پرتوهای نور در کوچه‌های شهر

به گزارش ایرنا،کتاب «سلاله‌های پاکان» در سه بخش به معرفی زیارتگاه های شهرستان سمنان می پردازد و همچنین آداب فرهنگی زیارت در این شهرستان را بررسی می کند.

صفاری در مقدمه با اشاره به خدمت ۳۰ ساله خود در اداره کل اوقاف و امور خیریه استان سمنان از تجربه های زیارت خود در اماکن متبرکه این استان سخن می گوید و به ارزش های معنوی و پژوهشی آن تاکید می کند.

زیارت و آداب آن، معرفی شهرستان سمنان و زیارتگاه های شهرستان ۳ بخش این کتاب را تشکیل می دهد که در بخش سوم که مهم ترین و بیشترین مطالب را در خود جای داده است علاوه بر معرفی بناهای زیارتگاه ها، اشعار درج شده و با اهمیت در آن بنا، کرامات آن حضرت و در نهایت نحوه اداره آن بنای متبرکه بیان شده است.

بخشی از کتاب

نویسنده در بخش آستان مقدس حضرت امامزاده زکریا(ع) درباره نحوه اداره امور بقعه متبرکه می نویسد : اداره بقعه تا قبل از سال ۱۳۸۵ زیر نظر هیئت امنای امامزاده علی اشرف (ع) به ویژه مرحوم حاج سید رضا میرفخرایی رییس هیئت امنا و امور مربوط به خدمات بقعه نیز به عهده خانم ربابه معدنی به عنوان خادمه امامزاده بوده است.

لکن از سال ۱۳۸۶ شمسی امور بقعه توسط اداره اوقاف، به ویژه آقای صادق اصغری اعلایی مدیریت شده است. در سال ۱۳۹۰ شمسی به پیشنهاد اداره کل اوقاف و امور خیریه استان آقایان ربیع داوودی، مجید نظری و محمد حسن دارایی از سوی معاون فرهنگی اجتماعی سازمان اوقاف امور خیریه بعنوان امین بقعه منصوب شدند.

در غرب شهر سمنان در محله کدیور محلات (معروف به کوچه و کوی دیور) واقع در بلوار حکیم الهی، خیابان واسع که هم اکنون به نام امامزاده زکریا نامگذاری شده است، بقعه ای وجود دارد که مدفن امامزاده زکریا(ع) از نوادگان امام سجاد (ع) است.

در گذشته از شجره و صاحب این بقعه متبرکه اطلاعی در دست نبود لکن مرحوم آیت الله حائزی مازندرانی در مورد نسب مدفون این بقعه تحقیقاتی داشته و این مطلب را در ۲۹ صفر المظفر سنه ۱۳۷۳ هجری قمری از کتاب بحرالانصار مرقوم داشته است: «امامزاده زکریا فرزند سید اسد از نوادگان امام زین العابدین (ع) است و اسد همان بزرگواری است که در محل باغ های کوشمغان مدفون و معروف به سید است چون جدش حضرت سید سجاد بوده او را سید گفتند. بنابراین امامزاده زکریا با زین الدین مهدی از بنی اعمام است، زیرا زین الدین که نامش علی صالح است فرزند عبیدالله اعرج ابن حسین اصغر ابن امام زین العابدین(ع) است و سید مذبور عموی حضرت زین الدین (ع) است و زکریا پسرعموی اوست. علی هذا این بزرگوار فرزند سید اسد بن حسین اصغر بن امام زین العابدین (ع) مدفون در باغ های کوشمغان و پسر عموی سید زین الدین و پسر عموی امامزاده علی اشرف بن عمر اشرف و برادرزاده عبیدالله عبیدالله اعرج مدفون در علویان زاوغان و علمدار مشهور مدفون در بلوار حکیم الهی است.

مشخصات بنا: بنای بقعه شامل حرم، رواق، ایوان، گنبد و دو صحن می باشد، حرم مستطیلی شکل آرامگاه و بر روی قبر حضرت قطعه سنگ مرمر با ارزشی نصب شده که شجره صاحب آرامگاه بر روی آن حک شده و ضریح آن در سال ۱۳۷۴ به شکل امروزی توسط هنرمندان اصفهانی طراحی و نصب شد.

گنبد بقعه با ارتفاع بر روی طاق ها و تویزه هایی بنا شده که سازه اصلی آن را تشکیل می دهند و سطح داخلی گنبد با اندود سیمان رنگ شده پوشیده شده است و بر روی گنبد اصلی نورگیری است که از جنس آهنی و دارای تناسبات ارتفاعی ناهماهنگی با بنای تاریخی می باشد.

ساختمان بقعه متروکه تا قبل از سال ۱۳۷۴ بعلت عدم اطلاع مردم از شجره مدفون این بقعه و فقدان درآمد اعم از موقوفات و نذور و بی توجهی در سنوات گذشته به صورت نیمه ویران و متروکه در آمده بود لکن با اعتبار اختصاص داده شده از سوی سازمان اوقاف و امور خیریه و خودیاری اهالی و همت هیئت امنا مرمت و بازپیرایی بنای امامزاده در سال ۱۳۷۱ آغاز شد و پس از آن نسبت نصب ضریح اقدام گردیده است.

بنای اولیه امامزاده زکریا مربوط به دور قاجار است و با شماره ۷۶۲۹ در تاریخ ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۸۶ در فهرست آثار تاریخی کشور به ثبت رسیده است.

درباره نویسنده

جمشید صفاری متولد ۱۳۲۹ در سمنان و کارمند اداره کل اوقاف و امور خیریه استان سمنان بوده است.