گرچه مالامالم از آمالِ منقوشِ برآب
"همچنان مستانه مینوشم ز دریایِ سراب"
اندکی نِسیان و چندی خودفریبی لازم است
تا ببینم آسمان را صاف و خالی از سحاب
مهرِ گردون را نیایَد خوش ز رفتارم ولی
رخ که میسوزد چه بهتر تا که دل گردد کباب
غم ندارد قدرتِ تخریبِ ابروهایِ خم
دل هم از غمهایِ بیمهری نمیگردد خراب
چون ندیدهست و نمیبیند به شانِ خویشتن
تا ببندد خود به یک از این صفِ دلقکمَآب
در میانِ شِکوهی این سرکشانِ پُرخطا
سر سپارم من به راهِ سربهزیری و صواب
این دم اما بیمحاباتر ز فرجامِ بلا
سربهزیران را چه ترس از قربتِ پوز و تراب
درسها آموختم زان باغبان در زِم-سِتان
کو برفت تا قبلِ اعدامِ رَزی بوسد طناب
رمز و رازی را که ناپیدا شد اندر هر کتاب
من شنیدم در حدیثِ شبنشینانِ شراب
پاسدارِ عنفوانم؛ قدر میدانم شباب
"همچنان مستانه مینوشم ز دریایِ سراب"
"همچنان مستانه مینوشم ز دریایِ سراب"
اندکی نِسیان و چندی خودفریبی لازم است
تا ببینم آسمان را صاف و خالی از سحاب
مهرِ گردون را نیایَد خوش ز رفتارم ولی
رخ که میسوزد چه بهتر تا که دل گردد کباب
غم ندارد قدرتِ تخریبِ ابروهایِ خم
دل هم از غمهایِ بیمهری نمیگردد خراب
چون ندیدهست و نمیبیند به شانِ خویشتن
تا ببندد خود به یک از این صفِ دلقکمَآب
در میانِ شِکوهی این سرکشانِ پُرخطا
سر سپارم من به راهِ سربهزیری و صواب
این دم اما بیمحاباتر ز فرجامِ بلا
سربهزیران را چه ترس از قربتِ پوز و تراب
درسها آموختم زان باغبان در زِم-سِتان
کو برفت تا قبلِ اعدامِ رَزی بوسد طناب
رمز و رازی را که ناپیدا شد اندر هر کتاب
من شنیدم در حدیثِ شبنشینانِ شراب
پاسدارِ عنفوانم؛ قدر میدانم شباب
"همچنان مستانه مینوشم ز دریایِ سراب"