مکاتب خصوصی نیازمند حمایت دولت و پشتیبانی مردم

پایه‌گذاری مؤسسات تعلیمی خصوصی در افغانستان به عنوان حرکتی مؤثر در راستای رشد کیفی تعلیم و تربیت در کشور، حایز اهمیت است. این مؤسسات با درک نیاز مبرم جامعه به آموزش و پرورش، توانسته‌اند صدها هزار متعلم و نیروی انسانی را در مکاتب آموزش دهند و زمینه فعالیت تعلیمی برای بخشی از تحصیل کردگان کشور را نیز فراهم سازند. اجرای خلاقانه دهها برنامه علمی و فرهنگی در عرصه آموزشی توانسته‌است نقش مؤثر این مکاتب را بیش از پیش مشخص سازد.

آنچه در این میان قابل تأسف است، عدم حمایت نهادهای دولتی از مشارکت مردم درعرصه تعلیم و تربیت است. گرفتن جوازهای متعدد از چندین مرجع با سپری کردن فرایندهای طولانی اداری، پرداخت بیشترین میزان مالیات برای دولت و ایجاد دهها مشکل در فرایندهای اداری از مشکلات مهم مؤسسات آموزشی درشرایط عادی بوده‌است. در سال جاری تعلیمی کشور شاهد شیوع بیماری کروناست و آموزش در جهان نیز وارد عرصه های جدید گردیده است. حال کدام مرجع باید مشکلات مؤسساتی که غیردولتی هستند و با انواع چالش های مالی دست و پنجه نرم می کنند را حل نماید، به آنها رسیدگی کند و پاسخگوی مسوولین گرفتار آن باشد.

معافیت مالیاتی، کمک مالی برای حل مشکلات اقتصادی، حمایت مالی از معلمین و کارمندان از اساسی‌ترین خواسته‌های مؤسسات تعلیمی خصوصی است. خواسته‌هایی که اگر به آنها رسیدگی نگردد شاهد تعطیلی دایمی بخش زیادی از مکاتب خواهیم بود و این روند برای کشور اثرات زیانبار فرهنگی و علمی به بار خواهد آورد. موضوعی که باید مسوولین و سیاستگذاران دولتی و حکومتی به آن پاسخگو باشند.

حال باید از مسوولین حکومت افغانستان سوال گردد و با شفافیت پاسخ گویند که:
1- در شرایطی که سایر کشورها از مشارکت مردم در عرصه تعلیم و تربیت حمایت می کنند و برای آن مشوق ها و تسهیلاتی درنظر می گیرند، چرا دولتمردان افغانستان با علم به اهمیت توسعه آموزش در کشور، هیچ مشوقی برای این مشارکت قایل نمی شوند؟

2- چرا هنوز دولت افغانستان با توجه به وعده‌های قبلی معافیت مالیاتی این مؤسسات را اجرا نمی کند؟

3- شیوع بیماری کرونا در جهان برای همه زیانبار بوده است – این حقیقت را می پذیریم – اما سایر دولت ها برای حل مشکلات مالی مؤسسات و نیز حمایت از نیروی انسانی آنها طرح و برنامه داشته‌اند. پرداخت حقوق کارمندان و همچنین پرداخت قرضه های طولانی مدت بدون بهره ازاین گونه امتیازات و حمایت ها بوده است. حال دولت افغانستان برای این منظور چه طرحی خواهدداشت؟ تمامی طرح ها و گزینه های حمایتی مدت ها است روی میز دولتمردان کشور است اما هنوز پاسخ روشنی دریافت نشده است.

4- بردولتمردان کشوراست تا از باب وظیفه و باهدف حمایت از رشد و توسعه تعلیم و تربیت درکشور به عنوان گزینه‌ای سرنوشت ساز از ادامه حیات مؤسسات تعلیمی غیردولتی در کشور حمایت کنند.

5- مسوولین مکاتب خصوصی هیچگاه راضی نیستند در شرایط حاضر جان کودکان و نوجوانان ما با خطر مواجه گردد. نگارنده این متن نیز طرح جامعی با رعایت اصل حفظ سلامتی متعلمین و نیزتلاش برای جبران امور آموزشی ارایه داده است. طرح های شبیه نیز در کشورهای منطقه و جهان درحال اجرا است. به هرترتیب اصل برای ما حفظ سلامتی دانش آموزان است و برآن متعهد خواهیم بود.
مؤسسات تعلیمی خصوصی منتظر پاسخ های مسوولین نظام هستند.

محمود رضایی