انواع متن سنگین عاشقانه

متن سنگین عاشقانه ی جدید

عشق پر تکرارترین موضوعی است که از قدیم تا به الان به تمامی زبان ها و فرهنگ ها ، در مورد آن شعر سروده شده … در زبان عربی از همون قدیم شعر گفتن بوده ، خود حضرت علی (ع) شعر های بسیار زیادی دارند که الان بسیاری از اساتید عربی این شعر ها رو به زبان فارسی رسا ترجمه میکنند… در زبان های دیگر هم این شعر ها وجود داره … اصلا شعر بیشتر از موضوعات عاشقانه و احساسی … البته که شعر های حماسی و سیاسی هم وجود داره . ولی بیشتر شعر های عاشقانه هستند … امروز با بیت های زیبا و شعر های خاص و جدید اومدیم که امیدواریم مورد پسندتون باشه … لطفا بعد خوندن شعر ها حتما نظرات و پیشنهادات خودتون رو به ما انتقال بدید خیلی خوشحال میشیم

صبح بخیر عاشقانه

داشتم از یاد می بردم تو را
نگذاشتی …

آنکس که زخم خورده‌ی اوییم، او کجاست؟

مرتضی لطفی

به هم الفتی گرفتیم،ولی رمیدی از ما

رهی معیری

چشم تا وا کرده ایم از خویش بیرون رفته ایم

صائب

سازکن ساز غم امشب که سراپا همه گوشم …

سیمین بهبهانى

آه تیری‌است
که دائم به کمان است مرا…

صائب

فتنه با آن بی‌قراری خانه‌دار چشم توست…

صائب

تورا هوایِ به آغوشِ من رسیدن نیست،
و گرنه فاصله ی ما هنوز یڪ قدم است…

مشکل دیوانه تنها یک بغل آرامش است
از همین رو پیرهن بر عکس بر تن می کند.

وقتی که دلم بهانهء دریا کرد
خالق غزل چشم تو را انشا کرد

متن شب بخیر عاشقانه

من محو دو بیت آبی چشمانت
او با قلمی بوم خود برپا کرد…

دَر دلم
جا کرد عشقش
اختیار
از من گرفت…

فانوس‌و شب‌و سفسطه‌ی بی‌تابی
یکبار دگــــر چنبــــره‌ی بی‌خـوابی

شب با تب مهتاب غریبی می‌کـرد
شایـد تو از این فاصله‌ها می‌تابی

من نگاهش میکنم ، او هم نگاهم میکند
او برای دل بریدن ، من برای دلبــری !

عشق یعنی تار مو های تنت می ایستند
هرزمان که اسم اورا روی لب می آوری

اگر بی‌من خوشی یارا به صد دامم چه می‌بندی
وگر ما را همی‌خواهی چرا تندی نمی‌خندی

بخند ای دوست چون گلشن مبادا خاطر دشمن
کند شادی و پندارد که دل زین بنده برکندی

جان دلم…
مهم نیست که چقدر…
حساس و مغرور و بد قلق و لجباز باشی
مهم این است که
من بلدم تمام این معادلات را بهم بزنم
من همانم که میتوانم
از تو مهربان ترین مرد بسازم…

پروفایل دخترونه

هرچند شکسته پر به کنج قفسم
یک بوسه بود از لب لعلت هوسم

و آن بوسه چنان است که لب بر لب تو
آن قدر بماند که نماند نفسم

یک بوسه ز لبهای تو در خواب گرفتم
گویی که گل از چشمه مهتاب گرفتم

هرگز نتوانی که ز من دور بمانی
چون در دل خود عکس تو را قاب گرفتم

سر سجاده ام بودم که گیسوی تو در هم ریخت
نظرهای حلال و آرزوهای حرامم را

فراموشی حریری از غبار افکنده بر سنگی
از این پس می نوازد عطر تنهایی مشامم را

خودمان هم خوب می دانیم که
“قسمت نبود” گفتن ها ،
فقط برای تسکینِ دردی است که شب ها مثلِ خوره به جانمان می افتد…
اصل ماجرا یک کلمه بود؛
“نخواستیم”

من از خواستن
و خواستن ها تو را بسیار میخواستم
من از بیگانه جستن ها،
تورا چون یار میخواستم
من از شوق سرودن ها،
تورا چون واژه مهتاب
به انگشت اشارت ها،لب دیوار میخواستم

گرچه چون پیروهنت کرده ام عادت به خلاء
جاى خالى تو را چون و چرا ریخت به هم

ڪار جنون ما به تماشا ڪشیده است
یعنے تو هم بیا ڪه تماشاے ما ڪنی

فروغی بسطامے

اے ڪاش شب مرگ در آغوش تو باشم
زهرے ڪه بنوشم ز لب سرخ تو داروست

ﻭﻗﺘﯽﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ،
ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻋﺸﻖ

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ،
ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ….

حسین منزوے

پیر میخانه چه خوش گفت به دردے ڪش خویش
ڪه مگو حال دل سوخته با خامے چند

حافظ

وصف رخسار تو را دیدم و دلدار شدم
من به هر آینه‌اے در پے دیدار شدم

من به خال لبت اے دوست گرفتار شدم
چشم زیباے تو را دیدم و بیمار شدم

من به وِرد و به دعا و به نماز سحری
به غم دورے تو عارف دلدار شدم

عارف همدانے

متن سنگین عاشقانه

تا در طلب دوست همے بشتابم
عمرم به ڪران رسید و من در خوابم

گیرم ڪه وصال دوست در خواهم یافت
این عمر گذشته را ڪجا دریابم؟

فرخی سیستانے

مائیم ڪه از باده‌ے بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما
مائیم ڪه بی‌هیچ سرانجام خوشیم

مولوی

زندگے در بردگے شرمندگے است
معنے آزاد بودن زندگے است

سر ڪه خم گردد به پاے دیگران
بر تن مردان بود بار گران

بنده حق در جهان آزاده است
مست وے فارغ ز جام و باده است

خلیل‌الله خلیلے

این چه استغناست یا رب؟
وےن چه قادر حڪمت است؟

ڪاےن همه زخم نهان هست و
مجال آه نیست

حافظ

با صد گله از درد فراق تو، خموش است
گر هیچ ندارد دل من، حوصله دارد

رفیع مشهدے

چون حال بدم در نظر دوست نڪوست
دشمن ز جفا گو ز تنم برڪن پوست

چون دشمن بیرحم فرستادهٔ اوست
بدعهدم اگر ندارم این دشمن دوست

سعدی

متن سنگین عاشقانه