دعای سی و ششم صحیفه سجادیه+ترجمه

به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمت‌های مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است.

دعای سی و ششم صحیفه سجادیه را امام علیه السلام به هنگام نگاه کردن به ابر و برق و نیز شنیدن صدای رعد می خواندند که به همراه ترجمه در ادامه آمده است:

دعای سی و پنجم صحیفه سجادیه+ترجمه

و کان مِن دعائِه علیه‌السلام اِذا نَظَرَ اِلَى السَّحابِ‌ وَ البرقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ

«دعا هنگامى‌که به ابر و برق نظر مى‌کرد»

اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَیْنِ ایَتانِ مِنْ ایاتِکَ، وَ هذَیْنِ عَوْنانِ مِنْ

خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانه‌هاى تو، و دو خدمتگزار از

اَعْوانِکَ، یَبْتَدِرانِ طاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نافِعَةٍ اَوْ نَقِمَةٍ ضآرَّةٍ،

خدمتگزاران تو اند که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیان‌بخش

فَلا تُمْطِرْنا بِهِما مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لا تُلْبِسْنا بِهِما لِباسَ الْبَلآءِ.

مى‌شتابند، پس به آن دو باران عذاب بر ما مباران، و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْزِلْ عَلَیْنا نَفْعَ هذِهِ

بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این

السَّحآئِبِ وَ بَرَکَتَها، وَ اصْرِفْ عَنّا اَذاها وَ مَضَرَّتَها، وَ

ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به

لاتُصِبْنا فیها بِافَةٍ، وَلاتُرْسِلْ عَلى‌ مَعایِشِنا عاهَةً. اَللَّهُمَّ وَاِنْ

آن بر ما آفتى مرسان، و بر معیشتمان آسیبى نفرست. خداوندا اگر

کُنْتَ بَعَثْتَها نِقْمَةً، وَ اَرْسَلْتَها سَخْطَةً، فَاِنّا نَسْتَجیرُکَ مِنْ

این ابر را براى عقوبت برانگیخته‌اى، و از راه خشم فرستاده‌اى، پس ما از خشمت به

غَضَبِکَ، وَ نَبْتَهِلُ اِلَیْکَ فى سُؤالِ عَفْوِکَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ

تو پناه مى‌بریم، و براى درخواست عفوت به سویت زارى مى‌کنیم، پس غضبت را

اِلَى الْمُشْرِکینَ، وَ اَدِرْرَحى‌ نَقِمَتِکَ عَلَى الْمُلْحِدینَ. اَللَّهُمَّ

متوجه مشرکین کن، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. الهى

اَذْهِبْ مَحْلَ بِلادِنا بِسُقْیاکَ، وَ اَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنا بِرِزْقِکَ،

خشکى سرزمین‌هاى ما را به سقایت خود برطرف کن، و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما،

وَ لاتَشْغَلْنا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، وَ لاتَقْطَعْ عَنْ کآفَّتِنا مآدَّةَ بِرِّکَ،

و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن، و منبع نیکى خود را از همه ما دور نکن،

فَاِنَّ الْغَنِىَّ مَنْ اَغْنَیْتَ، وَ اِنَّ السّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ، ما عِنْدَ اَحَدٍ

چه آنکه بى‌نیاز کسى است که تواش بى‌نیاز کنى، و سالم کسى است که تواش نگاه دارى، و احدى را در

دُونَکَ دِفاعٌ، وَ لا بِاَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِناعٌ، تَحْکُمُ بِما

برابرت قدرت دفاع نیست، و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه

شِئْتَ عَلى‌ مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضى بِما اَرَدْتَ فیمَنْ اَرَدْتَ.

بخواهى بر هرکس - حکم مى‌رانى، و به آنچه اراده کنى درباره هر که اراده کنى فرمان مى‌دهى.

فَلَکَ الْحَمْدُ عَلى‌ ما وَقَیْتَنا مِنَ الْبَلآءِ، وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلى‌ ما

پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى، و شکر تو را بر

خَوَّلْتَنا مِنْ النَّعْمآءِ، حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحامِدینَ وَرآئَهُ،

نعمتها که به ما مرحمت کردى، چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سر گذارد،

حَمْداً یَمْلَأُ اَرْضَهُ وَ سَمآئَهُ، اِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسیمِ الْمِنَنِ،

حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند، که تویى مُنعم مواهب بزرگ،

الْوَهّابُ لِعَظیمِ النِّعَمِ، الْقابِلُ یَسیرَ الْحَمْدِ، الشّاکِرُ قَلیلَ

بخشنده نعمتهاى عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده

الشُّکْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ، ذُو الطَّوْلِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،

شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایى جز تو نیست، و بازگشت همگان

اِلَیْکَ الْمَصِیرُ.

به سوى توست.