ای خورشید که میل به تابشِ نور داری
از منظرِ چشمِ دلها کِی قصد عبور داری ؟
ای ماهِ تابناکِ کهکشانِ راه ِرهایی
برگِ دفترِ تاریخ را کی قصد مرور داری؟
سر درِ میخانه ی دل حک شده نام مجنون
صحنِ سرای انتظارکی روضه ی شور داری ؟
ای نفس قلب جهان ، راز وجود کائنات
سرِصحرایِ شقایق کی بزمِ حضور داری؟
عالم همه شد تشنه به ساز کار عدالت تو
از منبر جاه بلند کی خطبه ی نور داری ؟
زیر گنبدِ آسمانِ مهرت نفسی تازه زدیم ما
از افقِ کرانه ی انتظار کی قصد ظهور داری ؟
از منظرِ چشمِ دلها کِی قصد عبور داری ؟
ای ماهِ تابناکِ کهکشانِ راه ِرهایی
برگِ دفترِ تاریخ را کی قصد مرور داری؟
سر درِ میخانه ی دل حک شده نام مجنون
صحنِ سرای انتظارکی روضه ی شور داری ؟
ای نفس قلب جهان ، راز وجود کائنات
سرِصحرایِ شقایق کی بزمِ حضور داری؟
عالم همه شد تشنه به ساز کار عدالت تو
از منبر جاه بلند کی خطبه ی نور داری ؟
زیر گنبدِ آسمانِ مهرت نفسی تازه زدیم ما
از افقِ کرانه ی انتظار کی قصد ظهور داری ؟