تو مرو از بر ما

آمد ی خسته وبی تاب و پریش ازسفرباز به کاشانه ی خویش مثل بادی که وزد دشت و دمن عا قبت روی نمودی به وطن کاشکی پای نمی برد ی ، پیش که پشیمان بشوی با د ل، ریش دیگر از محفل ما دست مدار دست ما راشاعر:قمرالزمان درخشان

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!