منش ویژه امام صادق(ع) در مرجعیت عامه مردم
شفقنا-امام صادق علیه السلام به گونه ای عمل نمی کرد که به عنوان پیشوای یک فرقه خاص، مورد اعتنای همان گروه باشد و دیگر گروه ها و مذاهب توجّهی به ایشان نداشته باشند. انتساب آن بزرگوار به رسول خدا صلی الله علیه و آله، برخورداری از علم فراوان، اخلاق نیک و بسیاری عوامل دیگر، سیره آن حضرت را که می […]
شفقنا-امام صادق علیه السلام به گونه ای عمل نمی کرد که به عنوان پیشوای یک فرقه خاص، مورد اعتنای همان گروه باشد و دیگر گروه ها و مذاهب توجّهی به ایشان نداشته باشند. انتساب آن بزرگوار به رسول خدا صلی الله علیه و آله، برخورداری از علم فراوان، اخلاق نیک و بسیاری عوامل دیگر، سیره آن حضرت را که می کوشید به عنوان یک پیشوای دینی، مرجع همه گروه ها و فرقه ها باشد، تقویت می کرد.
به گزارش شفقنا در ادامه کتاب سیره امام صادق علیه السلام در برخورد با اهل سنت مینویسد:به روایاتی در این زمینه اشاره می شود:
الف) در مدارک متعددی وارد است که امام صادق علیه السلام در موسم حج در جایگاه مشخصی می نشست و عموم مردم پاسخ مسائل مختلف خود را از امام می شنیدند. ابهّت و جلوه این منظره تا بدان جا بود که _ابن أبی العوجاء _و برخی دیگر از هم فکران زندیق او، از دیدن اقبال مردم به امام ناراحت و نگران شده و در صدد پراکنده کردن مردم از گرد آن بزرگوار برآمدند؛ هرچند که موفق نشدند.(۱)
ب) _زکریّا بن ابراهیم_ می گوید: من فردی نصرانی بودم که پس از توفیق تشرف به اسلام به حجّ رفتم و در آنجا به حضور ابا عبداللّه علیه السلام رسیدم و مشاهده کردم آن حضرت در مِنی نشسته و مردم گرد او حلقه زده اند و پاسخ مسائل خود را می شنوند.(۲)
ص:۳۶