شاد، بستری برای تقابل دارا و ندار


شاد، بستری برای تقابل دارا و ندار

خرم‌آباد- ایرنا - دخترک چادر مادرش را با یک دست گرفته و با دست دیگرش در حالی که تخت‌ و کمدهای رنگارنگ فروشگاه را نشان می دهد با التماس از او می خواهد که بروند داخل، مادر که رگه‌های غم در چهره اش پیداست، دست دخترک را محکم‌تر می‌گیرد، در گوشش نجوا می کند و او را به سمت خودش می‌کشد.

نمی خواهم زن از شرایط پیش آمده احساس خجالت کند، با خنده می گویم بچه ها همه همینطور هستند خصوصا دخترها که قانع کردنشان دشوارتر است، زن اما گویی خودش بهتر می داند که مسئله این حرفها نیست، دستش را از میان دستان دخترش رها می کند و مشغول مرتب کردن روسریش می شود و می گوید خدا باعث و بانی هرکسی که این کرونا را به جان مردم انداخت نبخشد، تا پیش از وجود کرونا حداقل همه بچه ها یک رنگ و یک جور در مدارس حضور داشتند و تنها دغدغه ما کیف های آنچنانی و خوراکی های رنگارنگ بچه های خانواده های مرفه بود اما الان غممان یکی دوتا نیست.

لپهای گل انداخته از خجالت دخترک را با دست نوازش می کنم و نامش را می پرسم، در حالی که از شرم سرش را زیر گرفته، آهسته می گوید هانیه. مادر که انگار غصه های دلش بسیار بیشتر از آن است که از چهره اش پیداست می گوید شوهرم کارگر ساختمانی است و بخور و نمیری سر سفره می آورد، هانیه دو تا برادر دیگر هم دارد که یکی از آنها چهار ساله و دیگری کلاس هشتم است، هانیه امسال کلاس دوم است و وقتی قرار شد که بخاطر کرونا کلاس ها به صورت مجازی برگزار شود تازه مشکلات ما هم شروع شد.

زن ادامه داد برای ما که مخارج همسرم جوابگوی خرج روزانه مان نیست تهیه گوشی هوشمند واقعا هزینه بر و دشوار بود و با درآمد ناچیزمان امکانش وجود نداشت اما وقتی برادرهای همسرم وضعیت بچه ها را دیدند مقداری پول روی هم گذاشتند و توانستیم یک گوشی کارکرده هوشمند برای هردویشان تهیه کنیم اما مشکلات ما به همینجا ختم نشد.

دخترک در حالی که مرا می نگرد آهسته در گوش مادرش چیزی نجوا می کند، مادر خنده تلخی روی لبش می نشیند و با کنایه می گوید تو اگر می خواستی کسی نفهمد توی خیابان بهانه نمی گرفتی، می گویم اگر دوست ندارد در موردش صحبت نکنید اما زن که دیده هر از گاهی چیزی را روی برگه یادداشت می کنم، گویی فهمیده یادداشت هایم به گفته های او مربوط می شود می گوید ای خانم، شما هم مثل خواهرم هستید، این روزها اکثر خانواده های کم درآمد با این مشکل روبرو هستند و پنهانکاری معنا ندارد.

می گویم شما که برایشان گوشی تهیه کرده اید مشکل دیگر چست؟ در حالی که کلافگی و ناراحتی از چهره اش پیداست ابروانش را در هم می کشد و می گوید باور کنید این برنامه شاد برای ما کارگرهای بخور و نمیر کلی دردسر بهمراه داشته، بیشتر درس های بچه ها را باید از طریق گرفتن فیلم و عکس برای کلاس های درس بفرستیم که جدای از هزینه اینترنتی که در این اوضاع نابسامان روی دستمان گذاشته، این کلاس ها را به محلی برای چشم و هم‌چشمی تبدیل کرده است.

زن ادامه داد: بیشتر خانواده ها سعی می کنند وضع اشرافی خود را به نمایش بگذارند، یکی از بچه اش در اتاق خواب و تخت مجلل و عروسک‌هایی که در گوشه و کنار اتاق تزیین شده اند فیلم می گیرد و دیگری در حالی که فرزندش لباس های مارک پوشیده، تکیه بر مبلمان های گرانقیمت زده و پرده های آنچنانی اش در پشت آنها پیداست فیلم می گیرد و ما بدبخت بیچاره ها هم که وضعیتمان مشخص است.

با گوشه روسری اشک های حلقه زده در چشمش را پاک می کند تا مبادا به روی گونه اش سر بخورند، می گوید دخترم بیشتر از آنکه حواسش گرم درسش باشد، وقتش را صرف تماشای خانه های آنچنانی دوستانش می کند و مدام از ما تقاضای خرید تخت خواب دارد، یک روز نیست که التماسمان و کلی گریه زاری نکند، اما با کدام پول می شود این تقاضایش را جواب داد؟

دخترک تمام نداشته ها و آرزوهای کودکی خود را با کلاس های مجازی شاد در خانه همسالانش جستجو می کند و مادر در حالیکه غم دلبندش را می بیند اما چاره ای ندارد جز اینکه بگوید بعدا برایت می خرم.

این تنها بخشی از مشکلات پدر و مادری کم درآمد است که این روزها همزمان با تدریس کلاس های مجازی در بستر شاد به آنها گرفتار شده اند، بدون شک در وضعیت فعلی کم نیستند چنین خانواده هایی که درگیر چنین مشکلات مشابهی شده اند بنابراین ضرورت دارد با بازنگری در فضای آموزشی این کلاس ها، به رعایت حال خانواده های کم برخوردار توجه شود.

گرچه شبکه شاد فرصتی برای درس و تحصیل در شرایط کرونایی کشور را فراهم کرده اما با توجه به اینکه اولین تجربه آموزش از راه دور برای همه مقاطع سنی است، نقص هایی نیز به همراه دارد که باید با عمقی نگری به همه لایه های جامعه و درک وضعیت آنها این اشکالات را برطرف کرد.

حال که معلمان نهایت سعی خود را برای جبران عقب ماندگی های آموزشی دانش آموزان بکار می گیرند بهتر است از خانواده ها بخواهند تا در فضایی بسیار ساده و یکسان و با پوششی همچون روپوش های مدارس اقدام به فرستادن عکس و فیلم کنند تا خانواده های کم درآمد و طبقه ضعیف دچار بحران های روحی و روانی نشوند چرا که عقده های حقارت برای دانش آموزان این طبقه از اجتماع می تواند تبعات مختلفی برای خانواده و اجتماع بهمراه داشته باشد که گاه عوارض ناشی از این مشکلات روانی ضربه های جبران ناپذیری به آینده فردی و خانوادگی آنها وارد می سازد.

زهرا جمشیدی نسب خبرنگار ایرنا سلسله

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه لرستان

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


بدر و ببر