موج دوم استعفا درخانواده ناطق نوری!/تاکتیک جوانگرایی روحانی علیه فدراسیون 70ساله ها

اغلب اهالی قدیمی تر بوکس در ایران، طعم وام های قرض الحسنه با دستخط حاج ناطق را زیر زبان شان احساس کرده اند و آوازه قدرت فرافدراسیونی وی، برای ورزشکاران سایر رشته ها رشک برانگیز بود. روزگاری که امضای ناطق در نهادها و ادارات دولتی از گمرک گرفته تا ایرانخودرو و صنایع و زمین شهری، خریدار داشت. در ورزشی که برای دهه های متمادی، برش در روابط مدیریتی را به عنوان لازمه دریافت بودجه بیشتر و امکانات دولتی می دید، ناطق نوری نه فقط برای افراد، که برای فدراسیونش هم نسخه شفابخش بود.

با اینحال عدم پخش تلویزیونی مسابقات مشتزنی به بهانه هایی که هنوز برای کارشناسان و افکارعمومی تار و مبهم است، مانع سرازیرشدن پول و شهرت به بوکس شد. دو عاملی که پیش از وقوع انقلاب سال 57، این رشته را به علاقه سوم مردم ایران بعد از فوتبال و کشتی بدل ساخته بود. عدم توفیق در رسوخ اراده آهنین ممنوعیت پخش بوکس در سیما، اولین عامل فرسایش قدرت ناطق بود. آنجا که اهالی بوکس متوجه شدند ، آرزوهای شان سقف دارد و حتی با چاقوی تیز حاجی هم خط سانسورشان بریده نمی شود.

طبق ضرب المثل معروفِ «از دل برود، هرآنکه از دیده برفت» و با تغییر نسلی که هیجان نور کم سوی سالن بوکس و بوی تند تعریق بوکسورها را در خاطر داشت، مراجعه به بوکس ریزش کرد و پدرهای دیروز، نمونه ای عینی برای علاقمند کردن پسرهاشان به «محمدعلی کلی ها» و «هالی فیلدها» و «جو فریزرها» و «مایک تایسون ها» نداشتند.

شور و شوق بوکس، مٌرد و استفتا از آیات عظام هم برای رهایی بوکس از این بن بست افاقه نکرد. در تلاش های مکرر شنیده شد همینقدر که این ورزش از تعطیلی خارج شده و فدراسیون دارد، کافی ست و دیگر نیازی نیست که مشتزنی تبلیغ شود و از تاریکی سالن ها به روشنی صفحه جادویی برسد.

دوران ناطق نوری امروز تمام نشد، او وقتی زنگ پایان 27راند مبارزه را شنید که نتوانست خون جدید به بوکس ایران تزریق کند. حاج احمد به شیوه و مرام بچه های گذرلوطی صالح، همه رفقای قدیمی را با همان سبک و سیاق در فدراسیون نگه داشت و حیفش آمد که به ترکیب بازنده 70ساله ها دست بزند. او کسی را عوض نکرد تا خودش شامل قانون پیرمردها شود.

طی نزدیک به سه دهه کمتر بیلان مالی از دخل و خرج فدراسیون منتشر شده و همین موضوع بر حواشی و شایعات دامن زد تا جایی که حتی برخی مدیران داخل فدراسیون هم از این دست مسایل بی خبر بودند. فدراسیونی که در دوره ای 50 حقوق بگیر ثابت داشت که اغلب توصیه شده و سفارشی بودند.

شکست پشت شکست و حذف بعد ازحذف، دستاورد ناطق نوری در میادین بزرگ یک دهه اخیر ورزش آسیا و جهان بود. جرقه تک ستاره ها هم نتوانست کارنامه دهه آخر رییس را منور کند به نحوی که اعزام به خیلی از مسابقات را به صلاح نمی دانست چون چیزی جز باخت به همراه نداشت.

آفت انحصار به سراغ بوکس آمد و نابودش کرد. بوکس هر چقدر در دهه نخست از پشت ناطق نوری به نان و نوایی رسید اما در دهه پایانی، برای تحمل او هزینه داد و به فدراسیونی فرمالیته و خارج از محاسبات مدال آوری ، بدل شد. در ورزش ایران فدراسیونی هم که مدال نیاورد، بختی برای بقا ندارد و بوی الرحمانش بلند است.

1- خودش در مصاحبه ای از مبارزات سیاسی اش که با در کمال تعجب با بوکس درآمیخته، اینطور می گوید:«در تظاهرات پانزده خرداد ۴۲ یک ارتشی با قنداق تفنگ من را زد. باید کشته می‌شدم اما چون بوکسور بودم، با مشت دماغش را شکستم. در حالی که تیر خورده و خون زیادی ازم می‌رفت فرار کردم به کوچه سیدنظام در خیابان خیام. رسیدم خانه، زنگ در را زدم و افتادم...»

2- خرداد ۸۱ علی دوریش عضو تیم ملی، سه هفته قبل از مراسم ازدواجش روی سکوهای سالن بوکس شیرودی در اثر اتصال کابل‌های برق رها شده روی زمین، جانش را از دست داد. ناطق نوری به اعتراض نامزد عزادارش اینطور پاسخ گفت: «برو بهشت زهرا، جوانان زیادی می‌بینی که حتی بهتر از علی بودند. اتفاقی است که افتاده. جوان‌های دیگر هم می‌میرند!»فدراسیون بوکس حتی از برگزاری مراسم یادبود برای مرحوم درویش خودداری کرد.

3-در المپیک ۹۲ بارسلون علی اصغر کاظمی بدون دستکش روی رینگ رفت. او مقابل دیدگان بهت‌زده داور و تماشاگران، رقص پا کرده و با گرفتن گارد، از حریف پاکستانی می‌خواست مبارزه را آغاز کند! ویدئویی که تقریباً تمام شبکه‌های خبری دنیا پخش کردند.ناطق درباره آن ماجرا می‌گوید: وقتی دیدم دستکش‌ها نرسیده، به کاظمی گفتم که روی رینگ برو و اعلام آمادگی کن که همین کار را کرد!

4- ماجرای پناهندگی انوشیروان نوریان بوکسور سرشناس ایران و مصاحبه‌های متناقض ناطق با ایسنا: ۱۳۹۱/۴/۳۱: در المپیک سیدنی همه منتظر انوشیروان نوریان بودیم که متوجه شدیم فریب خورده و دیگر باز نگشته که خیلی ناراحت شدم.

ششم خرداد ۹۲: نوریان در المپیک سیدنی با هماهنگی من و فائقی در استرالیا ماند. خودم پاسپورتش را دادم. گفت که می‌خواهد در اینجا کار کند و اقامت داشته باشد.

نوریان که در المپیک سیدنی پناهنده شده بود، قبل از المپیک ریو، با وعده سرمربیگری به کشور برگشت اما وقتی متوجه وضعیت وعده‌ها وحقوق 300هزارتومانی(!) شد به استرالیا برگشت.

5- حضور در تورنمنت‌های کذایی و بعضا محلی که بدون مبارزه، مدال می‌دهند! سایت تابناک نوزدهم تیر ۸۹ نوشت: «بوکسورهای ایران در جام روسیه بدون انجام مسابقه، مدال گرفتند!» فدراسیون هم بدون اشاره به عدم برگزاری مسابقه، فقط خبر دریافت مدال‌ها را منتشر کرد.

6- محمد مایلی کهن با ناطق نوری هم سابقه درگیری لفظی دارد. مایلی در مصاحبه ای گفت: «سلطنت ناطق نوری بر بوکس بیشتر از سلطنت محمدرضا پهلوی است! آقای ناطق آیا می‌دانید حق چند ورزشکار با مدیریت شما از بین رفت؟ بازنشسته وزارت بهداشت هستید و در جاهای مختلف مثل وزارت نفت به عنوان مشاور کار می‌کنید. بیش از ۲۴ دفعه هم به خانه خدا مشرف شده‌اید، البته نه با هزینه شخصی.

نویسنده : مجید کوهستانی/دبیر ورزش تابناک