عشق بلبل

بر بالین چمن سر بنهاده بود روزگاری از طراوت آکنده بود یاد آن روز که حزن باد خزان نازک تنش رنجانده بود لب سرد و ساکتش لرزانده بود بغض سرد و آه گرم شاخه اش خشکانده بود بلبلش از غم چشمان گلش خستهشاعر:لیلی مجیدی

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!