معرفی روستای لیاول علیا

وقتی که از اتوبان قزوین – رشت عازم شمال هستید دقایقی پس از عبور از رودبار به سه راهی توتکابن می رسید که با ورود به آن و در پیش گرفتن جاده ای که به سوی ارتفاعات البرز غربی می رود پس از طی مسافتی در حدود ۳۲ کیلومتر که بدلیل کوهستانی بودن زمانی نزدیک به ۵۰ دقیقه طول می کشد به روستای کوچک و سرسبزی به نام لیاول علیا می رسید که به دلیل قرار گرفتن در چشم انداز زیبایی از کوه و جنگل و زمینهای کشاورزی تجربۀ منحصربفردی از یک سفر به روستای کوچک شمالی که خنکای جنگلهای هیرکانی را در هاله ای از مه و بوی مزارع گندم و عدس برایتان به ارمغان می آورد.

راهی که از میان روستای لیاول می گذرد

در فاصلۀ کوتاهی از لیاول علیا به سمت پایین در جاده ای زیبا و خاکی به امزاده صلاح الدین لیاول می رسید که تلفیق معنویت و جاذبه های زیبای طبیعی است. این امامزاده به عنوان بهشت درگذشتگان روستا نیز استفاده می شود که شامل شهدای جنگ و درگذشتگان زلزلۀ سال ۶۹ نیز می باشد.

خانه ای در لیاول که بر خرابه های پس از زلزله ساخته شده است

از لیاول به سمت بالا و پس از عبور از چهارمحل و روستای چنگش به ییلاق لیاول می رسید که بربن نام دارد. بربن بجز سه چهار ماه در نیمۀ اول سال، هوای کوهستانی سردی دارد که عملا سکونت در آن با دشواری همراه است ولی مقصد بسیار هیجان انگیزی برای کوهنوردان، دوستداران گردش در طبیعت و شب مانی های ماجراجویانه است.

نمایی از یک کلبۀ ییلاقی در بربن

لیاول علیا جزئی از منطقۀ عمارلوی رودبار زیتون محسوب می شود و پس از زلزله سال ۶۹ بیشتر ساکنان آن به منطقه وسیعتری که ارتفاع بیشتری داشت و در نزدیکی لیاول قرار دارد رفتند و به همراه اهالی زلزله زدۀ سوسف، ماشیمیان و سرمل دهستانی با نام چهارمحل را تشکیل دادند که اکنون پس از گذر سالها به منطقه مناسبی جهت زندگی تشکیل شده است که امکانات خوبی از قبیل آب، برق، گاز، تلفن، اینترنت، مرکز بهداشتی، نانوایی، بانک و اتاقهایی جهت میهمانان و گردشگران دارد.
لیاولی ها غذاهای محلی خوشمزه ای دارند که از جملۀ آنها بلول و آش دوغ کردی است و گویش محلی در لیاول، کردی کرمانجی و تاتی است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لیاول علیا و مشاهدۀ عکسهای آن به صفحۀ اینترنتی لیاول به آدرس Liavol.com مراجعه کنید