**من به مهتاب،سفرخواهم کرد**

پروازرا.. تجربه خواهم کرد رها... به نسیم نیمه شبی پاییزی به مهتاب سفرخواهم کرد وقتی همه خوابند به آغوش خداخواهم رفت من به نور.. هوس غلتیدن دارم من،تورا ازخداطلب خواهم کرد من به چشم خودشاعر:محمدکریمی

پروازرا..
تجربه خواهم کرد
رها...
به نسیم نیمه شبی پاییزی
به مهتاب
سفرخواهم کرد
وقتی همه خوابند
به آغوش خداخواهم رفت
من به نور..
هوس غلتیدن دارم
من،تورا
ازخداطلب خواهم کرد
من به چشم خود میبینم
مهتاب به من می گوید
توبیا
توبخند
توبرقص
زندگی،پای سپیداربلند،زیباست
زندگی زیرسقف کوتاه هم زیباست
زندگی،دشت شقایق هاست
دشت،ازپنجره ها
به اتاقک،سَرَک خواهد زد
پیش پای پنجره ها
گل کاشتند
زیرآن خاک سیاه،دانه ی دل کاشتند
زیرآن سنگ سیاه..
می بینی؟
زندگی خاری ست
زندگی درریشه ها،نورانی ست
به مهتاب،سفرخواهم کرد
باتوسفرخواهم کرد
ما ازلب پنجره هابه خدا
سفرخواهیم کرد
زندگی،سرتاسر،سفراست
من،دیشب درخواب
دیدم که خدابامن گفت
برگهای زرد..
باتوسخن خواهندگفت
آری..
راست می گفت
سُها..هم زیباست
سُهیل..جای خوددارد
چشم هارابایدبست
آب زلال..
نوشیدن دارد
هوارازمزمه خواهم کرد
پای نسیم راهمین جاخواهم بست
گل سوسن،گل شبدر،گل مریم
دستِ رفاقت دارند
رسم مکتب خانه ها
این ورِدنیا،عشق را،سردارند
من به سهراب،یک سبد گل دادم
گفت..شما؟
دل بستمُ گفتم
خیلی خوشوقتم
یک سبدخندید
یک نگاهت ارزید
نورباران شد
همهمه ی دشت
رودجاری شد
کوه لرزید،دشت هم خندید
طلوع،درقاب آینه هاجاخوش کرد
زندگی باعشق...
تاابدیّت،جاری گشت


شهریور۹۶

#محمد_کریمی

دشت خیال

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!