یادی از عباس توفیق «رئیس هیأت تحریریه توفیق»

دکتر عباس توفیق در سی و یکم‌ هزار و سیصد و سیزده درمحله پاچنار تهران به دنیا آمد. بقول خودشان، ما خانوادگی «بچه پاچنار» هستیم. یکی از چند محله قدیمی تهران. دلیل یکی از اسامی مستعار شادروان حسین توفیق (موسس روزنامه توفیق) نیز، میز حسین بچه پاچنار بود.

#gallery-1 { margin: auto; } #gallery-1 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-1 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-1 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

او در دبستان‌های مولوی و عسجدی، درس خواند و ۶ساله دبیرستان را در دبیرستان دارالفنون گذراند. در دبستان، بحر طویل‌های توفیق را برای همکلاسی‌هایش می‌خواند. در کلاس‌های اول دبیرستان، برای صفحه آخر توفیق ، کاریکاتور می‌کشید. قدری که بزرگ‌تر شد، برای توفیق، مقاله می‌نوشت و شعر هم می‌گفت. در سال یک‌هزاروسیصدوبیست‌ونه برای نخستین‌بار کاریکاتور روی جلد توفیق را کشید.

از بچگی به علت علاقه‌اش به توفیق، مستمع آزاد به جلسات توفیق می‌رفت. در سال‌های میانی دبیرستان در جلسات هیأت تحریریه شرکت می‌کرد. در شماره یک ‌هزار و سیصد و سی‌ ویک، روزنامه توفیق برای نخستین‌بار عکس ایشان به‌عنوان یکی از اعضای تحریریه درتوفیق به چاپ رسید. در شماره مخصوص‌ سال یک‌هزاروسیصدوسی‌ویک مجله توفیق، دکترعباس توفیق تنها عضو بی‌سیبیل هیأت تحریریه بود.

از شماره اول دوره سوم، اسفند ماه یکهزار و سیصدوسی و شش تا شهریور یک‌ هزار و سیصدوسی‌ ونه، سردبیر روزنامه توفیق بود. بعد از آن از سال یک‌هزاروسیصدوسی‌ونه تا یک‌هزاروسیصدوپنجاه، مرحوم حسین توفیق ، برادر دوم سردبیر این نشریه بود و عباس توفیق ریاست هیأت تحریریه توفیق را به عهده داشت.

اسامی مستعار دکتر عباس توفیق ، خاله سوسکه، جوادآقا، آتیش افروز، شمبله غوره، قرتاتیل و… . ایشان یکی از برادران توفیق و گردانندگان نشریه توفیق در دوره سوم بود. دکتر عباس توفیق تاکنون کتاب‌های «فابل‌های توفیق»، «چرا توفیق را توقیف کردند»، «توفیق چگونه توفیق شد»، را منتشر کرده است، که در ایران موجوداست. شاه و هویدا بدون معما، کتاب جدیدشان است که زیرچاپ است.

#gallery-2 { margin: auto; } #gallery-2 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-2 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-2 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */ داستانی از کتاب فابل‌های توفیق را انتخاب کرده‌ایم که به شرح ذیل است :

یک روز جغد و بلبل با هم اختلاف پیداکردند. بلبل می‌گفت، من بهتر می‌خوانم وجغد می‌گفت، من بهتر می‌خوانم! خری آن کنار می‌چرید، پیش او رفتند. جغد گفت، آقای خر! من بهتر می‌خوانم یا بلبل؟ خرگفت، من تاکنون صدای شما را برای قضاوت‌کردن نشنیده‌ام، هرکدام یک دهن بخوانید تا من قضاوت کنم. جغد خواند…. بلبل هم خواند… آن‌وقت جغد گفت، آقای خر! حالا صدای جغد بهتر است یا بلبل؟ خر دستی به پوزش کشید و گفت، البته صدای جغد! بلبل لبخندی زد وگفت، البته به تشخیص خر.

#gallery-3 { margin: auto; } #gallery-3 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-3 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-3 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */ آخرین نویسندگان توفیق بدین ترتیب بودند :

ناصر پاکشیر، اسماعیل پورسعید، میرزاآقا تفکری، ابوتراب جلی، ابوالقاسم حالت، مهندس مرتضی خدابخش، محمد خرمشاهی، سیدغلامرضا روحانی، کیومرث صابری، احمد عربانی، مرتضی فرجیان، غلامرضا کیانی‌رشید، دکترمسعود کیمیاگر، مهندس محمدعلی گویا، ناصر اجتهادی، محمد حاج‌حسینی، پرویز شاپور، محمود گیوی، کیومرث درم‌بخش، احمد سیدنا، بیژن اسدی‌پور، حسین ‌هاشمی و…

نویسنده : غلامرضا کیانی رشید / شهروند