آرش برهانی: مشکلی با رحمتی ندارم و نمی خواهم در مورد او صحبت کنم

آرش برهانی در خصوص مشکلات بستن بازوبند کاپیتانی در استقلال، مهدی رحمتی و مشکلاتش با او و دیگر مسائل صحبت کرد.

در دوره شما، بستن بازوبند کاپیتانی اهمیت زیادی داشت؟

در لیگ یازدهم که ۳-۲ از پرسپولیس شکست خوردیم، ظهر قبل از بازی آقای مظلومی به من گفت که سابقه تو و پژمان منتظری به یک اندازه است زیرا با همدیگر به استقلال آمده اید و یک نفر باید بازوبند را ببندد. من نیز گفتم که من و پژمان این مسئله را با یکدیگر حل خواهیم کرد. در نهایت با هم صحبت می کردیم و به یکدیگر التماس می کردیم که تو ببند و در نهایت پژمان بازوبند را بست. مجتبی جباری و مهدی امیرآبادی را نداشتیم و این بحث شکل گرفته بود. پس از مسابقه که شکست خوردیم، دیدیم که کسانی با سابقه ۲-۳ سال بازی در استقلال مدعی شده اند. تیم را به هم زدند و صحبت های بچه گانه ای رد و بدل شد. یک بار دیگر نیز پس از جام جهانی بود که امیرحسین صادقی برگشته بود و مصدومیت داشت. من و خسرو حیدری بودیم که خسرو یک سال در سپاهان حضور داشت و مجددا بازگشته بود. با یکدیگر صحبت کردیم و به خسرو گفتم تو ببند و این مسئله آن قدر برایم مهم نبود. حال هواداران می دانند که خسرو چرا یک سال مجبور شد برود ولی می دانستم که حداقل ۵-۶ سال سابقه را دارد و به احترام آن سال ها، باید بازوبند را ببندد. واقعا هیچ گاه مشکلی سر بستن بازوبند نداشتیم. شاید یک نفر این مشکل را به وجود آورده بود ولی کل تیم با یکدیگر دوست بودیم.

آن یک نفر فکر می کنم سید مهدی رحمتی باشد. درست است؟

بهتر است اسم نیاوریم. من برای کسی که یک ثانیه هم برای استقلال بازی کرده است، احترام قائلم. بازیکنان زیادی برای استقلال زحمت کشیده اند و رحمتی نیز طی سال ها برای باشگاه زحمت کشیده و احترامش واجب است. نمی خواهم اسم بیاورم ولی برخی بازیکنان، بستن بازوبند برایشان مهم است اما برای من، خسرو حیدری و امیرحسین صادقی مهم نبود. حتی یادم می آید علیرضا نیکبخت واحدی به استقلال آمده بود و امیرحسین صادقی بازوبند را به او داد. واقعا مشکل و بحثی راجع به این موضوع نبود اما برخی این مسئله برایشان اهمیت زیادی داشت.

تا زمانی که فرهاد مجیدی بود، او به دلیل سابقه اش بازوبند را می بست. پس از او، مجتبی جباری بود؟

اول فرهاد مجیدی، پس از او مهدی امیرآبادی و سپس مجتبی جباری اولویت های بستن بازوبند بودند. پس از آن ها نیز به من، پژمان منتظری، خسرو حیدری و کسانی که با یکدیگر به استقلال آمده بودیم، می رسید. هرچند خسرو یک سال دیرتر از من و پژمان به استقلال آمده بود.

البته مهدی رحمتی از نظر سالی که به استقلال آمده بود، از شما قدیمی تر بود.

بستن بازوبند برای کسانی بود که ۶-۷ سال در استقلال حضور داشتند. مثلا یک نفر سال ۸۰ برای استقلال بازی کرده، ده سال از باشگاه می رود و سال ۹۰ برمی گردد. نمی توان گفت که او ۱۰ سال سابقه بازی در استقلال را داشته است.

در حال حاضر آن رویه در استقلال اجرا می شود؟

اکنون را نمی دانم. در آن زمان در ترکیه جلسه ای گذاشتند که از قدیم گفته اند سابقه بازیکن تعیین می کند که بازوبند را ببند یا خیر. در آن زمان آقای قلعه نویی گفتند که من به همه احترام می گذارم و همه تان را دوست دارم و به نظرم، بهتر از بازوبند را پژمان منتظری ببندد ولی این را تعیین نمی کنم و اجازه می دهم خودتان به عنوان چهار آدم عاقل و بالغ، این موضوع را دوستانه حل کنید.

در آن سال مجتبی جباری در استقلال حضور داشت؟

فکر می کنم مجتبی در آن سال به سپاهان رفته بود زیرا من، سیاوش اکبرپور، پژمان منتظری، خسرو حیدری و مهدی رحمتی بودیم. آقای قلعه نویی گفت پژمان ببندد و از جلسه بیرون رفت. به محض اینکه جلسه را ترک کرد، من و خسرو آمدیم صحبت کنیم که دیدیم یک نفر بیرون رفت و بقیه نیز متعجب شده بودند. ما نیز جلسه را ترک کردیم و پس از آن نیز حرف و حدیث هایی پیش آمد و به مربی توهین شد و ساک را جمع می کردند و … باز هم می گویم برای ما بستن بازوبند مهم نبود و فقط به موفقیت استقلال، دوستی ها و رفاقت ها فکر می کردیم ولی خوب این اتفاق ها نیز رخ دادند.

آقای برهانی، صادقانه می خواهم بگویید که چرا حتی اسم مهدی رحمتی را در حرف هایتان نمی آورید؟ آیا مشکلی وجود دارد؟ مثلا اسم بازیکنان را می آورید، رحمتی را “او” خطاب می کنید.

مشکلی نبود و نمی خواهم در موردش صحبت کنم. او نیز اکنون در حال بازی کردن است و برایش حاشیه درست می شود و صحبت کردن، کار درستی نیست. در این مورد نیز بارها صحبت کرده ام و هواداران نیز هم او و هم مرا کاملا می شناسند و خودشان قضاوت می کنند. شاید صحبت کردن در این خصوص درست نباشد زیرا برای او حاشیه درست می شود. خدا می داند من کسی که ۳۰ ثانیه نیز برای استقلال بازی کرده است را برایش احترام قائلم. یادم می آید یکی از پیشکسوتان که حال اسمش هم می برم، مرتضی هاشمی، در فضای مجازی فعال بود و حتی دیده بودم دو الی سه مرتبه جلوی در باشگاه رفته بود. ۲-۳ بازیکن می گفتند که مرتضی یک نیم فصل برای استقلال بازی کرده و حال این گونه می کند؟ من نیز گفتم اتفاقا او استقلالی است و وقتی این بازیکنان فوتبال را کنار می گذارند، می توانند به عنوان هوادار باشگاه باشند. باز هم دم مرتضی گرم که به عنوان یک استقلالی با مردم در خصوص مشکلات استقلال صحبت می کرد. دم او گرم، چرا که نه؟ اصلا چنین چیزی نیست که من بگویم چون خودم سابقه بیشتری از مرتضی داشته ام، بیشتر می فهمم و باید صحبت کنم. هرکس ۳۰ ثانیه در استقلال بوده، دم او گرم که می آید و صحبت می کند و قابل احترام است.

بحث شما و مهدی رحمتی را این گونه می بندم که زمانی که شما در پیکان بودید و روی نیمکت حضور داشتید، چیزی در گوش یکدیگر گفتید که پس از آن، از تصاویر و فیلم ها این گونه برمی آمد که واقعا هیچ کدامتان خوشحال نیستید و چهره تان درهم بود. حال چند سال از آن جریان گذشته، یک بار صادقانه می گویید چه چیزی بین تان رد و بدل شد؟

نمی شود گفت. البته فحاشی نبود زیرا ما به یکدیگر توهین نمی کردیم ولی نمی توان آن را بیان کرد. من چیزی گفتم که نمی توان آن را گفت. من همیشه در دوران بازی ام دوست داشتم با هم تیمی هایم دوست و رفیق باشم و این برایم ماندگارتر است. هیچ گاه به خاطر فوتبال هم تیمی خود را ناراحت نکردم یا اگر هم کسی را ناراحت کردم، همین جا از او عذرخواهی می کنم زیرا از قصد نبوده است. به هر حال این رفاقت ها برایم مهم تر است و دوست ندارم کسی از دستم ناراحت باشد.

شما که می گویید فوتبال ارزشش کمتر از رفاقت است، چرا این مشکل را با مهدی رحمتی حل نکردید؟

من سعی می کنم رفاقت ها را حفظ کنم ولی مثلا شما را وقتی ببینم در رفاقت مان کارهایی می کنید که درست نیستند، آیا شما باشید در این دوستی می مانید؟ سعی می کنید رفاقت را حفظ کنید ولی وقتی می بینید که نمی توان کاری کرد، آن را نادیده می گیرید و هرکس به راه خود می رود. وقتی می بینم نمی توانم رابطه دوستی را حفظ کنم، اصراری بر حفظش نمی کنم. من با همه هم بازی هایم رفاقت و رفت و آمد دارم و این چیزی است که برایم می ماند. دیگر کسی یادش نیست من چندتا گل زده ام یا در کدام بازی ها گل زدم ولی این چیزها برایم ماندگار هستند. حتی بهشاد یاورزاده که ما اصلا هم بازی نبودیم ولی خیلی با یکدیگر صمیمی هستیم. با خیلی ها هم تیمی نبوده ام ولی به واسطه فوتبال با یکدیگر رفیق شده ایم و خیر یکدیگر را می خواهیم.

طرفداری