موزه باستان شناسی سلطانیه

موزه باستان شناسی سلطانیه ، در شهر سلطانیه واقع شده است .در قسمت جنوب غربی کهن دژ (ارگ سلطنتی)، گنبد سلطانیه به عنوان یکی از بناهای عظیم اسلامی و شاید باشکوه ترین آن ها، همچون نگینی سربرافراشته و خودنمایی می­ کند.این بنا در دوران حکومت سلطان محمد خدابنده (اولجایتو) در مدت ۹ سال (از سال ۷۰۴ الی ۷۱۲ هجری قمری) احداث شده است. دربارة این بنا، فرضیه­ های بسیاری از نظر تناسب­ها، ترکیب­ها، تلفیق­ها و دیگر ویژگی­ها از سوی مورخان، جغرافی­ دانان، باستان ­شناسان و حتی مردم عادی ابراز شده است که دو وجهه غالب دارند:نظریه نخست، به مورخان و جغرافی ­دانان متقدم مربوط است که بنای گنبد را آرامگاه سلطان محمد خدابنده اولجایتو معرفی کرده­ اند. نظریه دوم، مربوط به انتساب و اختصاص بنا، از طرف اولجایتو، به آرامگاه علی ­بن ابیطالب(ع) و حسین­ بن علی(ع) است.

کارشناسان با بررسی­های باستان شناسی و مطالعه عناصر معماری، انتساب و اختصاص بنای گنبد سلطانیه به آرامگاه ائمه اطهار (ع) را مردود دانسته­ اند و روشن شده است که آرامگاه سلطانیه را غازان و اولجایتو به تقلید از آرامگاه­های موجود در ایران ساخته­ اند.گنبد سلطانیه، شکوه و برزگی کلیسای جامع مریم مقدس در فلورانس ایتالیا و مسجد ایاصوفیای ترکیه را تداعی می­کند. این بنا، سومین بنای بزرگ تاریخی در جهان و نخستین بنای بزرگ تاریخی ایران می­باشد. این بنا در دوران برپایی، بلندترین بنای جهان بوده است.
معماری گنبد سلطانیه، نسبت به آثار مشابه، از نظر عظمت و ابعاد، منحصر به فرد است و نمونه بدیعی از یک آزمایش موفق است. این بنا دارای ۴۸/۵ متر ارتفاع، ۶۰/۲۵ متر دهانة قوس، ۸۷/۶ متر عرض جرز، ۵/۱۷ متر طول جرز از سمت بیرونی و ۶۰/۸ متر طول جرز از سمت درونی است. این بنا ۸ ایوان مرتفع و نزدیک به ۵۰ اتاق و فضای ویژه اتاق مانند دارد. گنبد سلطانیه نخستین بنایی است که تحول معماری دوران سلجوقی به معماری دوره ایلخانی را به وضوح نشان می­دهد. سنگینی گنبد عظیم و قوس­ها و دیگر عنصرهای معماری را، جرزهای هشت­گانة آن تحمل می­کنند. محاسبات به عمل آمده نشان می­دهند که سنگینی گنبد ۲۰۰ تنی بر روی جرزها که سطح مقطع هر کدام ۵۰ متر مربع می­باشد، استوار شده است. مطالعات اخیر روشن کرده است که این عنصرها دارای مقطع­های توخالی نیز می­باشند. این ویژگی، مقاومت جرزها را در برابر زمین­ لرزه و فشارهای ناشی از باد افزایش می­دهد. به کارگیری تیرهای چوبی عاج دار در ابعاد و اندازه ­های مختلف، از این نظر، حایز اهمیت می­باشد.

ملاط این بنا، مخلوطی از گچ و مقدار اندکی آهک است. گنبد سلطانیه با احتساب طبقه همکف، سه طبقة مشخص دارد: طبقه همکف ایوان­های هشت­گانه را در خود جای داده است و شامل ایوان­های شمال­غربی، شمال شرقی، ورودی و ایوان جنوبی مشرف به تربت­خانه است. طبقه اول در ۴۰/۹ متری از کف کنونی بنا قرار گرفته و دارای دهلیزهای ارتباطی است که دورتادور بنا را احاطه کرده­اند. طبقة آخر در ۸۰/۲۷ متری از کف قرار گرفته است. دراین طبقه، پاطاق گنبد و پایه­های هشت­ ضلعی مناره­ها قرار دارند. ارتفاع پاطاق این طبقه ۴۰/۱ متر و ارتفاع گبد از طبقة آخر ۱۹متر است.

ورودی سردابه در ایوان ضلع جنوبی قرار گرفته است. طرح سردابه بسیار پیچیده و شامل ۷ واحد حجمی است که با یکدیگر ارتباط فضایی ندارند. این روش مقبره ­سازی با هیچ کدام از مقبره­ های شناخته شدة کنونی ایران قابل مقایسه نیست. به احتمال قریب به یقین، سردابه بر اساس بینش و تفکر آیین­های مذهب شمن­ پرستی مغولی طرح­ ریزی شده است. با توجه به فلسفه و عقاید شمن­ پرستی و تأکید آن بر وجود ارواح خبیثه و انواع جادو، برای جلوگیری از ورود و مزاحمت ارواح خبیثه به حریم قبرها، گماردن محافظان و تعبیة مکان­هایی برای برآوردن منظورهای فوق، امری ضروری بوده است.

گنبد سلطانیه از نظر تزئینات نمایشگر مرحلة کمال معماری گذشتة ایران است و خلاقیت طراحان، معماران و مهندسان زمان خود را به نمایش و داوری گذاشته است. در این بنا، دو لایه آرایش و زینت معماری شناسایی گردیده است: قسمتی از تزئینات لایة دوم به دوران اولجایتو و اوایل دوران سلطان ابوسعید بهادر تعلق دارد. تزئینات لایة نخست، به طور کلی، با پیشرفت کار ساخت بنا اجرا گردیده و در هنگام افتتاح ابواب­ البر، پایان پذیرفته است.عمده­ ترین عنصرهای تزئیناتی در گنبد سلطانیه عبارتنداز: تزئینات آجری، گچ­بری، کتیبه­ نویسی و کاشی­کاری که همگی با هم و با هماهنگی جالب توجهی سامان یافته ­اند.

طولانی­ ترین کتیبه این بنای تاریخی کتیبه ­ای است که در فاصلة ۳۶۰ سانتی­متری از کف گنبد، و در عرض ۷۵ سانتی­متری دور تا دور بنا نوشته شده است و به سوی ایوان­ها و جرزها ادامه یافته است. در این کتیبه، سورة “فتح” به خط زیبای ثلث نوشته شده است. در بالای هر یک از ایوان­های هشت­گانه، یک حدیث ذکر گردیده است. در سطح قوس، در طبقه دوم ایوان شرقی، کتیبه­ای از آجرهای پیش­بر در زمینة کاشی­کاری معرق به رنگ سبز و آبی وجود دارد. بر این کتیبه، آیة ۱۲۵ سورة مبارکة “بقره” (سورة یکم) به خط کوفی نوشته شده است.
در سطح جرز ایوان­های جنوب­ شرقی و جنوب غربی، طرح­های تزئینی به شکل ترنج با رنگ آبی طراحی گردیده ­اند و خط­های کلی این نقش­ها، اسلیمی است. در لابه ­لای این نقش­های اسلیمی، کلمات ابوبکر، عمر، عثمان و علی، حسن و حسین پیوسته تکرار شده ­اند. این گنبد به تنهایی یکی از شگفتی­های معماری در ایران و جهان به شمار می­رود و از ارزشهای درجه اول جهانگری برخوردار است.

اشیاء نمایشی موزه :

اشیاء کاوش شده از سلطانیه شامل انواع پی سوز سفالی یک قسمتی و بشقابی ساده ،انواع کاشی های زرنگار ، صلیبی ،ساده ،معرق و .. ، انواع سکه های مسی و نقره مربوط به دوره ایلخانی و ..
بازدید شش ماهه اول : ۹ الی ۲۰ و شش ماهه دوم ۹ الی ۱۸
تعیطلات هفتگی : ندارد و تعطیلات بنا و موزه در تعطیلات رسمی کشور می باشد .