالمیراس در فصل گذشته سری آ برزیل بود و این فصل هم برای کسب قهرمانی پیاپی تلاش می کند. زی روبرتو با رئال مادرید قهرمانی لالیگا را تجربه کرده و چندین بار فاتح بوندس لیگا شده و در کنار آن، دو بار هم در 1997 و 1999 با برزیل کوپا آمریکا را برده است. به نقل از گل بین الملل، جیوانی البر، هموطن و همبازی سابقش در بایرن مونیخ، طی صحبت هایی به تمجید از زی روبرتو پرداخته است:

فوتبالیستی با بدن فوق العاده آماده و انسانی بی نظیر بود. این را از حضورمان در تیم ملی برزیل می دانستم، برای همین وقتی در سال 2002 از لورکوزن به بایرن آمد، می دانستم در تیم جا می افتد. می دانستم تیم از حضورش سود خواهد برد. انسان بسیار مهربان و متواضعی است. بازی کردن در کنارش شگفت انگیز بود.

البر و زی روبرتو خارج از زمین هم دوستان بسیار خوبی برای هم بودند و مهاجم سابق می گوید همیشه قدردان موقعیت هایی که برایش ساخته، خواهد بود:

خارج از زمین، خیلی باهم صحبت می کردیم. به منزل هم رفت و آمد داشتیم و برای صرف شام با خانواده بیرون می رفتیم. دو فرزند خردسال داشت و فرزندان من هم کم سن و سال بودند. بازی مونشن گلادباخ همیشه در یادم مانده است. برای شش هفت بازی گل نزده بودم که دیدم زی روبرتو با توپ به طرف محوطه جریمه می دوم و فریاد زدم 'اینجا هستم، زی!' پاس را برایم فرستاد و پشتم به دروازه بود. با پشت پا گل زدم. پاس گلی عالی و البته عادی برای زی روبرتو بود. می توانست خودش ضربه بزند اما پاس داد. بازیکنی متواضع بود و همیشه برای پیدا کردن یاری با موقعیت بهتر، به اطراف نگاه می کرد.

اگر مهاجم باشید، باید عاشق بازیکنانی مثل او باشید. با دورانی که او گذرانده، فقط باید کلاه به احترامش برداشت. او فوتبال را زندگی کرد، یک زندگی کامل به فوتبال اختصاص داد.